Νέες απεικονίσεις και επιστημονικές έρευνες από ομάδα επιστημόνων, συμπεριλαμβανομένου ακαδημαϊκών του King’s College του Λονδίνου, βρήκαν ίχνη της αρχικής μπογιάς που χρησιμοποιήθηκε για τη διακόσμηση των Γλυπτών του Παρθενώνα, αποκαλύπτοντας ότι κάποτε όλα ήταν στην πραγματικότητα βαμμένα με έντονα χρώματα.
Παρανόμως πλέον ευρισκόμενα στο Βρετανικό Μουσείο, τα Γλυπτά του Παρθενώνα, από την αρχαία Ελλάδα, θαυμάζονται για αιώνες για τη λευκή τους λάμψη. Ωστόσο νέα στοιχεία αποδεικνύουν τελικά ότι δεν ήταν λευκά, όταν ολοκληρώθηκαν από τους δημιουργούς τους.
Η ομάδα ερευνητών από το King’s, το Βρετανικό Μουσείο και το Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο χρησιμοποίησε τεχνικές ψηφιακής απεικόνισης και επιστημονικά όργανα για να εξετάσει τα γλυπτά σε μικροσκοπικό επίπεδο και ανακάλυψε έναν «πλούτο σωζόμενης μπογιάς», αποκαλύπτοντας ότι τα γλυπτά είχαν αρχικά διακοσμηθεί με πολλά χρώματα, και σχέδια. Ακόμα κι αν οι επιφάνειες δεν ήταν ρητά προετοιμασμένες για την εφαρμογή βαφής, ωστόσο, το σκάλισμα και το χρώμα ενοποιήθηκαν στη σύλληψή τους. Οι καλλιτέχνες του Παρθενώνα προτιμούσαν το τελικό αποτέλεσμα να είναι κάποιο πολύχρωμο γλυπτό, παρέχοντας επιφάνειες που προκαλούσαν υφές παρόμοιες με εκείνες των θεμάτων που αντιπροσωπεύονταν.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν απεικόνιση ορατής φωταύγειας στα Γλυπτά του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο, μια μη επεμβατική τεχνική που αναπτύχθηκε από τον Δρ. Giovanni Verri από το Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο που μπορεί να ανιχνεύσει μικροσκοπικά ίχνη μιας χρωστικής που ονομάζεται Αιγυπτιακό μπλε, αποκαλύπτοντας τα πιο μικροσκοπικά υπολείμματα σε μπογιά και σχέδια.
Το μπλε της Αιγύπτου είναι μια τεχνητή χρωστική ουσία που αποτελείται από ασβέστιο, χαλκό και πυρίτιο. Χρησιμοποιήθηκε ήδη στην Αίγυπτο γύρω στο 3000 π.Χ. και ήταν ουσιαστικά οι μόνες μπλε χρωστικές που χρησιμοποιήθηκαν στην Ελλάδα και τη Ρώμη. Στα γλυπτά εντοπίστηκαν επίσης μικρά ίχνη λευκής και μοβ χρωστικής ουσίας. Η αληθινή μωβ χρωστική ουσία ήταν πολύ πολύτιμη στην αρχαία Μεσόγειο και παρήχθη από οστρακοειδή, αλλά το μωβ του Παρθενώνα προφανώς ήταν κάτι διαφορετικό και μοναδικό.
Επιπρόσθετα, οι λεγόμενες «αποκαταστάσεις» που πραγματοποιήθηκαν με εντολή του Βρετανικού Μουσείου, έχουν συχνά αφαιρέσει οποιαδήποτε διαρκή ίχνη μπογιάς, για να αποκαταστήσουν την υποτιθέμενη αρχική «λευκότητα» του γλυπτού. Αυτό έχει καταστήσει δύσκολη την κατανόηση και την ανακατασκευή της αρχικής εμφάνισης των γλυπτών.
«Τα Γλυπτά του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο θεωρούνται μια από τις κορυφές της αρχαίας τέχνης και έχουν μελετηθεί εδώ και αιώνες από διάφορους μελετητές. Παρόλα αυτά, δεν έχουν βρεθεί ποτέ ίχνη χρώματος και λίγα είναι γνωστά για το πώς χαράχτηκαν», σημειώνει ο Δρ Βέρρι.
Αυτά τα προκαταρκτικά ευρήματα υποδηλώνουν ότι η ζωγραφική των Γλυπτών του Παρθενώνα ήταν ένα πιο περίτεχνο εγχείρημα από ό,τι φανταζόμασταν ποτέ. Αυτό υποστηρίζει την πεποίθηση ότι τα χρώματα, μαζί με τα γλυπτά της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής ήταν σημαντικά για τους δημιουργούς και το κοινό που προορίζονταν.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο journal Antiquity.
Πηγή: King’s College London [October 11, 2023]
