Η Βούλα Πατουλίδου, μιλώντας σε εκπομπή αναφέρθηκε σε ένα έντονο παλαιότερο προσωπικό της περιστατικό, που αποκάλυψε για πρώτη φορά το αίσθημα της ζήλιας στη σχέση της με τον σύζυγό της, Δημήτρη.
Περιγράφοντας την στιγμή που τον είδε με άλλη γυναίκα πάνω στην μηχανή του, εξομολογήθηκε πώς αυτή η εμπειρία ανέδειξε την σημασία της εμπιστοσύνης και της επικοινωνίας στην μακροχρόνια σχέση τους.
«Το αίσθημα της ζήλιας δεν είναι καλό συναίσθημα… Εγώ με τον σύζυγό μου είμαστε 40 χρόνια μαζί. Θεωρούσα ότι ποτέ δε θα μπορούσα να ζηλέψω…
Τίποτα όμως δεν είναι δεδομένο και τίποτα δεν είναι επιβεβαιωμένο μέχρι τη στιγμή που θα χτυπήσει ένα καμπανάκι. Θυμάμαι ότι πήγα να του κάνω μια έκπληξη, τότε προπονητής εκείνος, θα ήταν με φίλους.
Έχω πάει εγώ σινάμενη κουνάμενη, φτιαγμένη και έγκυος άρα και με την αγωνία αν ακόμη και πρησμένη σαν τόπι είσαι ποθητή και αν ο άλλος εξακολουθεί να σε αγαπά, άσχετα με το αν το μωρό που κουβαλάς είναι δικό του.
Με το που πάω, βλέπω τον Δημήτρη, τον σύζυγό μου, να έχει πάνω στη μηχανή ένα πάρα πολύ ωραίο κορίτσι, μια πάρα πολύ ωραία κυρία.
Και λέω, “γειά, ήρθα να με κεράσεις καφέ”, και μου απαντά, “α, ήρθες;” με ένα ύφος απαξίωσης του τύπου “τι θέλεις τώρα κι εσύ εδώ”. Και μου λέει, “θα τα πούμε στο σπίτι” και φεύγει. Έχω μείνει άναυδη, σκεφτόμουν τι να κάνω, να τον σκοτώσω; Να τον γραπώσω; Να τρέξω πίσω του με την κοιλιά στο στόμα;
Εν πάσει περιπτώσει, γυρίζω σπίτι και τον περιμένω. Με το που μπαίνει μέσα μου λέει με ένα ύφος, “τι έγινε; Ζηλέψαμε;”. Και μόνο από το ύφος, μου έφυγε η παντόφλα από το χέρι…Μου λέει, “μα καλά είσαι χαζή; Ήταν η γυναίκα του φίλου… και απλά δε λειτουργούσαν τα μέσα και είπα να την πάω σπίτι”. Τον ρώτησα γιατί μου το έκανε αυτό και μου είπε “για να δω αν υπάρχει ίχνος ζήλιας και ενδιαφέροντος”…Μέχρι τότε δε του είχα δείξει ποτέ ότι ζηλεύω γιατί δε χρειάστηκε, δε μου έδωσε ποτέ αφορμή…», ανέφερε.
Και τωρα εμείς τι να κάνουμε;
Εμ κι εγώ το ίδιο θα έκανα με σένα σύζυγο!