Στη Συρία, οι κοινότητες των Αλαουιτών ζουν υπό τον τρόμο ότι οι γυναίκες και οι κόρες τους μπορεί να απαχθούν και να κρατηθούν ως «σαμπάγια», δηλαδή σκλάβες του σεξ! Μετά την πτώση του Άσαντ, τον Δεκέμβριο του 2024, ξέσπασαν επιθέσεις εκδίκησης από ομάδες πολιτοφυλακής πιστές στους νέους κυβερνώντες, με αναφορές για απαγωγές που οδηγούν σε βιασμούς και εξαναγκαστικούς γάμους.
Ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Αλαουιτών αναφέρουν ότι ορισμένες γυναίκες παραμένουν φυλακισμένες, ενώ οι απαγωγές συνεχίζονται. Κατηγορούν τις συριακές αρχές ότι είτε δεν μπορούν, είτε δεν θέλουν να σταματήσουν αυτά τα εγκλήματα.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, 50 έως 60 γυναίκες και κορίτσια έχουν απαχθεί, αριθμός μικρός σε σύγκριση με τους 1.600 και πλέον αμάχους που σκοτώθηκαν σε μια έκρηξη σεχταριστικής βίας τον Μάρτιο του 2025. Σουνίτες πολιτοφύλακες εκτέλεσαν Αλαουίτες άνδρες και αγόρια στους δρόμους, ενώ αρκετοί άλλοι βασανίστηκαν πριν από τη θανάτωσή τους.
Η ομάδα που κυβερνά, πλέον, τη Συρία, η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS), δεν έχει ιστορικό δουλείας, αλλά, πιθανότατα, περιλαμβάνει πρώην μαχητές του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στις τάξεις της. Μερικοί μαχητές φαίνεται να φέρουν ακόμη διακριτικά του ISIS. Επιπλέον, κοινοί εγκληματίες εκμεταλλεύονται το χάος στη χώρα. Κατά τη διάρκεια της συριακής εξέγερσης, υπήρχαν ερωτήματα για το εάν εγκληματίες εντάχθηκαν σε ένοπλες ομάδες ή αν κάποιες από αυτές τις ομάδες στράφηκαν στο έγκλημα – πιθανότατα και τα δύο.
Οι ακτιβιστές αναφέρουν ότι η αστυνομία συχνά δεν διερευνά τις εξαφανίσεις Αλαουιτισσών ή κατηγορεί τις οικογένειές τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, κορίτσια δημοσιεύουν βίντεο, δηλώνοντας ότι έφυγαν για να παντρευτούν, αλλά οι ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι αυτά τα βίντεο γίνονται υπό εξαναγκασμό.
Η βία κατά των Αλαουιτών συνεχίζεται με διάφορες μορφές. Ένας ακτιβιστής δημοσίευσε βίντεο που δείχνει ένοπλους με γενειάδες να επιτίθενται σε εστιατόριο, επειδή πουλούσε αλκοόλ. Οι Αλαουίτες φοβούνται ότι το μέλλον της Συρίας κινείται προς έναν ισλαμιστικό και αυταρχικό χαρακτήρα.
Η διεθνής κοινότητα προς το παρόν, αντιμετωπίζει καλή τη πίστει τη νέα κυβέρνηση του προέδρου Αλ-Σαράα, ο οποίος ανέλαβε την εξουσία με την υποστήριξη ευρείας συμμαχίας ένοπλων ομάδων. Ωστόσο, η κυβέρνησή του φαίνεται είτε πολύ αδύναμη για να προστατεύσει τους Αλαουίτες, είτε κάποιοι από τους υποστηρικτές του δεν επιθυμούν να το κάνουν. Για τις οικογένειες που έχασαν τις συζύγους ή τις κόρες τους, η διάκριση μεταξύ «δεν μπορεί» και «δεν θέλει» δεν έχει σημασία.
Η ακτιβίστρια Ινάνα Μπαρακάτ, η οποία βρίσκεται εκτός Συρίας, έχει καταγράψει 56 περιπτώσεις απαγωγών γυναικών και κοριτσιών, οι 25 εκ των οποίων επέστρεψαν στις οικογένειές τους, οι περισσότερες μετά από βιασμό. Οι υπόλοιπες παραμένουν αγνοούμενες. Μεταξύ των θυμάτων, δέκα είναι κάτω των 18 ετών, με τη μικρότερη να είναι 15 και την μεγαλύτερη 55 ετών. Οι οικογένειες κρατούν τα κορίτσια τους μακριά από τα σχολεία, ζώντας σε κατάσταση φόβου.
Αυτή η κατάσταση θυμίζει τις φρικαλεότητες που υπέστησαν οι Γεζίντι από το Ισλαμικό Κράτος πριν από μια δεκαετία, όταν χιλιάδες γυναίκες αιχμαλωτίστηκαν και πουλήθηκαν ως σκλάβες. Η διεθνής κοινότητα καλείται να δράσει για να σταματήσει αυτή η νέα κρίση, ενώ οι φωνές των ακτιβιστών συνεχίζουν να αναδεικνύουν την αδικία και τον πόνο των Αλαουιτών στη Συρία.
η διεθνής κοινότητα δεν μιλάει γιατί ούτως ή άλλως είναι ή ίδια που χαίρεται με τέτοιου είδους ενέργειες