Ο εφιάλτης της λειψυδρίας επιστρέφει, πιο απειλητικός από ποτέ, την ώρα που η κατανάλωση νερού αυξάνεται διαρκώς, πιέζοντας ένα ήδη γερασμένο και προβληματικό υδροδοτικό σύστημα. Με τη φετινή τουριστική σεζόν να κρίνεται επιτυχημένη, η ζήτηση για νερό εκτοξεύτηκε, επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο τις περιοχές της Κεντρικής Ελλάδας, όπως η Βοιωτία, όπου οι αγρότες βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν νέο κύκλο αβεβαιότητας και οικονομικής ασφυξίας.
Η λειψυδρία επιστρέφει απειλητικά σε μια χρονική συγκυρία όπου οι ανάγκες σε νερό έχουν αυξηθεί σημαντικά. Η Βοιωτία, μια από τις σημαντικές αγροτικές περιοχές της χώρας, υπέστη ήδη σοβαρές ζημιές: το 2024 έμειναν χωρίς νερό περισσότερα από 100.000 στρέμματα καλλιεργειών. Τώρα, για τους αγρότες της Λιβαδειάς, η περίοδος της σποράς συμπίπτει με την αγωνία για την επάρκεια του νερού. Οι επαγγελματίες προσπαθούν να αξιοποιήσουν τις λίγες μέρες καλού καιρού έως το Πάσχα, με το βλέμμα στραμμένο στην επίσημη έναρξη της αρδευτικής περιόδου στις 15 Απριλίου. Όμως η περσινή τραυματική εμπειρία, όπου δεν κατάφεραν να ποτίσουν τις καλλιέργειές τους λόγω αδυναμίας άντλησης νερού από τη λίμνη Υλίκη, επισκιάζει κάθε ελπίδα.
Όπως εξηγεί ο αγρότης Γιώργος Τακμάκης, οι οικονομικές απώλειες για τους αγρότες της Βοιωτίας πέρυσι άγγιξαν τα 35 με 40 εκατομμύρια ευρώ. Χωρίς νερό, οι αγρότες δηλώνουν πως δεν ξέρουν καν τι να καλλιεργήσουν. Και το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνο στη μειωμένη βροχόπτωση. Το δίκτυο άρδευσης της περιοχής παραμένει ίδιο από το 1960, φθαρμένο και ανεπαρκές.
Ο αγρότης Γιάννης Βάγκος αποτυπώνει με γλαφυρό τρόπο την κατάσταση: «Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το νερό και το χειρότερο είναι ότι σε ένα χωριό, ο ένας αγρότης κυνηγάει τον άλλο με κατσαβίδι για το ποιος θα πάρει νερό πρώτος. Για εμάς, το νερό είναι ζωή».
Παράλληλα, οι ίδιοι οι αγρότες αναγνωρίζουν ότι δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Η έλλειψη ορθολογικής διαχείρισης και επενδύσεων σε υποδομές επιτείνει το πρόβλημα. Η ΕΥΔΑΠ, διαβλέποντας τον κίνδυνο, έχει ήδη στραφεί σε συντηρήσεις γεωτρήσεων στους πρόποδες του Παρνασσού -γεωτρήσεις που χρησιμοποιούσε στο παρελθόν για την ενίσχυση της λίμνης Υλίκης. Η προοπτική, όμως, παραμένει δυσοίωνη. Η ΕΥΔΑΠ εκτιμά ότι τα αποθέματα νερού που προορίζονται για το λεκανοπέδιο της Αττικής θα επαρκούν μόνο για τα επόμενα τρία χρόνια.
Ως εκ τούτου, η αναζήτηση νέων υδάτινων αποθεμάτων γίνεται πλέον επιτακτική ανάγκη, την ώρα που η αγροτική παραγωγή κρέμεται από μία σταγόνα.
