Ο νέος Πρωθυπουργός της Γαλλίας Σεμπαστιέν Λεκορνί, έτεινε χείρα συνεργασίας στην Αριστερά και στην κοινωνία, ανακοινώνοντας ότι θα αποσύρει το σχέδιο του προκατόχου του να κόψει δύο αργίες (σ.σ. από το σχέδιο του προϋπολογισμού) για να βοηθήσει στη μείωση του ελλείμματος.
Η κίνηση αυτή έρχεται εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων, έντονων πιέσεων και ώρες αφότου ο οίκος αξιολόγησης Fitch υποβάθμισε την πιστοληπτική αξιολόγηση της Γαλλίας, από AA- σε A+.
Ο αμερικανικός οίκος, ένας από τους κορυφαίους παγκόσμιους θεσμούς που αξιολογούν την οικονομική σταθερότητα των κρατικών δανειοληπτών, προειδοποίησε επίσης ότι το βουνό χρέους της Γαλλίας θα συνεχίσει να αυξάνεται μέχρι το 2027, εκτός εάν ληφθούν επείγοντα μέτρα.
Ο Λεκορνί τόνισε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα La Provence ότι εγκαταλείπει μια από τις πιο αμφιλεγόμενες πολιτικές του προκατόχου του, Φρανσουά Μπαϊρού.
Θυμίζουμε ότι ο Μπαϊρού πίεζε για σημαντικές περικοπές για τη μείωση του γαλλικού ελλείμματος και χρέους και είχε υπολογίσει ότι η μείωση των κονδυλίων σε δύο δημόσιες αργίες θα είχε αποφέρει 4,2 δισεκατομμύρια ευρώ (4,9 δισεκατομμύρια δολάρια) στον προϋπολογισμό του 2026.
«Αποφάσισα να αποσύρω την κατάργηση των δύο αργιών», δήλωσε, ζητώντας ανανέωση του διαλόγου με τους κοινωνικούς εταίρους για την εξεύρεση άλλων τρόπων χρηματοδότησης του προϋπολογισμού του 2026.
«Δεν θα γίνουν νέες συνομιλίες για τις συντάξεις» ξεκαθάρισε ο Λεκορνί
Ερωτηθείς αν θα σκεφτόταν να εφαρμόσει τον λεγόμενο «φόρο Ζουκμάν» στους υπερπλούσιους – μια πρόταση που απορρίφθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση – είπε μόνο ότι ήταν πρόθυμος να εργαστεί για το «ζήτημα της φορολογικής δικαιοσύνης».
Ξεκαθάρισε ωστόσο ότι δεν θα γίνουν νέες συνομιλίες για τις συντάξεις, δηλώνοντας κατηγορηματικά: «Δεν θα υπάρξει νέα διάσκεψη για τις συντάξεις».
Ταυτόχρονα, τόνισε την ανάγκη για μια «σύγχρονη και ειλικρινή κοινοβουλευτική συζήτηση» με τους Σοσιαλιστές, τους Πράσινους και το Κομμουνιστικό Κόμμα, εντοπίζοντας τη ριζοσπαστική ανάγκη για μια ενωμένη αριστερά που θα απομακρύνεται από την «Άτακτη Γαλλία» του Μελανσόν που επιλέγει το χάος.
Επίσης, ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ξεκινήσει «μεγάλες διαβουλεύσεις» από την επόμενη εβδομάδα, για «μια σημαντική πράξη αποκέντρωσης και ελευθερίας της τοπικής αυτοδιοίκησης».
«Πρέπει να ορίσουμε τι περιμένουμε από το κράτος, ειδικά όσον αφορά τις αυξανόμενες ανάγκες στον τομέα του εθνικού συμφέροντος», είπε, προσθέτοντας ότι τέτοιες αλλαγές θα έπρεπε να είχαν ξεκινήσει μετά την κρίση των Κίτρινων Γιλέκων.
Το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Γαλλίας αντιπροσώπευε το 5,8% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) πέρυσι και το χρέος της το 113% του ΑΕΠ.
Προειδοποιήσεις και αντιδράσεις – «Τέλος στον Μακρονισμό»
Η MEDEF, η μεγαλύτερη ομοσπονδία εργοδοτών της Γαλλίας, εξαπέλυσε προειδοποιητική βολή το Σάββατο (13/9), επιμένοντας μέσω του Προέδρου της, ότι θα κινητοποιηθεί ενάντια σε οποιεσδήποτε αυξήσεις φόρων στις επιχειρήσεις στον νέο προϋπολογισμό.
«Περισσότεροι φόροι = λιγότερες επενδύσεις, λιγότερες θέσεις εργασίας, λιγότερη ανάπτυξη. Η χώρα μας χρειάζεται εμπιστοσύνη και σταθερότητα, όχι νέα βάρη. Θα το πω ξεκάθαρα: αν οι φόροι αυξηθούν, οι επιχειρηματίες θα κινητοποιηθούν μαζικά», τόνισε χαρακτηριστικά ο Πατρίκ Μαρτίν.
Ένας νέος προϋπολογισμός, το σχέδιο του οποίου έχει ανατρέψει μέχρι στιγμής δύο κυβερνήσεις: του Μισέλ Μπαρνιέ και του Φρανσουά Μπαϊρού…
Η ηγετική μορφή της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν, ζήτησε «ρήξη με τον Μακρονισμό», καταγγέλλοντας τις πολιτικές του Γάλλου Προέδρου ως «τοξική ανικανότητα».
Ο ηγέτης της ακροαριστεράς Ζαν-Λικ Μελανσόν, ο οποίος έχει ζητήσει την παραπομπή του Μακρόν, ζήτησε επίσης «ένα τέλος στον Μακρονισμό και τις πολιτικές του που είναι επιβλαβείς για τη Γαλλία και τον λαό της».
Δείτε επίσης:
- Η Γαλλία προ του χάους: Υποβάθμιση από τον οίκο Fitch – Αγορές και συνδικάτα πολιορκούν την κυβέρνηση
- Χρέος στη σκιά της Ευρώπης: Η Γαλλία σε πτώση – Η Ελλάδα σταθερά «πρωταθλήτρια»
Οικονομικά, πολύ διχασμένη η Γαλλική κοινωνία…αδιέξοδο. Δεν στηρίζετε τόσο πολύ από τους μετανάστες η παραγωγική διαδικασία, έχει όμως εδώ κσι δεκαετίες μεγάλο πρόβλημα με τις κοινωνικές παροχές που οι περισσότεροι ζούνε, εξαιτίας της αποικιοκρατικης πολιτικής που ακολούθησε. Όπως κσι η Αγγλία αντιμετωπιζει παρομοιο προβλημα αλλα εχει δικο της νομισμα. Γνωρίζουν ότι πρέπει να εξοπλιστούν κσι να ξεκινήσουν πάλι να αρπάζουν από τρίτες χώρες για να επιβιώσουν αλλά πρώτα πρέπει να τακτοποιήσουν εσωτερικά τις κοινωνίες τους και αυτό δεν γίνεται με κοινωνικά συμβόλαια αλλά μόνο μέσω απολυταρχικων κυβερνήσεων που κινούνται στα όρια του φασισμού.