Η εκπομπή Αταίριαστοι δεν διακρίνεται για πολλά πράγματα. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι έχει κάτι αξιομνημόνευτο – είτε σε επίπεδο παρουσίασης είτε σε ρεπορτάζ, δημοσιογραφικές πρωτιές, αποκαλύψεις ή συγκρούσεις με κάθε είδους εξουσία.
Όμως, επιβάλλεται να της πιστωθεί ότι γράφει ιστορία για το… ασουλούπωτο των παρουσιαστών της, οι οποίοι σε κάθε σεζόν βάζουν δυο τρια κιλά – έτσι για να υπάρχουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των ανωτέρω είναι η αμφίεση του Γιάννη Ντσούνου στην εκπομπή της Πέμπτης 25 Ιουνίου.
Καφέ παπούτσι, σκούρο μπλε παντελόνι, γκρι σακάκι, μπορντό γραβάτα και όλα τσαλακωμένα την ίδια στιγμή που η κοιλούμπα δίνει σκληρό (αλλά καταδικασμένο σε αποτυχία) αγώνα να συγκρατηθεί στο σημείο που η ζώνη συναντά το πουκάμισο. Στο ίδιο μοτίβο «φορώ ό,τι να ‘ναι και φαίνομαι σαν παραιτημένος από τη ζωή καφενόβιος» ο Χρήστος Κούτρας. Σκονισμένο (σαν αθλητικό φάνταζε) παπούτσι, σακκάκι του μακαρίτη δυο νούμερα μεγαλύτερο που του έπεφτε σαν… φόρεμα, τζιν και πουκάμισο μαλλιοκούβαρο κουμπωμένο μέχρι τον λαιμό. Και στη δική του περίπτωση το βάρος περισσότερο απ’ όσο αντέχει το γυαλί. Είπαμε ρε παιδιά να μην είστε Σπαλιάρες αλλά κάντε λίγο κράτει τη μασαμπούκα…
Η τηλεόραση είναι για όλους τους τηλεθεατές αλλά όχι για όλους τους παρουσιαστές. Το πρώτο μήνυμα που στέλνει όποιος εμφανίζεται στην τηλεόραση είναι η ίδια εικόνα του. Φαίνεται πριν καν προλάβει να μιλήσει. Μπορεί να γίνουν τα στραβά μάτια σε κάποιον που έχει ιδιαίτερα ταλέντα ή ένα μοναδικό μήνυμα να μεταδώσει. Εκεί οι νόμοι της καλαισθησίας ίσως και του μέτρου όσον αφορά στην σωματοδομή μπορεί να παρακαμφθούν. Όμως, η εκπομπή Αταίριαστοι δεν είναι δα και η παγκόσμια πρωτοτυπία…
