Ένα από τα ερωτήματα που που θεωρούνται αυτονόητα στην Δύση, είναι η αντοχή που δείχνει ο Πούτιν εδώ και δύο δεκαετίες στην αποδοχή του από την ρωσική κοινή γνώμη. Ειδικά από έναν λαό όπως ο ρωσικός, που έχει εξεγερθεί αρκετές φορές στο παρελθόν κατά των ηγεσιών του, συνεχίζει να αποδέχεται τον Βλαντιμίρ Πούτιν ακόμα και σήμερα, που η Ρωσία έχει μπει για τα καλά στην δίνη του πολέμου και έχει συσπειρώσει ολόκληρο το δυτικό κόσμο απέναντι της.
Ας δούμε όμως τι λέει και η «άλλη πλευρά». Διότι για να δοθεί απάντηση σε κάποια αυτονόητα ερωτήματα, πρέπει να ακούσεις κι αυτή την άλλη πλευρά, πράγμα δύσκολο μετά από την πλήρη συσκότιση που έχει επιβληθεί έναντι των ρωσικών θέσεων, μετά το εμπάργκο που επεβλήθη στο σύνολο των ρωσικών ΜΜΕ.
Το κείμενο το αλιεύσαμε από το facebook και εξηγεί κατά ένα μεγάλο βαθμό το πως βλέπουν οι ρώσοι τον Πούτιν και γιατί δεν υπάρχει μαζικό κίνημα αμφισβήτησης του. Το παραθέτουμε αυτούσιο:
Ενα οδοιπορικό της πορείας του Πούτιν, για την ανόρθωση της κατεστραμμένης χώρας του, αφιερωμένο στα γενέθλια του, που καμία γέφυρα, κανένας Σόρος και κανένας δημοσιογραφικός λίβελος δεν μπορεί ν΄αμαυρώσει.
Ισως και πολλοί Ρώσοι να έχουν ξεχάσει πολλά απ΄αυτά, ζώντας μέσα στην ασφάλεια και στην Δυτική “κουλτούρα” του καταναλωτισμού, αλλά, το ένστικτο του πατριωτισμού τους, τους υποδείκνυε πάντα τον ηγέτη που προτιμούσαν.
-Στα πρώτα 17 χρόνια της ηγεσίας του, ο Πούτιν αύξησε τον προϋπολογισμό της Ρωσίας 22 φορές, τις στρατιωτικές δαπάνες 30 φορές, το ΑΕΠ της χώρας του12 φορές (η Ρωσία πήδηξε από την 36η θέση στον κόσμο όσον αφορά στο ΑΕΠ, στην 6η θέση),
-Αύξησε τα αποθέματα χρυσού και συναλλάγματος, κατά 48 φορές!
-Επέστρεψε 256 τοπικές ορυκτές εκμεταλλεύσεις, στη ρωσική δικαιοδοσία (παραμένει να επιστρέψει 3!).
-Έσπασε το πρωτοφανές συμμορίτικο συμφωνητικό των νεοφιλελεύθερων του Γιέλτσιν, για την διανομή της παραγωγής . (SRP) (εξήγηση παρακάτω)
-Εθνικοποίησε το 65% της πετρελαϊκής βιομηχανίας και το 95% του φυσικού αερίου και πολλών άλλων βιομηχανιών.
-Ανέπτυξε την βιομηχανία και την γεωργία (η Ρωσία παίρνει την 2η, ή 3η θέση στον κόσμο, στην εξαγωγή σιτηρών για 5 χρονιά στη σειρά, ξεπερνώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες βρίσκονται τώρα στην 4η θέση).
-Αυξησε τους μέσους μισθούς, στη σφαίρα του προϋπολογισμού κατά 18,5 φορές σε 12 χρόνια,
-Αλλά και καθόλου αμελητέο το γεγονός ότι ο Πούτιν μείωσε την εξαφάνιση του πληθυσμού της Ρωσίας από 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους, ετησίως το 1999, σε 21 χιλιάδες το 2011, δηλ. 71.5 φορές.
-Επιπλέον, ο Πούτιν άλλαξε τη συμφωνία Khasavyurt, για την Τσετσενία υπερασπιζόμενος την ακεραιότητα της Ρωσίας και έδωσε στη δημοσιότητα την 5η φάλαγγα, που δρούσε στο εσωτερικό της χώρας.
-Απαγόρευσε στους βουλευτές να έχουν λογαριασμούς στο εξωτερικό, υπερασπίστηκε τη Συρία, σταμάτησε τον πόλεμο στην Τσετσενία.
Η κατάργηση του SRP είναι ένα μεγάλο επίτευγμα! Αυτή είναι μια συμφωνία με την οποία η Αμερική λήστευε τη Ρωσία από τη δεκαετία του ’90 και σε αντάλλαγμα είχε δώσει δάνεια στον Γιέλτσιν.
Ο Πούτιν αγωνίστηκε για την ακύρωσή της, επί σχεδόν 4 χρόνια προσθέτοντας συνεχώς νέες τροπολογίες σε ισχύ. Έτσι, η κατάργηση του SRP προκάλεσε απίστευτο μίσος της Αμερικής προς τον Πούτιν, καθώς της αφαίρεσε την ανεμπόδιστη ληστεία της Ρωσίας. Ως εκ τούτου, άρχισε μια άγρια συκοφάντηση, προς το πρόσωπο του Πούτιν με χαρακτηρισμούς, όπως “δικτάτορας”, “ιμπεριαλιστής”, “κλέφτης δημοσίου χρήματος με βίλες και καταθέσεις δισεκατομμυρίων”, “δολοφόνος των αντιπάλων του και των ολιγαρχών, σε τρίτες χώρες”
Και κανείς δεν γνωρίζει, στην Δύση, από πού ξεκίνησε όλο αυτό, που σήμερα κορυφώνεται και στρέφεται εναντίον ολόκληρου του Ρωσικού λαού και της κουλτούρας του.
“Γιατί ο Πούτιν δεν μπορεί να αλλάξει τα πάντα ταυτόχρονα;” αναρωτιούνται πολλοί. “Γιατί κάνει αναγκαστικές στάσεις; Γιατί μερικές φορές πρέπει να πάει σε προσωρινές συμφωνίες;”
Γιατί, απλούστατα, οι κύριοι της πραξικοπηματικής δράκας, στη δεκαετία του ’90 έπνιξαν τη χώρα, την πούλησαν και έδωσαν την ευκαιρία, στους ολιγάρχες να ζουν σε βάρος του ρωσικού φυσικού κοινωνικοποιημένου πλούτου. Υιοθέτησαν χίλιους προδοτικούς νόμους * συμπεριλαμβανομένου του Συντάγματος του 1993 * και αποδυναμώσαν τη χώρα.
Ηταν δύσκολο για τη Ρωσία, στις αρχές του 2000 να αντισταθεί στην Αμερική χωρίς συνέπειες, οπότε ο Πούτιν τους αγωνιζόταν σταδιακά.
Ως εκ τούτου, ο Πούτιν έπρεπε να ελιχθεί και να κάνει τα πάντα σταδιακά, όχι σε μια στιγμή, αλλά προς τη μία κατεύθυνση και τώρα σκέφτεται επίσης ότι για να λύσει τα προβλήματα της Ρωσίας και ταυτόχρονα να μην την χαοποιήσει, όπως συνέβη στη Λιβύη και στη Συρία.
Η Αμερική έχει κουραστεί από καιρό με αντίπαλο τον Πούτιν, που με αξιοζήλευτη σταθερότητα, της αφαιρεί, πότε την επιρροή της, πότε τον χώρο, που ληστεύει στη Ρωσία.
Προσπαθεί να αντικαταστήσει το δολάριο με ένα άλλο εκτιμώμενο νόμισμα …
Και όλα αυτά δεν είναι ασφαλή …
Ναι! Από το 1999 άλλαξαν πολλά στην ζωή των Ρώσων και θ΄αλλάξουν κι άλλα!
Ο Ρωσικός λαός ξαναβρίσκει την χαμένη του υπερηφάνεια, επιστρέφει στις πατριωτικές του αξίες και ξαναμαθαίνει την Ιστορία του. Την Ιστορία ενός μεγάλου και ανεξάρτητου κράτους, που θέλει, απλώς να αυτοπροσδιορίζεται, χωρίς την έγκριση κανενός.
Και πάλι, Χρόνια Πολλά Βόβα!
Ιωάννα Υψηλάντη
