Το τριήμερο συνέδριο του Ιδρύματος Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου έδωσε την αφορμή για μια επίδειξη δουλικότητος της ελληνικής πλευράς προς την Τουρκία. Επρόκειτο για το Athens Security Forum, το οποίο πραγματοποιήθηκε σε αίθουσα της Λέσχης Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων, και κατά την διάρκεια του οποίου η παρέμβαση της τουρκικής πρεσβείας οδήγησε τους οργανωτές να αλλοιώσουν τον χάρτη της Ευρώπης στην προμετωπίδα και το λογότυπο του συνεδρίου, και να προσθέσουν και την Τουρκία σε αυτόν.
- Εφημερίδα Εστία
Η κίνηση αυτή έγινε κατόπιν «διαταγής» του επιτετραμμένου της τουρκικής Πρεσβείας στην Αθήνα Onur Katmerci, προς την οποία έσπευσαν να συμμορφωθούν οι ιθύνοντες του Παντείου. Αλήθεια, είναι αυτή εικόνα ελληνικού δημοσίου Πανεπιστημίου; Στο άνοιγμα των εργασιών του συνεδρίου ο χάρτης στην οθόνη του «πάνελ» ήταν ίδιος με αυτόν που υπήρχε στην δημοσιευθείσα πρόσκληση. Τα σύνορα της Ευρώπης τελείωναν στην Ελλάδα, και στο νοτιοανατολικό άκρο υπήρχε και η Κύπρος. Σε έναν τέτοιο χάρτη μπορεί να γίνει κατανοητό ότι για λόγους οικονομίας του χώρου μπορεί να μην απεικονίζονται τα νησιά του Αιγαίου. Οι εξελίξεις όμως δεικνύουν ότι τα πράγματα μπορεί να μην είναι τόσο αθώα.
Μετά την προκλητική παρέμβαση του Τούρκου διπλωμάτου ο χάρτης επεξετάθη προς ανατολάς. Προσετέθη ολόκληρος ο χερσαίος όγκος της γειτονικής χώρας, η οποία είτε τους αρέσει είτε όχι δεν ανήκει στην Ευρώπη. Οι αρμόδιοι του Παντείου και οργανωτές του συνεδρίου ποιον λόγο είχαν να συνηγορήσουν στην απαίτηση της Αγκύρας να θεωρείται Ευρώπη; Γιατί «πειθάρχησαν» στην εντολή του Τούρκου διπλωμάτου; Δεν αντιλαμβάνονται την ευρύτερη ζημία που προκαλεί η κίνηση αυτή στην συνολική εικόνα και το κύρος της χώρας; Παρόντες στο συνέδριο ήταν και άλλοι πολλοί ξένοι διπλωμάτες, με πρώτον τον πρέσβη των ΗΠΑ Τζώρτζ Τσούνη, οι οποίοι ασφαλώς και κατέγραψαν το συμβάν.
Υπήρξαν όμως δυο ακόμη χειρότερα επακόλουθα για τα οποία επίσης οι οργανωτές του συνεδρίου φέρουν ακεραία την ευθύνη. Πρώτον, αν και ο χάρτης μεγάλωσε και περιελήφθη σε αυτόν ολόκληρος ο χώρος του ελληνικού αρχιπελάγους, και πάλι τα νησιά μας παρέμεναν άφαντα. Αυτοί που έσπευσαν να περιλάβουν την Τουρκία, που επ’ ουδενί συνιστά ευρωπαϊκό έδαφος, δεν σκέφθηκαν ότι τα ελληνικά νησιά είναι Ευρώπη, όσο είναι η Αθήνα και όσο είναι και οι Βρυξέλλες. Γιατί δεν τα περιέλαβαν; Επιπροσθέτως, με την νέα διαμόρφωση του χάρτου, η Κύπρος μοιάζει να αποτελεί συνέχεια του τουρκικού εδάφους. Ακόμη και αν δεχθούμε ότι αυτό έγινε από βιασύνη και από προχειρότητα, δεν παύει να είναι απαράδεκτο. Για την Ευρωπαϊκή Ένωση η Κύπρος αποτελεί χώρα μέλος με πλήρη δικαιώματα, η δε κυβέρνηση της Λευκωσίας θεωρείται ότι εκπροσωπεί ολόκληρη την Μεγαλόνησο. Η Τουρκία αποτελεί κατοχική δύναμη. Όταν μέσα στην καρδιά των Αθηνών αυτό δεν αναδεικνύεται αλλά υποχωρούμε στις πιέσεις και «βαφτίζουμε» Ευρώπη την ασιατική Ανατολία, πως περιμένουμε να σεβασθούν την θέση μας οι σύμμαχοι και εταίροι;
Κατά τα λοιπά περιμένουμε τον Ερντογάν με επισήμους της Κυβερνήσεώς μας να υποστηρίζουν ότι στις σχέσεις μας με την Τουρκία ήδη έχουμε γυρίσει σελίδα. Αν είναι έτσι, δυστυχώς είναι επί τα χείρω
