«Αυτό που ζούμε τώρα με πονάει,
και το μυαλό στα χρόνια με γυρνάει.
Οταν γλεντούσε όλη η Ελλάδα
στα αστέρια του Αργύρη στη Γλυφάδα…»
Με τους στίχους του Ηλία Φιλίππου και τη μουσική του Κυριάκου Παπαδόπουλου, ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος ταξιδεύει στα… αστέρια και συγκινείται με το τραγούδι-δώρο ζωής, όπως το χαρακτήρισε, στην πιο δύσκολη και σκοτεινή φάση της ζωής του. Χωρίς όμως να ξεχνά ότι ακόμα και την πιο σκοτεινή νύχτα τη διαδέχεται το φως της επόμενης ημέρας.
Από τον Γιάννη Αρμουτίδη
Με ένα τραγούδι-δώρο με τον τίτλο «Αστέρια», λοιπόν, γραμμένο την ημέρα της γιορτής του (των Αγίων Αναργύρων, 1η Νοέμβρη), ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος πήρε τη μεγαλύτερη χαρά μέσα στις δύσκολες μέρες που διανύει μετά τον πλειστηριασμό της βίλας του στη Γλυφάδα.
Δυνατός όμως ο επιχειρηματίας, με αλύγιστο πνεύμα και ψυχή, μιλάει για την ευτυχία που ένιωσε ακούγοντας τους στίχους του τραγουδιού που γράφτηκαν για τα αστέρια και τον ίδιο.
«Ανήμερα της γιορτής μου μού τηλεφώνησε ο Ηλίας Φιλίππου λέγοντάς μου ότι θέλει να ακούσω κάτι. Νόμιζα ότι θα μου μιλήσει για όλη αυτή την κατάσταση που γίνεται γύρω από την υπόθεση του σπιτιού μου και την κατάσχεσή του. Αντ’ αυτού, μου έβαλε να ακούσω ένα τραγούδι. Το άκουσα προσεκτικά και κάποια στιγμή έφτασε στο σημείο που μιλάει για τα Αστέρια και τον Αργύρη, εμένα. Πάγωσε η καρδιά μου. “Τι είναι αυτό, Ηλία;” ρώτησα έκπληκτος! Ημουν έτοιμος να κλάψω. “Το αξίζεις” μου είπε!
«Για ζεϊμπέκικο γράφτηκε»
“Ηλία μου, είσαι Θεός!” του απάντησα. Και δάκρυσα από συγκίνηση» λέει ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος και συνεχίζει: «Το μόνο που σκέφτηκα -αυθόρμητα- είναι να τον παρακαλέσω να το κάνει ζεϊμπέκικο ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, που έγραψε τη μουσική. “Για ζεϊμπέκικο γράφτηκε” μου απάντησε μονομιάς! Και εκεί με αυτό το τραγούδι έγιναν όλα μία ελπίδα, ένα φως. Και όταν το πρωτοάκουσα στην εκπομπή της Καινούργιου, όπου ήμουν προσκεκλημένος, με πήραν τα κλάματα. Ηταν εκεί και ο Κοντολάζος. Στην εκπομπή εκείνη βγήκε σε ζωντανή σύνδεση ο Πασχάλης Τερζής, ο οποίος ανακοίνωσε ότι θα το τραγουδήσει. Βέβαια, έχει αποσυρθεί από το τραγούδι και, επιπλέον, το να ταξιδέψουμε στη Θεσσαλονίκη, να πάμε στο στούντιο και να ολοκληρώσουμε τη διαδικασία της ηχοληψίας ήταν δύσκολο. Σε επικοινωνία, λοιπόν, που είχα μαζί του μου λέει: “Αφού είναι Κοντολάζος εκεί, τι ψάχνεις. Εχεις τον Κοντολάζο… Μια σπουδαία φωνή. Και μου λες να το πω εγώ;” Την ίδια ημέρα τηλεφώνησα στον Δημήτρη Κοντολάζο, του λέω για το τραγούδι και μου απαντά -αφού το ακούει- ότι είναι τραγουδάρα. Αυτή είναι η ιστορία του τραγουδιού» εξομολογείται ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος φανερά συγκινημένος.
«Είναι ένα δώρο»
Ο επιχειρηματίας, που φώτιζε τις αθηναϊκές νύχτες συνεργαζόμενος με τα μεγαλύτερα ονόματα Ελλήνων καλλιτεχνών, συνεχίζει για το ζεϊμπέκικο της καρδιάς του.
«Αυτό το τραγούδι είναι ένα τραγούδι που με συγκίνησε. Είναι ένα δώρο, που δεν ξέρω αν το άξιζα. Ο,τι μπορεί να πει ένα ολόκληρο βιβλίο μπορεί να πει ένας στίχος μόνος του. θα κυκλοφορήσει άμεσα. Είναι μεγάλο βάρος για μένα κι αυτοί οι μάγκες, ο Ηλίας Φιλίππου και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος -που έγραψε τη μουσική-, με εξύψωσαν. Και χαίρομαι πολύ, διότι το γνήσιο ελληνικό τραγούδι έχει αλλοιωθεί σε όλες τις μορφές του. Επιπλέον, σήμερα δεν υπάρχουν πια οι φωνές που ξέραμε κάποτε. Αφήστε, δε, που γνήσιο ζεϊμπέκικο έχει να βγει χρόνια ολόκληρα. Το σημερινό σύστημα σβήνει το λαϊκό τραγούδι και, δυστυχώς, το τραγούδι αυτό κινδύνευσε και συνεχίζει να κινδυνεύει. Ευχαριστώ τους δύο τεράστιους δημιουργούς και τον κορυφαίο ερμηνευτή, με τον οποίο συνεργαστήκαμε στα Αστέρια, τον φίλο μου Δημήτρη Κοντολάζο. Αυτοσκοπός της ζωής μου δεν ήταν ποτέ το χρήμα. Γι’ αυτό και δεν πήρα ποτέ κατάκαρδα τον πλειστηριασμό και την κατάσχεση του σπιτιού μου, ένα σπίτι είναι. Ενα αρχοντόσπιτο ήταν και μου το πήραν. Με γεια τους, με χαρά τους! Αυτήν τη συμπαράσταση όμως αυτών των παιδιών, του Κοντολάζου, του Ηλία Φιλίππου και του Παπαδόπουλου, δεν θα την ξεχάσω ποτέ! Είναι για μένα μια ηθική ικανοποίηση, αφού δεν ξαναγράφτηκε ποτέ κάτι τέτοιο! Ισως πριν από λίγα χρόνια, όταν τραγούδησε ο Σφακιανάκης το “φίλε, έφυγε ο Στράτος”! Εκτοτε δεν κατονομάστηκε ποτέ ξανά επιχειρηματίας ή μαγαζί στο τραγούδι…» ολοκληρώνει την εξομολόγησή του ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος.
Κοντολάζος: «Συγκινήθηκα την ώρα που το τραγουδούσα»
Ο Δημήτρης Κοντολάζος, που βρίσκεται στο στούντιο ηχογράφησης, ακούει προσεκτικά όσα δηλώνει ο σπουδαίος επιχειρηματίας και συμπληρώνει: «Ο Αργύρης είναι κορυφαίος, αξιόλογος και ειλικρινής! Υπήρξε και είναι σπουδαίος επιχειρηματίας, και εγώ, με τη σειρά μου, χαίρομαι που μπορούμε να του προσφέρουμε χαρά μέσα από αυτό το τραγούδι. Δεν σας κρύβω ότι συγκινήθηκα την ώρα που το τραγουδούσα και το λέω με την ευθύνη ενός έμπειρου τραγουδιστή, πενήντα χρόνιων πορείας. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι ο κόσμος θα το αγαπήσει, γιατί έχει μια νοσταλγία και μία αλήθεια μοναδική».
Τη σκυτάλη παίρνουν οι δύο δημιουργοί του τραγουδιού, ο Ηλίας Φιλίππου και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος: «Ο Αργύρης υπήρξε πάντα άρχοντας. Οι καλλιτέχνες έφευγαν από τα μαγαζιά του με κότερα και λιμουζίνες. Δεν άφησε ποτέ απλήρωτο συνεργάτη ή καλλιτέχνη. Γι’ αυτό ακριβώς έφτασε σε αυτήν την κατάσταση, να του κατάσχουν την περιουσία του. Αν χρωστούσε δεξιά και αριστερά, δεν θα βρισκόταν ποτέ σε αυτήν τη δύσκολη θέση. Είναι όμως δυνατός και θα το ξεπεράσει».
Η έκκληση για το… κοκκαλάκι της νυχτερίδας
Για τον ίδιο, που μετά τον πλειστηριασμό στη ζωή του έχουν έρθει τα πάνω κάτω, δεν είναι μόνο ένα τραγούδι, αλλά ίσως και το νέο του γούρι, το οποίο θα αντικαταστήσει το κλεμμένο του φυλαχτό με το κοκαλάκι της νυχτερίδας, που του το άρπαξαν σε ληστεία, η οποία έγινε στο σπίτι του, στη Γλυφάδα, φέτος τον Αύγουστο.
«Ηταν ό,τι πιο πολύτιμο, μαζί με τα κειμήλια της μητέρας, του πατέρα και της γιαγιάς μου, που ήθελα να κληροδοτήσω στα παιδιά μου. Το είχε φτιάξει η γιαγιά μου, πιάνοντας η ίδια τη νυχτερίδα μέσα από μία απάτητη σπηλιά, πάνω στα βουνά του χωριού μου. Διάβασε τα κόκαλά της για σαράντα μέρες στην εκκλησία και μετά τα έκανε φυλαχτό. Δεν το αποχωριζόμουν ποτέ. Μετά την κλοπή του φυλακτού, ήρθε η κατάσχεση. Μερικές φορές σκέφτομαι πως είναι τυχαίο. Το ζήτημα είναι ότι τα πάντα στη ζωή μου ανατράπηκαν μετά την κλοπή αυτού του φυλακτού.
Ο καθένας μπορεί να υποθέσει ό,τι θέλει. Κάνω, λοιπόν, έκκληση και παρακαλώ τους ληστές να μου το επιστρέψουν. Και εγώ θα βρω τρόπο να τους πληρώσω και, μάλιστα, πλουσιοπάροχα» μας λέει ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος! «Κι αν βρούμε και το κοκαλάκι της νυχτερίδας, όλα θα είναι τέλεια (σ.σ.: χαμογελάει)!» ολοκληρώνει ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος.
