Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει, λίγο-πολύ, όλους τους Έλληνες πολίτες και εξαίρεση δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν οι ελληνικές επιχειρήσεις. Έτσι, ενώ στο παρελθόν ένας εγχώριος οικογενειακός Όμιλος, που διατηρούσε μια συνοχή παρόμοια με την παραδοσιακή ελληνική οικογένεια, ήταν ισχυρός στο χώρο του, σήμερα είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Στην κατάσταση αυτή βρίσκεται ένας μεγάλος αριθμός, άλλοτε πανίσχυρων, ελληνικών επιχειρήσεων.
ΑΤΛΑΝΤΙΚ
Οι κακοί χειρισμοί ετών της ιδιοκτήτριας οικογένειας της αλυσίδας σούπερ μάρκετ «Ατλάντικ» μέχρι το 2010 μπορούσαν να καλυφθούν λόγω της σχετικά καλής πορείας της χώρας. Όταν όμως η κατάσταση χειροτέρεψε, μια σειρά από παθογένειες οδήγησε την επιχείρηση στην καταστροφή, όπως έγινε και με μια σειρά προμηθευτών της. Κάπως έτσι, τον Αύγουστο του 2011 η εταιρεία κήρυξε πτώχευση, αφήνοντας στον δρόμο 2.500 εργαζομένους και δημιουργώντας καίριο πρόβλημα σε 2.000 προμηθευτές της. Η εταιρεία απέτυχε να ενταχθεί στο άρθρο 99, αφού μόλις το 6,7% των πιστωτών της συμφώνησε με τη συγκεκριμένη πρόταση. Το 2009 η εταιρεία διέθετε 151 καταστήματα, τα περισσότερα εκ των οποίων τα πούλησε σε ανταγωνιστές τους τελευταίους μήνες της ζωής της.
BABIS VOVOS
Η οικογένεια του Μπάμπη Βωβού βασίστηκε στο όνειρο του κάθε Έλληνα: τις κατασκευές. Και πραγματικά τα κατάφερε. Μέχρι που η κρίση της χτύπησε την πόρτα. Η απόφαση πολλών επιχειρήσεων να ξενοικιάσουν τα γραφεία που η «Μπάμπης Βωβός» νοίκιαζε σε αυτές για χρόνια, το τσουνάμι που ακολούθησε την τραγική οικονομική κατάσταση της Ελλάδας στον κλάδο του real estate και μια σειρά ατυχών επιλογών όπως ο Βοτανικός οδήγησαν την εταιρεία στον προθάλαμο του άρθρου 99.
Το μεγάλο χαστούκι για την αυτοκρατορία του Μεσσήνιου ήρθε το 2010, όταν δηλαδή φάνηκε το αδιέξοδο σε σχέση με το εμπορικό κέντρο του Βοτανικού. Η χρονοτριβή του Συμβουλίου της Επικρατείας (ακύρωσε έπειτα από προσφυγή κατοίκων την ανέγερση του mall) αλλά και η αναπροσαρμογή των σχεδίων της ΠΑΕ Παναθηναϊκός προκάλεσαν καθυστερήσεις στον σχεδιασμό του γκρουπ.
BODYLINE
Το πρώτο Bodyline ξεκίνησε τη λειτουργία του στις 14 Σεπτεμβρίου του 1968. Ήταν η εποχή που το πρότυπο της «γεμάτης» καλλονής παραχωρούσε τα σκήπτρα στην Tουίγκι. Tα αδύνατα αλλά γυμνασμένα μοντέλα ήταν πια in, ενώ η επιστήμη τόνιζε τη σχέση υγείας και λεπτής σιλουέτας. Eτσι, τα Bodyline του κ. Λέοντα Λεβή σημείωσαν τεράστια επιτυχία. Στην ακμή του ο όμιλος διέθετε 30 studios στην Eλλάδα, από την Ξάνθη μέχρι τα Xανιά, και 3 στην Kύπρο, ενώ απασχολούσε, σε μόνιμη βάση 1.700 άτομα, τα οποία τις περιόδους αιχμής ξεπερνούσαν τα 2.000. Όλα αυτά μέχρι που η κρίση οδήγησε τους Έλληνες σε πιο φυσικές δίαιτες.
Αποτέλεσμα του κραχ λοιπόν ήταν η Bodyline των Λέοντα και Εσθήρ Λεβή να χρωστάει στο κράτος μεγάλα ποσά και ο επιχειρηματίας στα 70 του χρόνια να περάσει μερικές ώρες στα κρατητήρια. Τα χρέη του ανέρχονταν στις 625.663,47 ευρώ. Το ποσό που χρωστά προέρχεται, σύμφωνα με πληροφορίες, κυρίως από ΦΠΑ που δεν αποδόθηκε. Το 2009 είχε προχωρήσει σε διακανονισμό, ο οποίος έληξε τον Οκτώβριο, χωρίς ο επιχειρηματίας να ανταποκριθεί. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Λεβή έχει χάσει ήδη σχεδόν τα μισά από τα περίπου 30 κέντρα αδυνατίσματος που διέθετε, ενώ μέσα στο επόμενο τετράμηνο οι οφειλές και τα χρέη του αναμένεται να εκτοξευτούν σε πάνω από 15 εκατ. ευρώ.
GLOU
Δεκτή έγινε πριν από λίγα χρόνια η αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 της εταιρείας ένδυσης Γλου. Οι αρμόδιες Αρχές έκριναν πως το business plan των αδελφών Άκη και Γιώργου Γλου είναι βιώσιμο, ενώ δεν έλαβαν υπόψη τους τις αντιδράσεις του μοναδικού προμηθευτή που δεν ήθελε την υπαγωγή, της γερμανικής εταιρείας Puma, με την οποία η ελληνική οικογένεια βρίσκεται σε σύγκρουση. Ήδη, πάντως, οι κύριοι Ακης και Γιώργος Γλου έχουν κατορθώσει να ανακάμψουν εν μέρει, καθώς έκλεισαν μαγαζιά, περιόρισαν ζημιογόνες δραστηριότητες, μείωσαν αποθέματα, αποδεσμεύτηκαν από ενοίκια και ταυτόχρονα στράφηκαν και σε άλλες δραστηριότητες.
Είναι εξάλλου γνωστό εδώ και καιρό πως η οικογένεια του κ. Γιώργου Γλου έχει συμμετοχή σε πολύ επιτυχημένα μαγαζιά εστίασης στον Πειραιά. Πάντως, οι αδελφοί Γλου το τελευταίο διάστημα εκτιμούν πως θα υπάρξουν περιθώρια για περαιτέρω κινήσεις από τη μεριά τους, καθώς μπορεί η κρίση να τους δυσκόλεψε πολύ, με αποτέλεσμα τη σημερινή κατάληξη της εταιρείας, όμως το concept των μαγαζιών με προσιτές τιμές στην ένδυση θα επανέλθει.
CAROUZOS
Πριν από λίγα χρόνια η CAROUZOS αναγκάστηκε να προσφύγει στο άρθρο 99, καθώς οι Έλληνες άλλαξαν τις αγοραστικές τους συνήθειες με αποτέλεσμα να υπάρξουν πλήγματα στην ένδυση. Ο Αντώνης Καρούζος, αφού ξεκίνησε τη διαδρομή του από τη μετεμφυλιακή Κρήτη του ’50, ήρθε στην Κυψέλη, όπου άνοιξε το πρώτο του μαγαζί το 1972 σε ηλικία μόλις 24 ετών, για να συνεχίσει τα ταξίδια του στην Ιταλία, όπου το 1974 υπέγραψε αποκλειστική συνεργασία με την εταιρεία μόδας Ermenegildo Zegna για τη Θεσσαλονίκη, το Κολωνάκι, το Ψυχικό αλλά και την αγαπημένη του Μύκονο, την οποία φρόντιζε να επισκέπτεται παρέα με τη σύζυγό του Σοφία και τους δύο γιους του, Μανόλη και Βασίλη.
Η συμφωνία με τη Zegna ήταν εκείνη που έδωσε φτερά στον Κρητικό επιχειρηματία και τον απογείωσε καθώς ήδη στη δεκαετία του ’70 οι Έλληνες καταναλωτές έστρεφαν το βλέμμα τους δειλά αλλά σταθερά στις δυτικές αγορές. Άλμα στην επιχειρηματική πορεία του μετρ της ανδρικής αλλά κατόπιν και γυναικείας μόδας υπήρξε το άνοιγμα των δραστηριοτήτων του σε μεγάλους διεθνείς οίκους, τους οποίους αντιπροσώπευσε αποκλειστικά στην Ελλάδα, όπως η φίρμα Valentino που στα 80s απογείωσε τον όμιλό του. Πολιτικοί, καλλιτέχνες, κορυφαίοι επιχειρηματίες και τραπεζίτες περνούσαν από το κατάστημά του στη συμβολή των οδών Σόλωνος και Κανάρη ή κατόπιν σε αυτά της Σταδίου ή της Πατριάρχου Ιωακείμ.
Εκεί έβρισκαν τις κορυφαίες φίρμες ένδυσης και πολλά αξεσουάρ, που πρώτη η Carouzos παρουσίαζε στη χώρα. Όπως λένε μάλιστα αυτοί που ξέρουν, κάποτε στη δεκαετία του ’90 και στις αρχές του 2000 ακόμα, ακόμη και το να κυκλοφορείς στο κολωνάκι με μία σακούλα με τη φίρμα Carouzos ήταν δήλωση lifestyle. Η οικογένεια δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστή στα κοσμικά, φρόντιζε όμως πάντα να έχει ό,τι καλύτερο και πιο ακριβό στα καλέσματά της.
ELITE
Υπήρξε η μεγαλύτερη ελληνική παπουτσοβιομηχανία, με μεγάλη ανάπτυξη και επιτυχίες. Το 2008, μάλιστα, βραβεύτηκε στο Vigevano της Βορείου Ιταλίας ως μια εκ των κορυφαίων επιχειρήσεων στον κλάδο της. Ο λόγος για την οικογενειακή εταιρεία Elite του πολύ καλού επιχειρηματία κ. Δημήτρη Χριστοδουλάτου. Ενός επιχειρηματία που υπήρξε ένα από τα πρώτα θύματα της κρίσης στα μέσα του 2009 λόγω του τραβήγματος του χαλιού που του επιφύλαξαν οι πιστωτές του. Σύνθημα του ίδιου και της εταιρείας του είναι «η άνεση επί ποδός». Ήταν η δεκαετία του ’50, όταν ο πατέρας του επιχειρηματία, ωθούμενος από την εσωτερική μετανάστευση, έφυγε από την πατρίδα του -την Κεφαλονιά- για την Αθήνα.
Εκεί, χωρίς κανένα εφόδιο, θα μάθει την τέχνη του παπουτσή. Γρήγορα, χάρη στο μεράκι του, θα γίνει ο καλύτερος παντοφλοποιός της Αθήνας. Σύντομα ο κ. Χριστοδουλάτος αποφασίζει ποιο θα είναι το μέλλον του. Οι δύο του αδελφές δεν θέλησαν να ασχοληθούν με τον κλάδο υπόδησης κι έτσι το 1975, τελειώνοντας τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, μπαίνει αμέσως στη δουλειά. Είναι μόλις 23 ετών και ο πατέρας του έχει φτάσει ήδη τα 68, οπότε χρειάζεται κάποιον στο πόδι του.
Η διετία 1978-1980 είναι η πιο δυναμική για τον νεαρό τότε επιχειρηματία, ο οποίος αποφάσισε να συνεταιριστεί με τον φίλο και συνεργάτη του κ. Ζαχαρά. Η εταιρεία στράφηκε και στον χώρο της λιανικής, με δικά της σημεία πώλησης, αξιοποιώντας τη μέθοδο του franchising. Στην ακμή της τα σημεία πώλησης έφτασαν περίπου τα 40, ενώ η Elite προχώρησε σε επενδύσεις και προς την Ανατολική Ευρώπη (Λιθουανία) αλλά και τη Μέση Ανατολή (Ντουμπάι). Παράλληλα, η Elite έφερε στην Ελλάδα τη φίρμα Bata, που αποτελεί έναν παγκόσμιο ηγέτη στον χώρο της υπόδησης, διαθέτοντας 9.000 καταστήματα.
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ
Κατάφερε να κάνει μόδα το σλόγκαν του σε τέτοιον βαθμό ώστε η έκφραση «έλα, Αλέκο» να θεωρείται συνώνυμη της αλυσίδας του. Ο «Αλέκος» του κ. Γιάννη Στρούτση, δηλαδή η εταιρεία Ηλεκτρονική, έδωσε μάχη με τον χρόνο, κόντρα στις δυσκολίες της αγοράς. Παρ’ όλα αυτά η εταιρεία παρέμεινε ζημιογόνος, με τις ζημίες να διαμορφώνονται στα 10 εκατ. ευρώ και τις πωλήσεις της να υποχωρούν κατά 22,4%, στα 100 εκατ. ευρώ.
Για την εξασφάλιση ρευστότητας ο κ. Στρούτσης το τελευταίο διάστημα είχε ρίξει το βάρος του στις περικοπές των λειτουργικών δαπανών, περιορίζοντας τον αριθμό των καταστημάτων του.
Επίσης, αντιμετώπιζε πρόβλημα, και με το πρόστιμο ύψους 79,5 εκατ. ευρώ που της επιβλήθηκε για φερόμενη λήψη και εν συνεχεία έκδοση εικονικών, ως προς τις συναλλαγές, τιμολογίων, συνολικού ύψους 39,7 εκατ. ευρώ την περίοδο 2006-2009. Τελικά, η εταιρία κήρυξε πτώχευση τον Απρίλιο του 2016.
.LAK
Αν ένας επιχειρηματίας αντανακλά με την παρουσία του τις χαρούμενες και ανέμελες ημέρες της Ελλάδας, αυτός είναι ο εκκεντρικός πρώην χορευτής Λάκης Γαβαλάς. Όπως, όμως, συμβαίνει με κάθε καλό πάρτι που σέβεται τον εαυτό του, και ο Λάκης οργάνωνε πάντα τα πιο εντυπωσιακά πάρτι στο σπίτι του στη Μύκονο, έτσι και αυτό της χώρας μας κατέληξε σε ένα οδυνηρό hangover εξαιτίας της κρίσης χρέους.
Ακόμα και η ψυχή του πάρτι, ο Λάκης Γαβαλάς, που κάποτε μετρούσε στη συλλογή του με τις πανάκριβες τσάντες Hermes, μετρά πληγές. Για την ακρίβεια, το μεγάλο του δημιούργημα, η .LAK, έβαλε τίτλους τέλους, με τον ίδιο να οδηγείται στον Κορυδαλλό και την οικογένειά του να έχει ρημάξει, αφού μέχρι και η αδελφή του Νότα οδηγήθηκε με χειροπέδες στον ανακριτή για υπόθεση φοροδιαφυγής 5 εκατ. ευρώ. Για όσους γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις στη .LAK, είναι γνωστό πως ο Λάκης Γαβαλάς σπάνια ασχολούνταν με το operational σκέλος των δραστηριοτήτων.
Ήταν ο άνθρωπος που έβλεπε τα σχέδια, μιλούσε με τους ξένους προμηθευτές και κάθε μεσημέρι έτρωγε το φαγητό που μαγείρευε ειδικά γι’ αυτόν η μαγείρισσα της εταιρείας, σερβιρισμένο σε πανάκριβα πιάτα με αναμμένα κεριά και μετακινούνταν με Rolls Royce. Βασισμένος ο όμιλος σε μια οικογενειακή δομή, όπου ο ίδιος ο επιχειρηματίας και συγγενικά του πρόσωπα (η αδελφή του Νότα και ο γαμπρός του Κώστας Πανουσόπουλος) είχαν τον πρώτο λόγο, ο Λάκης Γαβαλάς είχε επικεντρωθεί στο μάρκετινγκ, στις σχέσεις με τους διεθνείς οίκους μόδας όπως οι Burberry, Dolce & Gabbana, Dsquared και το σχέδιο ρούχων και κοσμημάτων.
Τα οικονομικά τα άφηνε για άλλους και, όπως φάνηκε, τελικά την πάτησε. Η πορεία της .LAK, πάντως, ήταν προδιαγεγραμμένη. Ήδη από το 2009 είχαν ξεκινήσει οι πρώτοι τριγμοί, καθώς η πτώση των πωλήσεων σε συνδυασμό με τη μεταφορά του ομίλου σε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις φόρτωσαν τους λογαριασμούς της εταιρείας με υπέρογκες δαπάνες. Η ραγδαία πτώση της κατανάλωσης -μέχρι και 40%- μέσα στη διετία 2009-2010 ήταν η θρυαλλίδα των αρνητικών εξελίξεων: ήταν η εποχή που η .LAK αποφάσισε να κλείσει μαγαζιά της σε περιοχές όπως η Γλυφάδα και η Πάτρα και να παγώσει την ανάπτυξή της σε Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, ΗΠΑ και Ιαπωνία.
ΟΜΙΛΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΛΑΪΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πριν από 7 χρόνια περίπου η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία αποφάσισε να αποσύρει την εμπιστοσύνη της στην ελληνική αντιπροσωπία. Η μεγάλη ευκαιρία της Μrs Mercedes κυρίας Ολγας Λαϊνοπούλου, ήταν τα Smart. Η εταιρεία της μέσα σε μια διετία έφτασε να σπάει το ένα ρεκόρ πωλήσεων πίσω από το άλλο χάρη στο μικρό αυτοκινητάκι πόλης. Η ελεύθερη πτώση όμως της αγοράς βρήκε την κυρία Λαϊνοπούλου και τον αδελφό της Μανώλη να ψάχνουν εναλλακτικές λύσεις κλεισμένοι στο σπίτι τους στο Παλαιό Ψυχικό.
Η διορατική Όλγα φαίνεται πως είχε πλέον προσκολληθεί εντελώς στην οικογένεια που δημιούργησε με τον επιχειρηματία κ. Δημοσθένη Γεωργακόπουλο, ενώ ο μικρός της αδελφός δεν είχε ακόμα τα φόντα για να αναλάβει τα ηνία. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η πάντοτε μετρημένη Ηλέκτρα Λαϊνοπούλου, η οποία άτυπα κατείχε τα ηνία του γκρουπ μετά τον θάνατο του συζύγου της και η οποία συμβούλευε τα δυο της παιδιά, το 2010 πέθανε αφήνοντας κενό. Λέγεται ότι ο θάνατος του Ιωάννη Λαϊνόπουλου από καρδιά, πάνω σε ένα deal με τη Mercedes, σήμανε και την αρχή του τέλους για την εταιρεία τους.
PETZETAKIS
Ήταν φίλος με την επιχειρηματική και πολιτική ελίτ της χώρας και είχε ό,τι ήθελε, ώσπου έχασε τα πάντα πριν από 8 χρόνια περίπου, όταν και τον συνέλαβαν για πρώτη φορά για χρέη στο Δημόσιο. Ο Γιώργος Πετζετάκης, καταδικάστηκε ερήμην σε 10ετη φυλάκιση χωρίς αναστολή καθώς διέφυγε στο εξωτερικό και από τότε θεωρείται καταζητούμενος.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος, το πρόβλημα όμως των χρεών προς το κράτος δημιουργήθηκε από μια εταιρεία με την οποία ο όμιλος Πετζετάκις βρισκόταν σε σε δικαστική εκκρεμότητα: την ελβετική Javes Services, η οποία είχε τάξει ένεση ρευστότητας 300 εκατ. δολαρίων, όμως ξεγέλασε τον επιχειρηματία. Τελικά, το Δεκέμβριο του 2015 η άλλοτε κραταιά εισηγμένη της Σοφοκλέους πέρασε σε καθεστώς πτώχευσης και τα «κομμάτια» της άρχισαν να βγαίνουν σε πλειστηριασμό.
SATO
Η εταιρεία που συνδέθηκε με τη Θεσσαλονίκη, με τη μεγάλη ομάδα μπάσκετ του Άρη, των Γκάλη και Γιαννάκη τη δεκαετία του ’80 και βραβεύτηκε για την καινοτομία της το 1987, βρέθηκε στη δύσκολη θέση να έχει καταθέσει πρόταση υπαγωγής της στο άρθρο 99. Όταν πριν από 44 χρόνια ο κ. Σωτήρης Θεοδωρίδης κατέβηκε από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, ήταν αποφασισμένος να πετύχει το στοίχημα που είχε βάλει με τον εαυτό του, ότι θα κάνει δηλαδή το brand SATO συνώνυμο των επίπλων γραφείου.
Παρόλο που ο πατέρας του Κωνσταντίνος Θεοδωρίδης ήταν επιφυλακτικός απέναντι σε αυτό του το εγχείρημα, εκείνος πήρε το ρίσκο – όπως έκανε και αργότερα με την Pasal. Κι έτσι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα οι περισσότερες επιχειρήσεις, αλλά και αρκετοί ιδιώτες, είχαν εξοπλίσει τα γραφεία τους με έπιπλά του. Το 2008 ο κ. Σωτήρης Θεοδωρίδης πήρε την απόφαση να παραδώσει το τιμόνι της εταιρείας στον γιο του Γιώργο και να στραφεί προς νέα αντικείμενα, όπως είναι τα εμπορικά κέντρα., εκείνος ανέλαβε την εταιρεία σε μία από τις πιο δυσχερείς οικονομικές συγκυρίες.
Το 2007 οι πωλήσεις του γκρουπ SATO έφταναν τα 100 εκατ. ευρώ, πάνω από 650 άτομα απασχολούνταν σε αυτήν, ενώ είχε πατήματα και σε τρίτες χώρες. Τα πρώτα δείγματα του κραχ αφορούσαν μια σειρά από σήματα της βορειοελλαδίτικης οικογένειας, όπως τα Bo Concept, ENTOS, Maison Coloniale, Divani & Divani. Το αξιοπερίεργο, όμως, ήταν πως ενώ η επιχείρηση βούλιαζε, την ίδια στιγμή ο κ. Θεοδωρίδης έριχνε χρήμα σε μεγαλεπήβολα σχέδια εμπορικών κέντρων.
Πολλοί, λοιπόν, είναι εκείνοι που θεωρούν θέμα χρόνου τη μεταβίβαση του προβλήματος και στη συγγενή Pasal Development, την εταιρεία διαχείρισης του «Athens Heart». Βέβαια δεν είναι λίγοι εκείνοι που λένε πως δεν είναι δυνατόν η SATO να ζητά προστασία από τους πιστωτές της δίχως να έχει κάποιο πλάνο και για τις άλλες δραστηριότητες των μελών της οικογένειας Θεοδωρίδη, όπως το «Athens Heart» και η επένδυση στην ενέργεια με τη SATO Energy. Μάλιστα, οι πιστωτές κάνουν λόγο για προσπάθεια αναδιάρθρωσης της εταιρείας επίπλων που εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια όχι για να εξασφαλίσει κεφάλαια σωτηρίας προς αυτήν, αλλά για να μετακυλήσει χρήματα προς άλλες επενδύσεις εκτός εταιρείας.
Sprider Stores
Μάχη έδινε και η διοίκηση των Sprider Stores για να κρατήσει την αλυσίδα καταστημάτων και τον όμιλο στη ζωή. Ο κ. Σάκης Χατζηιωάννου είχε κατανοήσει ήδη από το 2009 την επερχόμενη κρίση και είχε προχωρήσει σε κινήσεις εξυγίανσης όμως μια σειρά από μεγάλες ατυχίες, όπως οι καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν το γκρουπ, δυσχέρανε τις προσπάθειες. Τελικά και αυτή η επιχείρηση πτώχευσε, καθώς τον Οκτώβριο του 2013, αφού δεν έγινε δεκτό το αίτημα υπαγωγής της στο άρθρο 99, προχώρησε στην αναστολή της λειτουργίας των καταστημάτων της.
FENA
Αναστάτωση επικράτησε πέρυσι στην κοσμική Θεσσαλονίκη όταν αποκαλύφθηκε πως η άλλοτε «σιδηρά κυρία» της τοπικής μόδας, η ιδιοκτήτρια των γνωστών καταστημάτων FENA Φάννυ Κάτσου, ήταν το πρόσωπο πίσω από τη λιτή ανακοίνωση του ΣΔΟΕ που ανέφερε την πρώτη αυτόφωρη σύλληψη βάσει του νέου νόμου για οφειλές ΦΠΑ προς το κράτος. Η 62χρονη που οργάνωνε επιδείξεις μόδας στις οποίες συμμετείχαν γνωστά μοντέλα και είχε έντονη κοινωνική και φιλανθρωπική δράση και υψηλές γνωριμίες στη Βόρεια Ελλάδα.
Κατηγορήθηκε από το ΣΔΟΕ σε βαθμό κακουργήματος για μη απόδοση ΦΠΑ ύψους 400.000 ευρώ κατά το διάστημα Απριλίου – Αυγούστου 2011. Τα προβλήματα της FENA εδώ και καιρό ήταν γνωστά. Η άλλοτε ανθούσα επιχείρηση της Θεσσαλονίκης, που πήρε το όνομα της από τη δημιουργό της (Φάννυ – FENA), αδυνατώντας να αντεπεξέλθει στις οικονομικές της υποχρεώσεις, προσέφυγε στο Πρωτοδικείο της πόλης στις 10 Μαρτίου 2011 καταθέτοντας αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99.
ΦΑΓΕ
Αν κρίνουμε, από την απόφαση της οικογένειας Φιλίππου, σε μια περίοδο εθνικά κρίσιμη, να μεταναστεύσει φορολογικά στο Λουξεμβούργο, τότε σίγουρα τους «γιαουρτάδες» κυρίους Κυριάκο Φιλίππου και τον γιο του , που διοικεί τη ΦΑΓΕ, κ. Θανάση Φιλίππου, δεν θα τους κατατάξουμε στους εθνικούς ευεργέτες. Σε μια εποχή όπου η χώρα χρειάζεται όσο ποτέ τη στήριξη των μεγάλων βιομηχανιών της, μια ιστορική εταιρεία, η ΦΑΓΕ του Κυριάκου και Γιάννη Φιλίππου επιλέγει να μεταφέρει την έδρα της στο Λουξεμβούργο.
Η ΦΑΓΕ, σε καιρό κρίσης, στέλνει το λάθος μήνυμα, αποδυναμώνοντας την παρουσία της στην Ελλάδα και επιλέγοντας το Λουξεμβούργο ως βάση της. Η Fage Luxembourg, η νέα εταιρεία συμμετοχών, θα αποτελεί πλέον τη μητρική η οποία θα έχει το γενικό πρόσταγμα, τη στιγμή που στη χώρα μας παραμένει πλέον ως θυγατρική η ΦΑΓΕ Dairy Industry. Αξίζει να σταθούμε στη δήλωση του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας κ. Θανάση Φιλίππου, ο οποίος σε σχετική ανακοίνωση υποστηρίζει ότι «η (παραπάνω) αναδιάρθρωση βασίζεται στην ελληνική μας κληρονομιά». Θα είχε ενδιαφέρον να μας εξηγήσει ο κ. Φιλίππου τι σχέση έχει η ελληνική μας κληρονομιά με το Λουξεμβούργο.
PHILKERAM JOHNSON
Η σύλληψη του προέδρου της Philkeram Johnson κ. Φιλίππου για χρέη που αφορούσαν μη απόδοση ΦΠΑ ύψους 293.505 ευρώ ήταν κάτι παραπάνω από χαστούκι.
Η Philkeram Johnson Α.Ε. ιδρύθηκε το 1962 από την οικογένεια Φιλίππου και τον κ. Χρήστο Κωνσταντόπουλο στην περιοχή Πατριαρχικό Θεσσαλονίκης. Ξεκίνησε πρώτη στην Ελλάδα την παραγωγή κεραμικών πλακιδίων με 18 άτομα και παραγωγή 80.000 τ.μ. τον χρόνο κι έφτασε στα 5 εκατομμύρια τόνους.
Όπως όλες οι μεγάλες παραγωγικές μονάδες της Θεσσαλονίκης, έβαλε λουκέτο έπειτα από μακροχρόνιες κινητοποιήσεις των εργαζομένων, αφήνοντας χρέη προς το Δημόσιο, για τα οποία συνελήφθη ο κ. Φιλίππου. Πρωτύτερα η εταιρεία είχε υποβάλει αίτηση πτώχευσης, καθώς έχει αναστείλει την παραγωγική δραστηριότητά της, αν και τον Οκτώβριο του 2008 εγκαινίασε μια νέα σύγχρονη μονάδα. Η κρίση από το 2009 κυριολεκτικά τσάκισε την οικογενειακή εταιρεία, η οποία αναγκάστηκε να κάνει περισσότερες από 60 απολύσεις. Η πορεία της ήταν προδιαγεγραμμένη. Κι αυτό για δύο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει μ
ε τη συνολική κρίση της οικοδομικής δραστηριότητας που παρέσυρε την επιχείρηση και ο δεύτερος είναι πιο προσωπικός και αφορά στη διαδοχή της εταιρείας από τις δύο κόρες του επιχειρηματία. Και είναι αλήθεια πως η ανάληψη δράσης από τη δεύτερη γενιά Φιλίππου οδήγησε στην παρακμή, αφού οι κόρες του επιχειρηματία περισσότερο νοιάζονταν, όπως λένε οι κύκλοι της Μακεδονίας, για την προσωπική τους ζωή παρά για τη δουλειά.
ΧΟΝΤΟΣ
Ο όμιλος Hondos Center, ο πιο αναγνωρίσιμος ίσως στα προϊόντα προσωπικής φροντίδας, εμφανίζει απώλειες σε σχέση με την αγορά (παρουσιάζει πτώση τζίρου της τάξης του 20%) διάγοντας κι αυτός με τη σειρά του δύσκολες στιγμές. Δεν είναι τυχαίες οι πληροφορίες που αναφέρουν πως η ως τώρα άριστη σχέση της οικογένειας Χόντου με τις τράπεζες παρουσίασε για πρώτη φορά προβλήματα, τα οποία οφείλονται κυρίως στην ασυνεννοησία των μελών της, αλλά και στην ευρύτερα κακή εικόνα της αγοράς.
Αν και η αλυσίδα εκφράζει αισιοδοξία, η αλήθεια είναι πως στην περίπτωση που ένας από τους πέντε αδελφούς «πέσει», πολύ δύσκολα οι υπόλοιποι τέσσερις θα καταφέρουν να μην ακολουθήσουν. Κι αυτό διότι, είτε το θέλουν κάποια αδέλφια της δυναστείας είτε όχι, ενδεχόμενο λουκέτο σε καταστήματα με το όνομα της επιχείρησης θα σημάνει συνολικό καταποντισμό.
Τα πέντε αδέρφια (Νίκος, Γιώργος, Κώστας, Γιάννης, Αργύρης) αλλά και τα υπόλοιπα μέλη των οικογενειών τους, όπως ο κ. Στέφανος Κωστούλας που τρέχει τα πολυκαταστήματα του κέντρου, δεν αγαπούν τη δημοσιότητα. Η οικογένεια έλκει την καταγωγή της από τα Άγραφα της Ευρυτανίας. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1967. Στη δεκαετία του ’90 οι ρυθμοί ανάπτυξης του κλάδου ενισχύθηκαν σημαντικά. Η δομή του ομίλου δεν είναι συνηθισμένη, καθώς υπάρχουν ξεχωριστές ιδιοκτησίες και εξ αυτού του λόγου είναι πολύ δύσκολο να σχηματιστεί ενιαία εικόνα για τις επιδόσεις του ομίλου.
Φωκάς
Σε επαφές για την εξαγορά των πολυκαταστημάτων «Fokas» βρισκόταν η διοίκηση της Αττικά Πολυκαταστήματα Α.Ε., καθώς βρισκόταν σε δύσκολη κατάσταση. Κατά τη χρήση του 2011 οι πωλήσεις της Οδυσσεύς Φωκάς Α.Ε. υποχώρησαν στα 48,9 εκατ. ευρώ, από 69 εκατ. το 2010, ενώ οι ζημίες της διατηρήθηκαν αμείωτες στα 7 εκατ. ευρώ. Τελικά, κήρυξε κι αυτή πτώχευση τον Μάρτιο του 2014.
