Η αγαπημένη τραγουδίστρια Μάρθα Φριντζήλα μίλησε για πρώτη φορά στη Ζωή Λιάκα και στα «Νέα» για μία ιδιαίτερα απαιτητική περίοδο της ζωής της, αποκαλύπτοντας τη διάγνωση καρκίνου στον τράχηλο το περασμένο καλοκαίρι.
Η κατάσταση την οδήγησε στην ακύρωση της περιοδείας της και σε άμεση έναρξη χειρουργικών και χημειοθεραπευτικών διαδικασιών.
Υπήρξε περίοδος στη ζωή σας που αισθανθήκατε αυτό το μούδιασμα που φυσικά μού αφηγείστε τώρα;
Αρκετές φορές στη ζωή μου, όχι μία και δύο, έχω πει στον εαυτό μου να ξυπνήσει. Θυμάμαι στιγμές που έλεγα μέσα μου, έλα τελείωνε, σήκω, κάνε κάτι, κοιμάσαι. Μου έχει τύχει σε δουλειές να βλέπω μια αδικία να συμβαίνει δίπλα μου και να μην επεμβαίνω. Να βλέπω έναν κακότροπο άνθρωπο και να τον δικαιολογώ, λέγοντας μέσα μου ότι μπορεί να ξύπνησε άσχημα ή ότι έχει αγωνία ή ότι αγαπά πολύ την τέχνη και δεν μπορεί να το διαχειριστεί. Έχω αφήσει συμπεριφορές ανθρώπων να καθρεφτίζονται σε άλλους και να τους κάνουν να υποφέρουν, και ούτε εκείνοι μιλούσαν ούτε μιλούσα εγώ. Τώρα πια μιλάω.
Το καλοκαίρι ακυρώσατε την περιοδεία σας για λόγους ασθενείας…
Ναι, έπρεπε, διαγνώστηκα με καρκίνο στον τράχηλο και έπρεπε να χειρουργηθώ.
Σκεφτήκατε εκείνη τη στιγμή «μα δεν θα ησυχάσω ποτέ;»
Όχι βέβαια. Στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα που πήγαινα για τις χημειοθεραπείες τα κορίτσια ήταν κορίτσια πρόσφυγες, που δεν είχαν κανέναν. Κι εγώ τους είχα όλους γύρω μου. Όταν οι άλλες συναγωνίστριες στους θαλάμους έλεγαν «γιατί να μου συμβεί αυτό τώρα», τους απαντούσα «παιδιά, κληρωθήκαμε, τώρα πρέπει να προχωρήσουμε όλοι μαζί».
