Το στρατιωτικό μέλλον της Τουρκίας διαμορφώνεται σταθερά και αδιάκοπα εδώ και χρόνια στις πολεμικές βιομηχανίες και στα ναυπηγεία των πιο στενών συμμάχων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση: της Γερμανίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας και άλλων κρατών-μελών. Είναι αυτές οι χώρες της Ε.Ε. που, τελικά, μπλοκάρουν τις ελληνικές θέσεις και τροφοδοτούν με όπλα την Τουρκία για να μας απειλεί με το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
- Από τον Βασίλη Γαλούπη
Σύμφωνα με τις αρχές και το δίκαιο της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα κράτη-μέλη θα έπρεπε εδώ και χρόνια να έχουν ήδη πάψει κάθε πώληση όπλων προς την Τουρκία, μόνο και μόνο λόγω δύο υψίστης σημασίας και σοβαρότητας αιτιών: Της κατοχής σχεδόν της μισής Κύπρου, με ένα ψευδοκράτος που δεν αναγνωρίζεται από κανένα μέλος της Ε.Ε., και του ενεργού casus belli έναντι της Ελλάδας.
Όμως, ενάντια σε κάθε ευρωπαϊκή λογική και παρά τις ισχύουσες κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας, αρκετοί υποτιθέμενοι σύμμαχοί μας στην Ε.Ε. πουλάνε όπλα δισεκατομμυρίων στην Τουρκία, εγκλωβίζοντας την Ελλάδα και τροφοδοτώντας τον αναθεωρητισμό του Ερντογάν.
Διπλό παιχνίδι
Μέσα στους 10 μεγαλύτερους εξαγωγείς όπλων προς την Τουρκία από το 1980-2020 υπάρχουν έξι χώρες-μέλη της Ε.Ε., συγκεκριμένα και σύμφωνα με το SIPRI, η Γερμανία, η Βρετανία, που το διάστημα αυτό ήταν μέλος της Ένωσης, η Ιταλία, η Ισπανία, η Γαλλία και η Ολλανδία. Μάλιστα, η Ισπανία προμηθεύει αποκλειστικά την Τουρκία, όχι και την Ελλάδα, όπως κάνουν, για παράδειγμα, η Γερμανία και η Γαλλία.
Ελλάδα και Τουρκία έχουν ήδη έρθει κοντά σε πολεμική σύρραξη το 1987, το 1996 και το 2020. Όλες αυτές τις φορές η Τουρκία ήταν ο επιτιθέμενος. Σήμερα πια η Τουρκία μιλά ανοιχτά για αλλαγή συνόρων στο Αιγαίο, κατάκτηση ελληνικών νησιών, ακρωτηριασμό της ελληνικής επικράτειας. Παρά ταύτα, οι «σύμμαχοί μας» στην Ευρώπη μπουκώνουν ασταμάτητα με όπλα την Τουρκία, αντιδρώντας σε κάθε σοβαρή συζήτηση για εμπάργκο και κυρώσεις. Μετά τα γεγονότα του 2020 άρχισε πια να πέφτει και το τελευταίο φύλλο συκής.
Τον Οκτώβριο του 2020 ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας απέστειλε επιστολές στους ομολόγους του από τη Γερμανία, την Ισπανία και την Ιταλία, επισημαίνοντας την ανάγκη επιβολής εμπάργκο όπλων κατά της Τουρκίας. Από τον Γερμανό Μάας ζήτησε να μη δοθούν οι άδειες για την εξαγωγή συγκεκριμένου στρατιωτικού υλικού στην Τουρκία, όπως υποβρύχια, φρεγάτες κ.ά.
Στη Σύνοδο Κορυφής το ελληνικό αίτημα για εμπάργκο όπλων στην Τουρκία απορρίφθηκε από τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ισπανία και την Ουγγαρία.
Τον Ιούλιο του 2021 η Τουρκία παρέλαβε το «Piri Reis», το πρώτο από τα έξι υποβρύχια που της πούλησε η Γερμανία, μια κίνηση που, όπως έγραψε τότε ο «Economist», «θα μπορούσε να καταστήσει τη Μεσόγειο πιο ασταθή».
«Σε ελληνικά ύδατα»
Το βρετανικό περιοδικό σημείωνε πέρυσι: «Τα γερμανικά υποβρύχια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για συλλογή πληροφοριών σε ελληνικά ύδατα, που αμφισβητούνται από την Τουρκία, συμπεριλαμβανομένης της κατασκοπίας γύρω από τα υποθαλάσσια καλώδια που η Ελλάδα σχεδιάζει να κατασκευάσει για τη σύνδεση με Κύπρο, Αίγυπτο και Ισραήλ. Τα υποβρύχια μπορεί να είναι οπλισμένα με αντιπλοϊκούς πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς».
Η πεισματική στάση ισχυρών… συμμάχων μας στην Ε.Ε. να εξοπλίζουν την Τουρκία αποθρασύνει τον Ερντογάν, ενώ πιέζει την Ελλάδα να κάνει διαρκώς τεράστιες αμυντικές δαπάνες. Το 2021, στην καρδιά της ύφεσης της πανδημίας, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να δαπανήσει το 3,8% του ΑΕΠ για την άμυνα, τη μεγαλύτερη δαπάνη μεταξύ των μελών του ΝΑΤΟ σε σχέση με το μέγεθος της οικονομίας της, ξεπερνώντας ακόμη και το 3,5% των ΗΠΑ.
Ο διαρκής εγκλωβισμός της Ελλάδας στη γωνία από βασικές χώρες-παίκτες της Ε.Ε. δουλεύει μια χαρά για τον ανταγωνισμό μεταξύ Ευρωπαίων εξαγωγών όπλων, όμως λειτουργεί σε βάρος κυρίως των εθνικών αλλά και των οικονομικών συμφερόντων της χώρας μας. Στην περίπτωση της Ελλάδας, οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί μας δεν είναι «με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας». Συστηματικά και μεροληπτικά λειτουργούν σαν να θέλουν να διασφαλίσουν πως, αν και όποτε έρθει η κακιά στιγμή, τα εθνικά δίκαια της Ελλάδας θα θυσιαστούν, με μη αναστρέψιμο τρόπο, για τα εθνικά συμφέροντα άλλων. Και κυρίως της Τουρκίας, που δεν ανήκει στην Ε.Ε.
Η ισπανική κρατική SEPI πίσω από το τουρκικό αεροπλανοφόρο «Anadolu»
Πριν από τρεις μήνες, τον Μάρτιο 2022, ήταν πια έτοιμο προς παράδοση και το ισπανικής προέλευσης αεροπλανοφόρο της Τουρκίας, το «Anadolu», που είναι βασισμένο στο επιθετικό αεροπλανοφόρο πολλαπλών χρήσεων «Juan Carlos I» της Ισπανίας. Το «Anadolu» κατασκευάστηκε σε συνεργασία με την ισπανική Navantia στα ναυπηγεία Sedef της Τουρκίας και μπορεί να αναπτυχθεί σε Αιγαίο, Μαύρη Θάλασσα, Μεσόγειο, καθώς και σε Ινδικό, Ατλαντικό Ωκεανό. Οι ίδιοι μας οι σύμμαχοι όχι μόνο επιτρέπουν, αλλά και ενισχύουν το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Η Navantia ανήκει στην SEPI, την ισπανική κρατική εταιρία βιομηχανικών συμμετοχών, που αποτελεί οντότητα δημοσίου δικαίου και υπάγεται στο υπουργείο Οικονομικών της χώρας. Είναι η 9η παγκοσμίως και 5η στην Ευρώπη στην παραγωγή πολεμικών και συμβατικών πλοίων.
Σε όλες τις Συνόδους Κορυφής της Ε.Ε. έως τώρα η Ισπανία είναι πάγια αντίθετη σε οποιεσδήποτε κυρώσεις κατά της Τουρκίας και, φυσικά, δεν συζητά καν το εμπάργκο όπλων. Είναι απορίας άξιον τι οικονομικές, πολιτικές ή άλλου είδους συμμαχίες του Νότου φαντασιώνονται με την Ισπανία διαρκώς οι κυβερνήσεις της Ν.Δ., αλλά και προηγουμένως του ΣΥΡΙΖΑ, όταν τα ζωτικά συμφέροντά της είναι αποκλειστικά συνδεδεμένα με την Τουρκία.
Με γερμανική βοήθεια τουρκικά drones σε Ναγκόρνο-Καραμπάχ, Ουκρανία και Αιγαίο
Τον Νοέμβριο 2021 η γερμανική πολεμική βιομηχανία Hensoldt παραδέχτηκε ότι τροφοδοτεί με συστήματα στόχευσης την τουρκική κατασκευάστρια drones Bayraktar, μέσω μιας θυγατρικής της στη Νότια Αφρική. Η Hensoldt ανήκει κατά 25,1% στο γερμανικό κράτος.
Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Δεκέμβριο 2020, η Γερμανία απέρριψε τις εκκλήσεις της Ελλάδας για εμπάργκο όπλων στην Τουρκία. «Είναι στρατηγικό λάθος ένα εμπάργκο προς την Τουρκία», είχε δηλώσει τότε ο Γερμανός υπ. Εξωτερικών Χάικο Μάας. Όχι μόνο οι Γερμανοί αλλά και οι δορυφόροι τους στην Ε.Ε. συντάχθηκαν αμέσως με τη στάση κατά του εμπάργκο και των κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας. Η Γερμανία, η Ισπανία και η Ιταλία πρωταγωνίστησαν στο μπλοκάρισμα των ελληνικών θέσεων, παίρνοντας μαζί τους και άλλες χώρες – δορυφόρους, όπως Πολωνία, Ουγγαρία, Φινλανδία, Σουηδία, Εσθονία και Μάλτα.
Η συμφωνία της Γερμανίας με την Τουρκία για τα υποβρύχια εκτιμάται στα 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Η Γερμανία ηγείται της παγκόσμιας αγοράς των υποβρυχίων, έχοντας πουλήσει πάνω από 120 υποβρύχια σε 17 χώρες τις τελευταίες δεκαετίες. Ολα τα υποβρύχια που διαθέτει αυτήν τη στιγμή η Τουρκία είναι γερμανικής κατασκευής.
Στις 13 Ιουνίου 2021 τα κόμματα της προηγούμενης κυβέρνησης της Γερμανίας απέρριψαν μια κίνηση που στηρίχτηκε από το Κόμμα των Πρασίνων και την Αριστερά για να σταματήσει η πώληση γερμανικών όπλων στην Τουρκία. Τώρα, όμως, οι Πράσινοι είναι στη συγκυβέρνηση, ένα από τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού. Πλέον έπαψαν να ζητούν εμπάργκο όπως έναν χρόνο πριν.
Με τη βοήθεια της Γερμανίας η Τουρκία κατασκεύασε τα drones που ήδη χρησιμοποιήθηκαν σε Ναγκόρνο-Καραμπάχ, Ουκρανία αλλά και στο Αιγαίο, με καθημερινές τουρκικές παραβιάσεις.
Λεφτά από Πολωνία σε Τουρκία
Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, αλλά και Πολωνία ωφελούνται οικονομικά από μια ικανοποιημένη Τουρκία. Τον Απρίλιο του 2021 ο Πολωνός πρόεδρος Ντούντα ταξίδεψε στην Αγκυρα για να κάνει τη συμφωνία αγοράς τουρκικών πολεμικών drones.
Μιλώντας στην κοινή συνέντευξη Τύπου, ο Ερντογάν είπε: «Για πρώτη φορά στην ιστορία της η Τουρκία θα εξαγάγει drones σε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε». Η Πολωνία αγόρασε 24 μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar TB2. Η Τουρκία είναι μια από τις μόλις 22 χώρες που κατασκευάζουν οπλισμένα drones.
Η Πολωνία πιέζει μονίμως για σκληρές κυρώσεις και πολιτικές κατά της Ρωσίας με οποιοδήποτε κόστος και αν επιφέρουν στις άλλες χώρες, επειδή θεωρεί τη Ρωσία απειλή. Για την Τουρκία, όμως, που για Ελλάδα και Κύπρο είναι πολλαπλώς μεγαλύτερη απειλή από ό,τι οι Ρώσοι για τους Πολωνούς, μπλοκάρει ακόμα και την παραμικρή συζήτηση για κυρώσεις.
Ιταλογαλλικό σύστημα πυραυλικής άμυνας
Στις 25 Μαρτίου ο Ερντογάν δήλωσε: «Η Τουρκία, η Γαλλία και η Ιταλία αποφάσισαν να συνεχίσουν την αναβίωση για το σύστημα πυραυλικής άμυνας SAMP/T». Ο Τούρκος πρόεδρος έκανε αυτές τις δηλώσεις έπειτα από Σύνοδο του ΝΑΤΟ.
Ανέφερε πως οι συζητήσεις με τον Μακρόν και τον Ντράγκι αφορούσαν την αγορά του συγκεκριμένου συστήματος από τον γαλλοϊταλικό όμιλο Eurosam. Το 2018 είχε υπογραφεί σχετικό μνημόνιο μεταξύ της Τουρκίας και της Eurosam, το οποίο πάγωσε λόγω της πολιτικής στάσης της Γαλλίας, σύμφωνα με την Άγκυρα. Ο Ντράγκι δήλωσε ότι η συνεργασία Τουρκίας, Ιταλίας και Γαλλίας θα αναβιώσει.
Η Eurosam είναι ο ευρωπαϊκός κατασκευαστής αντιαεροπορικών πυραύλων και ανήκει στη γαλλοϊαλική MBDA και τη γαλλική Thales. Στη γαλλική Thales κύριοι μέτοχοι είναι το γαλλικό κράτος και η κατασκευάστρια μαχητικών αεροσκαφών Dassault Aviation, που κατασκευάζει, εκτός των άλλων, και τα Rafale.
Η Τουρκία έχει παραγγείλει από την Ιταλία και πέντε ανθυποβρυχιακά πολεμικά αεροσκάφη, σύμφωνα με το SIPRI.
Ποιες χώρες της Ευρώπης αγοράζουν όπλα από τον Ταγίπ
Στις 15 Μαρτίου 2021 η τουρκική «Daily Sabah» αποκάλυψε τη λίστα των χωρών στις οποίες η Τουρκία πουλάει όπλα, έχοντας κάθε χρόνο αυξανόμενα κέρδη δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μόνο για το 2021 τα έσοδά της εκτιμώνται στα 3,2 δισ. Στη λίστα των κρατών που δίνουν χρήματα στην Τουρκία για να αγοράσουν τα όπλα της περιλαμβάνονται και αρκετές ευρωπαϊκές.
Μέλη της Ε.Ε: Πολωνία, Ουγγαρία. Υποψήφια μέλη της Ε.Ε.: Σκόπια, Μαυροβούνιο, Ουκρανία. Χώρες εκτός Ευρώπης: Αζερμπαϊτζάν, Μπαχρέιν, Μπανγκλαντές, Κουβέιτ, Λιβύη, Μαλαισία, Ομάν, Πακιστάν, Κατάρ, Σομαλία, Τυνησία, Τουρκμενιστάν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Ουζμπεκιστάν.
Οι εξαγωγές προς την Ε.Ε. από την τουρκική αμυντική βιομηχανία (όπλα, drones, εξαρτήματα κ.ά.) παρουσίασαν αύξηση κατά 19,6% το 2021, ενώ οι εξαγωγές προς τις ΗΠΑ ανέρχονται πλέον στο 1/3 των συνολικών εξαγωγών στον κλάδο, παρά την επιβολή κυρώσεων από τις ΗΠΑ στην Τουρκία το 2020 για την αγορά του ρωσικού οπλικού συστήματος S-400.
Οι κανόνες της Ε.Ε. που η ίδια καταπατά
Από το 2008 η Ε.Ε. έχει υιοθετήσει κοινή θέση για την εξαγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού. Προβλέπονται κριτήρια -στο θέμα της Τουρκίας καταπατούνται όλα-, όπως ο σεβασμός από την εισάγουσα χώρα των δεσμεύσεων του ΟΗΕ, οι εξαγωγές να μην προκαλούν συγκρούσεις ή επεκτείνουν υφιστάμενες εντάσεις και οι εξαγωγές να μη στρέφονται εναντίον άλλων κρατών-μελών ή συμμάχων.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, που επιμένει ορθώς και ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να εγκαλεί τους Ευρωπαίους ζητώντας εμπάργκο όπλων κατά της Τουρκίας, είχε αναλάβει πρωτοβουλία ως ευρωβουλευτής το 2020 ώστε να περάσει με ψήφισμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η παράγραφος για «πρωτοβουλία τερματισμού των αδειών εξαγωγής όπλων στην Τουρκία για όσο η τελευταία παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο και προβαίνει σε έκνομες ενέργειες εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου στην Αν. Μεσόγειο».
