Κληθείς να σχολιάσει το μνημόνιο που έστειλε η Βουλγαρία σχετικά με το θέμα της «κρατικής χρηματοδοτούμενης αντι-βουλγαρικής ιδεολογίας» στη Βόρεια Μακεδονία, ο Υπουργός Ευρώπης της Γερμανίας Μάικλ Ροθ δήλωσε με νόημα ότι δεν πρέπει να υπάρχουν πρόσθετοι όροι που δεν αποτελούν μέρος των Συμπερασμάτων του Συμβουλίου.
«Θέλουμε να χτίσουμε γέφυρες που θα είναι σταθερές για να τις διασχίσουν όλοι και συζητάμε το θέμα χωρίς τους Βούλγαρους εταίρους, διότι θα πρέπει να είμαστε σε θέση να εργαζόμαστε στη βάση που θέσαμε μαζί. Δεν πρέπει να καταλήξουμε σε κριτήρια και προϋποθέσεις επιπλέον αυτών που δεν περιλαμβάνονται στα συμπεράσματα του Συμβουλίου», δήλωσε ο Roth μετά τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων.
Η Βουλγαρία απέστειλε επεξηγηματικό μνημόνιο στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο περιέχει θέση-πλαίσιο για την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στην ΕΕ.
Το έγγραφο, υποστηριζόμενο από όλα τα πολιτικά κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλγαρική Εθνοσυνέλευση, αποτελείται από έξι σελίδες σχετικά με μια «κρατική χορηγούμενη αντιβουλγαρική ιδεολογία» στη Βόρεια Μακεδονία.
Ο τίτλος του εγγράφου είναι «Επεξηγηματικό Μνημόνιο για τη σχέση της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας με τη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας στο πλαίσιο της διαδικασίας διεύρυνσης και σύνδεσης και της σταθεροποίησης της ΕΕ».
Το μνημόνιο που στάλθηκε σε 26 πρωτεύουσες της ΕΕ από τη Σόφια καθορίζει τη θέση της Βουλγαρίας σε διάφορα ιστορικά ζητήματα. Κλειδί ανάμεσά τους, όπως ισχυρίζεται η Σόφια: «η εθνοτική και γλωσσική μεθόδευση που έλαβε χώρα» στη Βόρεια Μακεδονία από τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σύμφωνα με την επίσημη βουλγαρική άποψη της ιστορίας, οι άνθρωποι σλαβικής καταγωγής που ζουν στη Βόρεια Μακεδονία είναι Βούλγαροι που μιλούν τη βουλγαρική γλώσσα, αλλά υπέστησαν πλύση εγκεφάλου κατά τη διάρκεια του κομμουνιστικού καθεστώτος του Josip Broz Tito στην πρώην Γιουγκοσλαβία και τους δόθηκε τεχνητά μια νέα «μακεδονική» ταυτότητα και γλώσσα στην πορεία.
Ο ισχυρισμός δεν είναι νέος. Είναι η επίσημη θέση του βουλγαρικού κράτους από τη δεκαετία του 1950. Ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Βουλγαρία βλέπει ένα πλεονέκτημα και στοχεύει να το χρησιμοποιήσει.
