Η διάσημη Ελληνίδα των τεχνών Μάρα Καρέτσου είναι μια γυναίκα παθιασμένη με τη ζωή, κοσμοπολίτισσα, πολυβραβευμένη, εντυπωσιακή, φινετσάτη.
O παγκόσμιος καλλιτεχνικός χώρος υποκλίνεται στο «φαινόμενο» της διάσημης εικαστικού, η ζωή της οποίας μοιάζει με κινηματογραφική τριλογία, γεωγραφικά συνυφασμένη με την πατρίδα της, τη Γαλλική Ριβιέρα και τη Νέα Υόρκη!
Εργα της κοσμούν ξένα μουσεία και ιδιωτικές συλλογές προσωπικοτήτων του διεθνούς jet set, ωστόσο η ίδια παραμένει ένα πλάσμα χαμογελαστό, με το μυαλό της να… τρέχει στα χρώματα, στα σχέδια και στο καμίνι του Μπρούκλιν, όπου δημιουργεί τα έργα της! Η ίδια μιλάει στην «Espresso» για τους διάσημους φίλους και πελάτες της, από τη Μαντόνα έως την οικογένεια Κένεντι, αναφέρεται στον Ντόναλντ Τραμπ, τη Rolls Royce της, τον μέντορά της Αλέξανδρο Ιόλα και την πανδημία, που την εγκλώβισε στην Αθήνα.
Πώς βρεθήκατε από τη Νέα Υόρκη εγκλωβισμένη στην Ελλάδα;
Τον Φεβρουάριο ταξίδεψα από την Αμερική με προορισμό τη Γαλλία, προκειμένου να επιβλέψω την επανέκδοση μιας ποιητικής μου συλλογής αφιερωμένη στον Αλέξανδρο Ιόλα, με τίτλο «Τρεις σταγόνες βροχής», και έπειτα αναχώρησα για το Λονδίνο, όπου έδωσα το «παρών» στο haute couture show της φίλης μου Σήλιας Κριθαριώτη. Ηταν οι πρώτες ημέρες της πανδημίας στην Ευρώπη και όταν ξεκίνησαν τα lockdowns αποφάσισα να έρθω για να δω τον αδελφό μου. Ετσι αποκλείστηκα στην καραντίνα.
Πόσες ημέρες;
Σαράντα ημέρες μοναξιάς ατελείωτης, χωρίς τα βιβλία μου, χωρίς τα πινέλα μου για να ζωγραφίσω και, το χειρότερο, με μια μικρή βαλίτσα γεμάτη με χειμωνιάτικα ρούχα, παλτό και δύο ζευγάρια μπότες. Και ήδη έχει έρθει καλοκαίρι!
Σπίτι στην Αθήνα όμως δεν έχετε και τα ξενοδοχεία έκλεισαν.
Έχω πολύ καλούς φίλους! Καρδιάς! Φιλοξενήθηκα σε μια υπέροχη καλοκαιρινή κατοικία δίπλα στη θάλασσα, με μόνη μου παρέα ένα υπέροχο σκυλάκι. Φυσικά, μου έφερναν φαγητό κάθε μέρα!
Τι σας έλειψε περισσότερο;
Κυρίως το ότι λείπω τόσο καιρό μακριά από το σπίτι μου στη Νέα Υόρκη.
Με τη ματιά ενός καλλιτέχνη, πώς θα χαρακτηρίζατε την πανδημία;
Πόλεμο.
Η Ελλάδα όμως τα κατάφερε!
Ήμασταν καταπληκτικοί! Ολοι νομίζουν ότι είμαστε ένας χαρούμενος λαός, που χορεύει συρτάκι, αγαπά τον Ζορμπά… Ομως, αποδείξαμε πως είμαστε πειθαρχημένοι και νομοταγείς.
Οι ετήσιες εκθέσεις σας, οι ομιλίες, οι εποχικές παρουσιάσεις που είχατε προγραμματίσει;
Ακυρώθηκαν. Το πιο σημαντικό ήταν η έκθεση με μεγάλα μεταλλικά έργα μου, που παρουσιάζω κάθε Μάιο -από το 1985- στην Ιαπωνία.
Ετοιμάζεστε για αναχώρηση;
Ναι! Θα φύγω για τη Γαλλία. Διατηρώ ένα ατελιέ στον Σεν Τροπέ για περίπου 26 χρόνια, παρουσιάζοντας συλλογές κοσμημάτων μου με την ονομασία «Gold River» και επ’ ευκαιρία θα δω και τους φίλους μου, καλλιτέχνες που ζήσαμε τα ίδια δύσκολα χρόνια στις αρχές της καριέρας μας. Δεν ξέρω αν θα ακυρωθεί, αλλά λαχταρώ να βρεθώ εκεί για να ζήσω και πάλι τις μοναδικές βραδιές, συνοδευόμενες από υπέροχες μελωδίες πιάνου! Αν δεν ακυρωθούν, επίσης.
Μια Ελληνίδα στο επίκεντρο της παγκόσμιας τέχνης και πρέσβειρα Καλής Θέλησης.
(γέλια) Λατρεύω την πατρίδα μου και τη διαφημίζω στα πέρατα του κόσμου με τη δουλειά μου. Αγαπώ τους καλλιτέχνες συμπατριώτες μου και τους βοηθώ όσο μπορώ!
Βλέποντας τη διαδρομή σας στον χρόνο, θα έλεγε κανείς πως έχετε βρει το ελιξίριο της νιότης. Φινετσάτη, καλλίγραμμη, όμορφη…
Το μυστικό κρύβεται στο καθημερινό μου πρόγραμμα. Ξυπνάω στις 6 το πρωί, πηγαίνω γυμναστήριο μέχρι τις 7 και έπειτα θα φάω ένα ελαφρύ πρωινό, με ένα αβγό και μια φρυγανιά. Στο πρώτο διάλειμμα της ημέρας επιλέγω σαλάτα πράσινη και το βράδυ θα φάω πάστα σε ιταλικό εστιατόριο. Δεν μαγειρεύω, μόνο γλυπτά ξέρω να φτιάχνω! Κρέας δεν τρώω τα τελευταία δέκα χρόνια και το έχω αντικαταστήσει με όσπρια, όπως φακές και φασόλια! Περπατώ τουλάχιστον τρία χιλιόμετρα την ημέρα και ζυγίζω σταθερά 54 κιλά!
Υπάρχει και κάτι άλλο;
Δεν έχω καπνίσει ποτέ μαριχουάνα και δεν έχω πάρει ναρκωτικά, αν και ήταν άφθονα στα πάρτι και τις παρέες μου.
Κάτι πιο εσωτερικό;
Είμαι πάντα θετική! Λειτουργεί, το λέω και στους νεότερους! Ποτέ δεν πίστεψα στη ζωή μου πως κάτι είναι δύσκολο κι ακολουθώ το γνωμικό του Αριστοτέλη, που το έχω ως μότο: Επιλογή, και όχι τύχη καθορίζει το πεπρωμένο μας!
Εχετε μια ιδιαίτερη συμπάθεια στον Μπομπ Ντίλαν. Το βλέπω στο προφίλ σας στο Instagram.
Από το 1979 τον θαυμάζω. Τον αντιμετωπίζω ως ποιητή, είναι ένας σημαντικός καλλιτέχνης και ο μοναδικός βραβευμένος με Νόμπελ! Οπότε, όταν θέλω να ακούσω ποίηση, βάζω ένα δίσκο του.
Εχει μοναξιά η Νέα Υόρκη;
Μεγάλη. Ο καθένας είναι κλεισμένος στο διαμέρισμά του, δεν είναι ο κόσμος όπως στη Μεσόγειο, που μπορώ να χτυπήσω το κουδούνι στη γειτόνισσα και να της πω ένα πρόβλημά μου. Ομως εκεί η κάθε στιγμή είναι μια έκπληξη, όπως έχει πει ο Αντι Γουόρχολ.
Ζείτε στο επίκεντρο μιας τεράστιας διάσημης παρέας, με πελάτες τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκόσμιου θεάματος.
Ναι, δεν μπορώ να το αρνηθώ, τα έργα μου αρέσουν και έχω πελάτες όπως τον Μικ Τζάγκερ, τη Μαντόνα, τη Χίλαρι Κλίντον, την οικογένεια Κένεντι, βασιλιάδες και πρίγκιπες, των οποίων έχω φιλοτεχνήσει τα πορτρέτα.
Πολύ τιμητικό!
Για μένα το πιο εκτιμητέο είναι η αγάπη που μου προσφέρει η Ελλάδα και ο τόπος καταγωγής μου, η Λάρισα, που με τιμούν, και αυτό είναι μεγάλη ικανοποίηση – έως και συγκινητική!
Είναι σνομπ οι διεθνούς φήμης καλλιτέχνες;
Καθόλου, είναι οι πιο απλοί άνθρωποι, αλλά η αλήθεια είναι πως όταν βρεθείς κοντά τους νιώθεις πως είναι η… στιγμή της ζωής σου!
Από τους πολύ καλούς σας φίλους είναι ο Ελτον Τζον!
Τον βλέπω κάθε καλοκαίρι. Παραθερίζει στο σπίτι του στη Γαλλική Ριβιέρα, μα πάντα έρχεται στο ατελιέ μου για να με δει. Είναι φοβερή προσωπικότητα. Επίσης, συναντώ συχνά την Μπριζίτ Μπαρντό, η οποία έχει αφιερωθεί στα ζώα.
Τα χρόνια έχουν αλλοιώσει την ομορφιά της;
Παραμένει καλλονή! Οσο και να μεγαλώσει, διακρίνεις πάνω της μια φοβερή αύρα, τον αέρα μιας 20χρονης, όπως τότε που διέπρεπε στον κινηματογράφο, και δεν είναι καθόλου κακότροπη, όπως έχουν γράψει τα media.
Στην υφήλιο λάτρεψαν τον μέντορά σας Αλέξανδρο Ιόλα, αλλά στην Ελλάδα…
Ήταν πολύ καλός άνθρωπος. Αγαπούσε πολύ την πατρίδα κι είχε ένα όνειρο: επιθυμούσε να πεθάνει εδώ. Αντί οι Ελληνες να δουν την αγάπη του, την προσφορά του στην παγκόσμια τέχνη, τον πέταξαν έξω.
Η αγάπη έφερε και την κουμπαριά!
Με πάντρεψε με τον δεύτερο σύζυγό μου, Keith Green. Ο πρώτος ήταν με τον Ιταλό ζωγράφο Πιερ Λουίτζι Μπελάτσι.
Μένετε σε ουρανοξύστη;
Το διαμέρισμά μου βρίσκεται στον πύργο του Ντόναλντ Τραμπ, στην καρδιά της Νέας Υόρκης. Εχω φτιάξει και το πορτρέτο της Ιβάνα Τραμπ!
Πώς είναι ως προσωπικότητα ο πρόεδρος των ΗΠΑ;
Δύσκολο να τον καταλάβεις. Αλλά σίγουρα είναι ένας καλός μπίζνεσμαν. Η πολιτική δεν με αφορά. Κανένας πολιτικός δεν μας έδωσε κάτι, όμως αγαπώ και εκτιμώ την οικογένεια Κένεντι, γιατί είναι σημαντικοί και προσφέρουν μεγάλο φιλανθρωπικό έργο για τους φτωχούς. Ηρθαν στην Αθήνα το 1990, προσκεκλημένοι μου.
Οδηγείτε στη Νέα Υόρκη;
Εχω μια Rolls Royce στο γκαράζ! Την αγόρασα επειδή μου άρεσε το σηματάκι μπροστά και είναι εντυπωσιακό ως μοντέλο, μοιάζει με εντυπωσιακό γλυπτό. Οδηγώ πολύ άσχημα, ωστόσο κάποια Σάββατα την κυκλοφορώ για μια βόλτα στο Long Island και στο παρελθόν πήγαινα να παραλάβω τον Ιόλα, όταν έφτανε στο αεροδρόμιο.
Εχετε κάνει δύο γάμους. Αν συναντούσατε έναν ακόμη μεγάλο έρωτα, θα κάνατε το επόμενο βήμα;
Δεν έτυχε να συναντήσω έναν πιανίστα, έναν ζωγράφο, έστω, έναν γκαλερίστα να μου εξιτάρει το ενδιαφέρον. Συναντώ μόνο ζάπλουτους επιχειρηματίες. Αντέχω το πολύ ένα μισάωρο δίπλα τους, δεν με κεντρίζουν, όμως μου αρέσει να ακούω και να μαθαίνω.
Στη θέση σας μια άλλη γυναίκα ίσως αισθανόταν τυχερή με τέτοιο κύκλο…
Δεν θα πουλιόμουν για εκατομμύρια. Δεν θα πούλαγα τη Μάρα επ’ ουδενί. Λατρεύω να βρίσκομαι με άλλους καλλιτέχνες στο ατελιέ μου, να πίνουμε ένα μπουκάλι κρασί, να μιλάμε για τον Ομηρο, την ελληνική Ιστορία, ό,τι μάθαμε από τους γονείς μας, για την ενωμένη οικογένεια, και να προωθώ την Ελλάδα, γιατί αξίζουμε περισσότερο από όλους σε όλον τον κόσμο. Voila! Αυτή είμαι εγώ!
