Οταν η Άγκυρα «ξύπνησε» από την παγίδα που έστησε ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος με τις διαδοχικές οριοθετήσεις της κυπριακής ΑΟΖ με γειτονικά κράτη (εκτός της φοβικής Ελλάδας), αποφάσισε να αντιδράσει κατασκευάζοντας έναν ολόκληρο στόλο από γεωτρύπανα και ερευνητικά σκάφη. Η διαφορά γεωτρύπανου και ερευνητικού είναι ότι το γεωτρύπανο «καπαρώνει» έδαφος (βυθό) σε σχέση με το ερευνητικό που απλώς περιφέρεται και κάνει μετρήσεις.
Από τον
Νικ. Σταυρουλάκι
Στην πορεία εξεπόνησε την μπαρούφα της «Γαλάζιας Πατρίδας», ενώ πρόσφατα το επεκτατικό όνειρο της Αγκυρας έπιασε… ουρανό. Ο «γαλάζιος ουρανός» είναι το νέο πολύ πρόσφατο εφεύρημα κατοχύρωσης του περίφημου τουρκικού «ζωτικού χώρου» (δηλαδή του χώρου πέραν της ξηράς), στην προσπάθεια να καταστήσει η Τουρκία τον εαυτό της «περιφερειακό παίκτη».
Η έξοδος στην αρχή της εβδομάδας του τέταρτου τουρκικού γεωτρύπανου «Αμπντουλχαμίτ Χαν» στη Μεσόγειο, αρχικά αορίστως, χωρίς προσδιορισμούς περιοχών, το οποίο αγοράστηκε εσπευσμένα μόλις πριν από λίγους μήνες (19 Μαΐου), και η προαναγγελία των κινήσεών του, εν μέσω θέρους, συνοδεύτηκαν απλώς από «επικοινωνιακή σκόνη», αλλά και με τις γνωστές ρητορείες ότι η Τουρκία θα αντιδράσει δυναμικά σε περίπτωση που κάποιος τολμήσει να αμφισβητήσει την κυριαρχία της, έτσι όπως η ίδια την εννοεί.
Για την ώρα, το τουρκικό γεωτρύπανο δεν προκαλεί, κινούμενο εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Δεν πρόκειται για δισταγμό ή κάποιου τύπου αναστολή της Αγκυρας να δημιουργήσει θέμα. Πρόκληση είναι σε θέση να δημιουργήσει ανά πάσα στιγμή, όταν κρίνει ότι η συγκυρία την εξυπηρετεί.
Όμως, και μόνο το γεγονός ότι όταν, ανακοινώνοντας «έξοδο» του γεωτρητικού σκάφους, προκαλεί κινητοποίηση σε Αθήνα και Λευκωσία, κυρίως στα αφελή ελληνικά ΜΜΕ, έχει επιτύχει τον πρώτο από τους στόχους της. Να οικοδομεί την έννοια του τουρκικού φοβήτρου. Να πραγματοποιεί πάντα την πρώτη κίνηση στην επικοινωνιακή σκακιέρα, ώστε να προηγείται των εξελίξεων που θα ακολουθήσουν.
Ο Τούρκος πρόεδρος Τ. Ερντογάν βρέθηκε φυσικά στον χώρο του απόπλου, απευθύνοντας ομιλία, στην οποία ανέφερε: «Το γεωτρύπανο “Αμπντουλχαμίτ Χαν” είναι το σύμβολο του νέου οράματος της Τουρκίας στον τομέα της ενέργειας. Βρισκόμαστε τώρα σε αυτό το σημείο, με τα τέσσερα γεωτρύπανα και δύο πλοία σεισμικής έρευνας». Πρόσθεσε, μάλιστα, για ποιον λόγο οι γείτονες δεν πρέπει να ανησυχούν, λέγοντας πως το σκάφος θα αρχίσει την πρώτη του αποστολή στα ανοιχτά της Αττάλειας και πως αυτό είναι «το πρώτο βήμα στην ανατολική Μεσόγειο».
Μίλησε και για την «Τουρκία-φόβητρο»: «Το όραμα της μεγάλης και ισχυρής Τουρκίας είναι τόσο περιεκτικό και ολοκληρωμένο που δεν έχουμε χρόνο να ασχοληθούμε με τις αυταπάτες εκείνων που ξυπνούν κάθε μέρα με τον φόβο της σημαίας μας με την ημισέληνο και το αστέρι. Κοιτάμε τη δουλειά μας και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε».
Οι λεπτομέρειες για τα πρώτα σημεία γεώτρησης και η φιλολογία περί φυσικού αερίου που θα βρεθεί δεν έχουν καμία σημασία. Σημασία έχει η έπαρση με την οποία ο χιτλερίσκος της ανατολικής Μεσογείου αναφέρθηκε στο πώς σκοπεύει να κινηθεί προσεχώς:
«Οι δραστηριότητες έρευνας και γεώτρησης που πραγματοποιούμε στη Μεσόγειο είναι στη δικαιοδοσία μας. Δεν χρειαζόμαστε άδεια ή έγκριση από κανέναν. Θα πάρουμε αυτό που δικαιωματικά μάς ανήκει στη Μεσόγειο». Και αυτό δεν είναι το φυσικό αέριο, αλλά ο ζωτικός χώρος που διεκδικεί σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Και η Αθήνα αγοράζει Rafale και άλλα προηγμένα όπλα για να αμυνθεί (αποτελεσματικά), αλλά περιοχή δεν τολμάει να καπαρώσει.
Τα αρμόδια κλιμάκια του ΥΕΘΑ και του ΥΠΕΞ δεν ανησυχούν σε αυτή τη φάση για κάποιο επεισόδιο στην καρδιά του καλοκαιριού. Παρά τον θόρυβο που σήκωσε η Αγκυρα τις προηγούμενες ημέρες και τις φιέστες που συνόδευσαν τον απόπλου του γεωτρύπανου «Αμπντουλχαμίτ Χαν», τα κλιμάκια γνωρίζουν πότε πρέπει να ανησυχούν! Στην πραγματικότητα τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί με την πρώτη έξοδο του «Αμπντουλχαμίτ Χαν». Η κίνηση συνιστά απλώς μέρος της στρατηγικής, «πρόβα τζενεράλε» για όσα θα διαδραματιστούν προσεχώς.
Το «Αμπντουλχαμίτ Χαν», οι υποκλοπές και η στρατηγική Αθήνας – Λευκωσίας
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο, η τουρκική παραβατική, παρενοχλητική στρατηγική θίγει διαχρονικά ζωτικά συμφέροντα των δύο κρατών-μελών της Ε.Ε. Οι δύο χώρες «πληρώνουν» λάθη και παραλήψεις ηγετών που στάθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων.
Και είναι πολλοί αυτοί από όλες τις κυβερνήσεις παρατάξεις. Κυρίως «πληρώνουν» λάθη της Αθήνας, η οποία για την υπέρβαση της φοβίας της κρύφτηκε πίσω από το σλόγκαν «η Κύπρος αποφασίζει, η Ελλάδα συμπαρίσταται». Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει, ακόμα και σήμερα. Σε μόνο μία περίοδο η Λευκωσία κατείχε την πρωτοπορία, επί των ημερών του προέδρου Παπαδόπουλου.
Εξυπακούεται ότι οι δύο χώρες διαφέρουν ως προς τους τρόπους και τις δυνατότητες αντίδρασης. Ως προς τις επόμενες κινήσεις του τουρκικού γεωτρύπανου, δύναται να συμβούν τα εξής: Εάν το γεωτρύπανο κινηθεί στην (ενιαία) κυπριακή ΑΟΖ, βόρεια και βορειοδυτικά της νήσου, δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα, δεδομένου ότι η κίνηση αυτή, πέραν των γνωστών επικοινωνιακών θεμάτων, συναποτελεί μέρος της στρατηγικής αναβάθμισης του ψευδοκράτους.
Εάν κινηθεί νότια, νοτιοδυτικά του νησιού, οι αντιδράσεις θα είναι οι γνωστές. Η Λευκωσία, λόγω των περιορισμένων στρατιωτικών δυνατοτήτων της, δεν μπορεί να αποτρέψει, πολύ περισσότερο να σταματήσει, μια πιθανή τουρκική γεώτρηση που παραβιάζει δικό της ζωτικό χώρο. Θα περιοριστεί, λοιπόν, στη γνωστή διαδικασία διαβημάτων και διαμαρτυριών χωρίς καμία συνέχεια από πλευράς διεθνούς παράγοντα.
Εάν το γεωτρύπανο πλεύσει σε θαλάσσια περιοχή που η Αθήνα θεωρεί περιοχή της Ελλάδας (ούτε αυτό το έχει κατοχυρώσει ρητά), αυτό θα συνιστά επιλογή σύγκρουσης, εάν φυσικά το πολιτικό σύστημα δεν παραμένει καθηλωμένο στην εσωστρέφεια των δήθεν υποκλοπών. Το υποτιθέμενο «σκάνδαλο» διαβρώνει την εθνική ενότητα, την ώρα που η Τουρκία θα αλωνίζει στην ανατολική Μεσόγειο.
Σε περίπτωση που η Αθήνα «ξυπνήσει», πιθανότατα θα αντιδράσει με πιο δυναμικό τρόπο για να σταματήσει μια πιθανή παράνομη γεώτρηση. Εν προκειμένω, δημιουργεί απορίες η ερώτηση Τούρκου δημοσιογράφου στον πρόεδρο Ερντογάν, στο αεροπλάνο της επιστροφής του από το Σότσι μετά τη συνάντηση με τον Βλ. Πούτιν για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων στην Ελλάδα. Φυσικά, ο Ερντογάν απάντησε ευφυώς: «Δεν ασχολούμαι με εσωτερικά προβλήματα της Ελλάδας».
Φυσικά και ασχολείται με εσωτερικά θέματα της Ελλάδας, για να γνωρίζει πότε θα προκαλέσει ένταση με τις μικρότερες συνέπειες. Το θέμα είναι ποιος έβαλε τον δημοσιογράφο να ρωτήσει και μάλιστα να κοινοποιηθεί και ο σχετικός διάλογος. Τέτοιες δουλειές κάνουν πάντα οι παρατρεχάμενοι, με άδεια. Σε κάθε περίπτωση οι εξελίξεις με το γεωτρύπανο θα εξαρτηθούν και από την πορεία του «σκανδάλου» των παρακολουθήσεων.