Πολλοί ηγέτες έχουν δολοφονηθεί για διάφορους λόγους, όπως ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Φ. Κένεντι, η Πρωθυπουργός του Πακιστάν Μπεναζίρ Μπούτο και ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν (σ.σ. εικονίζεται δεξιά στην κύρια φωτογραφία μαζί με τον JFK).
Ο ισχυρός πολιτικός της Ιαπωνίας και πρώην Πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε πέθανε από τραύματα που υπέστη μετά από πυροβολισμό σε εκδήλωση προεκλογικής εκστρατείας. Παραμένει ασαφές εάν η δολοφονία του Άμπε είχε πολιτικά ή θρησκευτικά κίνητρα.
Με αφορμή αυτό το σοκαριστικό γεγονός, το τουρκικό πρακτορείο Anadolu παρουσιάζει συνοπτικά μερικές (επιλεγμένες κατά το τουρκικό κριτήριο) από τις δολοφονίες ηγετών ανά τον πλανήτη τις τελευταίες δεκαετίες, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στις παγκόσμιες εξελίξεις, είτε άμεσα, είτε μακροπρόθεσμα:
Τζον Φ. Κένεντι
Ο 35ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζον Φ. Κένεντι, δολοφονήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1963 στο Ντάλας του Τέξας.
Ο Lee Harvey Oswald, ο φερόμενος ως δολοφόνος, πυροβολήθηκε από τον Jack Ruby, ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου στο Ντάλας.
Παρά τα 59 χρόνια που έχουν περάσει, η δολοφονία του Κένεντι εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο εκτεταμένης συζήτησης και διαφόρων συνωμοσιών.
Βασιλιάς Φαϊζάλ
Ο Faisal bin Abdulaziz Al Saud, ο οποίος ήταν βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας από το 1964 μέχρι τη δολοφονία του στις 25 Μαρτίου 1975, εφάρμοσε μια σειρά μεταρρυθμίσεων στη χώρα του.
Οι τηλεοπτικές εκπομπές ξεκίνησαν επίσημα το 1965 στη χώρα, ενώ έδωσε τη δυνατότητα να ανοίξουν σχολεία για κορίτσια. Έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στο πετρελαϊκό εμπάργκο που προκάλεσε την πετρελαϊκή κρίση του 1973.
Ο 68χρονος Φαϊσάλ πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από τον 30χρονο ανιψιό του πρίγκιπα Φαϊζάλ μπιν Μουσαΐντ μπιν Αμπντουλαζίζ Αλ Σαούντ στο Βασιλικό Παλάτι στο Ριάντ.
Παρκ Τσουνγκ-χι
Ο Park Chung-hee, ο οποίος κατέλαβε την εξουσία σε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα του 1961 στη Νότια Κορέα, πυροβολήθηκε σε ένα εστιατόριο από τον φίλο του Kim Jae Kyu, αρχηγό της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Κορέας στις 26 Οκτωβρίου 1979.
Αναφέρεται ότι από τότε που κατέλαβε τον έλεγχο της Νότιας Κορέας, ο Chung-hee «κυβέρνησε με σιδερογροθιά» (αυταρχικά, δικτατορικά). Ο Κιμ ισχυρίστηκε ότι σκότωσε τον Πρόεδρο για να αποκαταστήσει τη δημοκρατία στη χώρα.
Μοχάμεντ Ανουάρ Σαντάτ
Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Ανουάρ Σαντάτ δολοφονήθηκε το 1981 από μέλη της Αιγυπτιακής Ισλαμικής Τζιχάντ μετά την αμφιλεγόμενη υπογραφή της συνθήκης ειρήνης με το Ισραήλ το 1979.
Το 1970, ο Σαντάτ ανέλαβε την εξουσία μετά το θάνατο του Άμπντελ-Νάσερ.
Ο Σαντάτ χαρακτηρίστηκε από τους Αιγύπτιους ως ο δημιουργός της ειρήνης αφού ηγήθηκε της χώρας κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1973 εναντίον του Ισραήλ.
Ίντιρα Γκάντι
Η Ίντιρα Γκάντι, η πρώτη και μοναδική γυναίκα πρωθυπουργός της Ινδίας, είναι μεταξύ των ηγετών που δολοφονήθηκαν.
Η Γκάντι πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από δύο από τους Σιχ σωματοφύλακές της στις 31 Οκτωβρίου 1984, με την αιτιολογία ότι είχε διατάξει στρατιωτική επιδρομή στον Χρυσό Ναό, τον ιερότερο ναό των Σιχ.
Η δολοφονία οδήγησε στις ταραχές κατά των Σιχ το 1984, οι οποίες οδήγησαν σε χιλιάδες θανάτους Σιχ στην Ινδία.
Ούλοφ Πάλμε
Ο Olof Palme ήταν συχνός επικριτής της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και του καθεστώτος του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική.
Ο Πάλμε πυροβολήθηκε στην πλάτη στις 28 Φεβρουαρίου 1986, αφότου έφυγε από τον κινηματογράφο της Στοκχόλμης με τη σύζυγό του.
Η υπόθεση τράβηξε την προσοχή, μεταξύ άλλων, για τους Σουηδούς πολιτικούς που έβγαιναν δημόσια, χωρίς ασφάλεια.
Αφού πυροβόλησε τον Πάλμε, ο δολοφόνος έφυγε τρέχοντας με το όπλο. Η υπόθεση ήταν ένα μυστήριο, αν και περισσότερα από 10.000 άτομα ανακρίθηκαν και περισσότεροι από 130 ανέλαβαν την ευθύνη.
Γιτζάκ Ράμπιν
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν δολοφονήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 1995, επειδή διεξήγαγε ειρηνευτικές συνομιλίες με Παλαιστίνιους. Σκοτώθηκε από τον δεξιό Ισραηλινό ριζοσπάστη Γιγκάλ Αμίρ.
Οι Συμφωνίες του Όσλο του 1993 που υπέγραψε ο Ράμπιν είχαν σκοπό να θέσουν τη βάση για ειρηνευτικές συνομιλίες. Ο ρόλος του Ράμπιν στις συνομιλίες του χάρισε το Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τον Παλαιστίνιο ηγέτη Γιάσερ Αραφάτ.
Μετά τη δολοφονία του Ράμπιν, η πιθανότητα λύσης δύο κρατών στο παλαιστινιο-ισραηλινό ζήτημα έγινε ακόμη πιο δύσκολη.
Ραφίκ Χαρίρι
Η δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Ραφίκ Χαρίρι, γνωστός ως ο πολιτικός που ανοικοδόμησε τον Λίβανο, επηρέασε βαθιά την πορεία της χώρας.
Ο Χαρίρι, ο οποίος ήρθε στην εξουσία το 1992 μετά τον πόλεμο και οδήγησε την ανοικοδόμηση για να σβήσει τα ίχνη του πολέμου, καθώς και να συνεισφέρει σοβαρά στο τέλος του 15ετούς εμφυλίου στη χώρα, δολοφονήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2005, στη Βηρυτό.
Ο Λίβανος πολώθηκε μετά τη δολοφονία και οι πολιτικές αβεβαιότητες τον επηρέασαν βαθιά. Η χώρα, στην οποία κυριαρχεί η πολιτική αστάθεια, βιώνει σήμερα μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις στην ιστορία της.
Μπεναζίρ Μπούτο
Η Μπεναζίρ Μπούτο σκοτώθηκε σε τρομοκρατική επίθεση αμέσως μετά την ομιλία της σε συγκέντρωση στο ιστορικό πάρκο Liaquat του Ραβαλπίντι, τον Δεκέμβριο του 2007.
Η Μπούτο ήταν η πρώτη γυναίκα αρχηγός κράτους που εξελέγη σε μια χώρα με πλειοψηφία μουσουλμάνων το 1988.
Η Μπούτο, η οποία απολύθηκε από τη θέση της, την οποία κράτησε για δύο χρόνια λόγω καταγγελιών για διαφθορά, έγινε πρωθυπουργός το 1993 για δεύτερη φορά.
Της αφαιρέθηκε η θέση της για δεύτερη φορά με παρόμοιες κατηγορίες τρία χρόνια αργότερα και έφυγε οικειοθελώς από το Πακιστάν το 1999 και δεν επέστρεψε παρά μόνο το 2007.
Με ένα κύμα συμπάθειας, το κόμμα της κέρδισε τις εκλογές του 2008 και ο χήρος της, Ασίφ Ζαρντάρι και ο αντιπρόεδρος του κόμματος, Σιέντ Γιουσάφ Ραζά Γκιλάνι, έγιναν πρόεδρος και πρωθυπουργός, αντίστοιχα.
Ζοβενέλ Μοΐζ
Ο 53χρονος Πρόεδρος της Αϊτής Ζοβενέλ Μοΐζ σκοτώθηκε στις 7 Ιουλίου 2021, σε επίθεση στο σπίτι του από ένοπλους. Η γυναίκα του τραυματίστηκε.
Τουλάχιστον 40 άτομα έχουν τεθεί υπό κράτηση σε σχέση με τη δολοφονία, η οποία παραμένει μυστήριο, αλλά σε κανέναν δεν έχει απαγγελθεί κατηγορία επισήμως.
