Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος καί Ἰσαποστόλου Φωτεινῆς τῆς Σαμαρείτιδος, στόν Ἑσπερινό ἐχοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, στόν ὁμώνυμο Ναό τῆς Ἁγίας, στά Προσφυγικά τῶν Πατρῶν καί ὡμίλησε γιά τήν Ἰσαπόστολο Ἁγία Φωτεινή, ἀλλά καί γιά τήν ἱστορία τοῦ Γένους μας καί τά μαρτύρια τῶν ἡρώων καί μαρτύρων τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος, στήν καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολή, ἀπό τίς βάρβαρες Τουρκικές ὀρδές.
Στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς Πατρῶν, ὁ Σεβασμιώτατος, ἀφοῦ ἀνεφέρθη στήν Ἁγία Φωτεινή τήν Σαμαρείτιδα, ἐκάλεσε τό πολυπληθές Ἐκκλησίασμα, στήν πλειοψηφία του ἀποτελούμενο ἀπό ἀπογόνους τῶν Προσφύγων τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς, νά μεταφερθοῦν νοερά στίς μαῦρες καί μαρτυρικές ἐκεῖνες ἡμέρες πού παρεδόθη στή φωτιά καί στήν καταστροφή ἡ Μικρασία, μέ χιλιάδες θύματα Κληρικούς καί Λαϊκούς, μέ ἐπικεφαλῆς τοῦ μαρτυρικοῦ χοροῦ, τόν Ἃγιον Ἐθνοϊερομάρτυρα Χρυσόστομο Σμύρνης.
Τά αἳματα τῶν μαρτύρων ἐπότισαν τά ἃγια χώματα τῶν ἀλησμόνητων Πατρίδων καί τά ἃγια κόκκαλά τους ἐσπάρησαν ἐκεῖ, ἀναμένοντας τήν ἐλευθερία καί τήν δικαίωση. Ἐπίσης ἀνεφέρθη στίς χιλιάδες τῶν Προσφύγων πού ἒφθασαν ρακένδυτοι, κατατρεγμένοι καί πεινασμένοι, πλήρως ἐξουθενωμένοι στήν Μητροπολιτική Ἑλλάδα καί βεβαίως στήν Πάτρα. Ὁ Ναός τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς εἶναι θεμελιωμένος καί κτισμένος μέ τά δάκρυα καί τόν ἱδρῶτα τους, ἐτόνισε.Συγκινητική ἦτο ἡ στιγμή κατά τήν ὁποίαν ὁ Μητροπολίτης Πατρῶν, μίλησε γιά τό κειμήλιο πού φυλάσσεται στόν Ναό, τόν Σταυρόν εὐλογίας τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης, πού ἒφερε στήν Πάτρα, ὁ Ἱερεύς Κωνσταντῖνος ἀπό τή Σμύρνη, ὁ ὁποῖος ἦτο χειροτονία τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου. Κρατώντας ὁ Σεβασμιώτατος αὐτόν τόν Σταυρό στά χέρια του, εὐλόγησε τό κατασυγκινημένο χριστεπώνυμο Πλήρωμα.
Ἀκόμη ἀνεφέρθη στό ἱερό καί περίπυστο εἰκόνισμα τῆς Παναγίας τῆς Σμυρνιᾶς, τό ὁποῖο ἒσωσε μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς της, ἡ ἡρωΐδα Φιλιώ Μανάρα, ἀπό τήν φλεγομένη Ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς Σμύρνης καί τό ἒφερε στήν Πάτρα ὃπου βρέθηκε καί τό ὁποῖο ἐπίσης φυλάσσεται στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς Πατρῶν, ὃπως καί κάποια ἂλλα κειμήλια.
Ἀνάγκη, ἐτόνισε ὁ Σεβασμιώτατος νά γνωρίζωμε τήν ἱστορία μας, τίς θυσίες καί τά μαρτύρια τῶν ἡρώων καί μαρτύρων τῆς Πίστεως καί τῆς Πατρίδος μας καί νά παραδίδωμε αὐτά τά μαθήματα καί αὐτή τήν παρακαταθήκη στά παιδιά μας, τά ὁποῖα, δυστυχῶς εἶναι, ἐν πολλοῖς, ἂμοιρα τῆς ἱστορίας, ἀλλά κάι αὐτῆς ἀκόμα τῆς γεωγραφίας, ἓνεκα τῶν ἐκπαιδευτικῶν συστημάτων τῶν τελευταίων ἐτῶν, τά ὁποῖα ἀπαξίωσαν αὐτές τίς σωτήριες γιά τό μέλλον τοῦ Ἒθνους μας, γιά τό μέλλον τῶν παιδιῶν μας, γνώσεις.
Τέλος ἒκαμε ἀναφορά, ὁ Σεβασμιώτατος καί στήν γενοκτονία τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπό τούς Τούρκους κατά τά ἒτη 1914-1923 μέ θύματα 350.000 καί πλέον, Ποντίους ἀδελφούς μας. Κάθε χρόνο κατά τήν 19ην Μαΐου, ἡμέρα μνήμης τῆς Γενοκτονίας τῶν Ποντίων, ἀλλά καί κάθε ἡμέρα ἐσημείωσε ὁ Ἱεράρχης, ἒχομε χρέος ἒναντι τοῦ παρελθόντος, τοῦ παρόντος καί τοῦ μέλλοντος, νά μνημονεύωμε τῶν θυμάτων τῆς Τουρκικῆς θηριωδίας, τά ὁποῖα θύματα ὑπέστησαν μύρια βάσανα καί θάνατον μαρτυρικόν, ἐξανδραποδισμούς, βιασμούς καί τόσα ἂλλα μαρτύρια, μπροστά στά ὁποῖα ἰλιγγιᾶ ὁ ἀνθρώπινος νοῦς.
Ὁ Λαός πού δέν γνωρίζει τήν ἱστορία του καί ἀμεμπολεῖ τό παρελθόν του καί τίς ρίζες του, ὁδηγεῖται στόν ἀφανισμό, ἐσημείωσε ὁ Σεβασμιώτατος.
