Μετρώντας 35 χρόνια πορείας και εμπειρίας στη διαφήμιση και την οπτικοακουστική επικοινωνία, η Orange εγκαινιάζει το νέο της κεφάλαιο στην παραγωγή της τηλεοπτικής μυθοπλασίας, με τη σειρά «Θάλασσες μας χώρισαν», ένα έργο βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Ιφιγένειας Τέκου. Με ουσιαστική γνώση και καλλιτεχνικό όραμα στον χώρο της παραγωγής, με συνέπεια και πάθος για το δημιουργικό περιεχόμενο, η εταιρεία εισέρχεται σε μια νέα εποχή, επενδύοντας σε έργα υψηλής καλλιτεχνικής αξίας, που σέβονται το κοινό.
Μια μίνι σειρά 8 επεισοδίων
Η μίνι σειρά 8 επεισοδίων αφηγείται μια συγκλονιστική ιστορία απώλειας, ξεριζωμού και δύναμης της αγάπης. Από τη Σύμη του 1937, έως την Κωνσταντινούπολη και την Αλεξάνδρεια, παρακολουθούμε τη διαδρομή της Οικογένειας Γεωργά, που κυνηγημένη από την απώλεια και τη μοίρα, αναζητά σωτηρία και ελπίδα.
Το σενάριο υπογράφει η Σοφία Σωτηρίου, τη σκηνοθεσία ο Χρήστος Δήμας, ενώ στο τιμόνι της παραγωγής βρίσκεται η καταξιωμένη παραγωγός Βίκυ Νικολάου, με πολυετή εμπειρία και σπουδαίο αποτύπωμα σε επιτυχημένες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης, όπως «Το Βραχιόλι της Φωτιάς». Στη σειρά πρωταγωνιστούν οι Κατερίνα Λέχου, Λεωνίδας Κακούρης, Χριστίνα Αλεξανιάν, Γιάννης Κουκουράκης, Νεφέλη Κουρή, Δήμητρα Ματσούκα, Σοφία Σεϊρλή, Βαγγέλης Στρατηγάκος κ.α.
Η Πρόεδρος της Orange Δέσποινα Πορτοκάλη, αναφερόμενη στην τηλεοπτική παραγωγή «Θάλασσες μας χώρισαν» τονίζει:
«Είναι μεγάλη μου τιμή να συνεργάζομαι με την ΕΡΤ, έναν φορέα με σταθερή προσήλωση στην ποιότητα της ελληνικής τηλεόρασης. Το έργο “Θάλασσες μας χώρισαν” είναι για μένα κάτι παραπάνω από ένα τηλεοπτικό εγχείρημα. Έχω γεννηθεί στην Ίμβρο, έχω μεγαλώσει στην Κωνσταντινούπολη και έχω ρίζες από την Αλεξάνδρεια. Νιώθω λοιπόν πως η ιστορία του βιβλίου της Ιφιγένειας Τέκου κουβαλά μνήμες που δεν αγγίζουν μόνο εμένα, αλλά ανήκουν σε πολλούς από εμάς. Μνήμες ξεριζωμού, αναζήτησης, αγάπης.»
Η Orange συνεχίζει να εμπνέεται από τη δύναμη της εικόνας, συνδυάζοντας τη διαφημιστική της εμπειρία με τη δημιουργία τηλεοπτικών έργων υψηλής αξίας, με στόχο να προσφέρει στο κοινό ιστορίες που συγκινούν, εμπνέουν και αγγίζουν την ψυχή του θεατή.
Info
«Θάλασσες μας χώρισαν»
Σενάριο: Σοφία Σωτηρίου
Εμπνευσμένο από το ομότιτλο μυθιστόρημα της Ιφιγένειας Τέκου
Η ιστορία και τα πρόσωπα
Η ιστορία ξεκινά από τη Σύμη το 1937 -λίγο πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο- με την οικογένεια του Μιχάλη και της Αννέζας Γεωργά και τρία παιδιά τους, την Παρασκευούλα, την Ελπίδα και τον Θαρρινό. Ο άδικος χαμός του μικρού αγοριού της οικογένειας, γίνεται η αιτία να ξεκινήσει το αδιάκοπο ταξίδι τους για λησμονιά. Σε μια δίνη συναισθημάτων, η μετοίκηση από τη Σύμη, που είναι υπό ξένη κυριαρχία, στην Κωνσταντινούπολη φαντάζει ως σανίδα σωτηρίας.
Ο πόνος του θανάτου και της απώλειας σε συνδυασμό με τον ξεριζωμό από την αγαπημένη πατρίδα, αρχίζει να κοπάζει μέσα στη πολυπολιτισμική ζωή της Πόλης, αλλά σύντομα νέα απειλητικά σύννεφα σκεπάζουν την οικογένεια, σαν να ακολουθεί και την πορεία ολόκληρης της Ευρώπης. Στον τόπο υποδοχής τους, οι δυο αδερφές η Παρασκευούλα και η Ελπίδα δείχνουν να στεριώνουν αλλά γρήγορα είναι αυτές που δοκιμάζονται, γεγονός που επηρεάζει στο έπακρο και τους γονείς και όσους σχετίζονται μαζί τους. Είναι η ώρα που η αδελφική αγάπη δίνει τη θέση της σε ένα άλλο συναίσθημα που αποδεικνύεται καταστροφικό, στη ζήλεια. Το αδελφικό δέσιμο -που είχε αλλάξει από τον θάνατο του Θαρρινού και μετά-σκεπάζεται με αντιπαλότητα και φθόνο, από τη στιγμή που η Ελπίδα ερωτεύεται τον Παύλο Χατζηπέτρου, τον αρραβωνιαστικό της αδερφής της.
Όταν η Παρασκευούλα και ο Παύλος φεύγουν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου μετά τον γάμο τους, τα πράγματα φαινομενικά ηρεμούν και η Ελπίδα σε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης της ζωής της και προκειμένου να ξεχάσει τον Παύλο, παντρεύεται τον Ανδρέα, που δεν τον αγαπά. Καιρό μετά, η Ελπίδα επισκέπτεται την αδελφή της στην Αλεξάνδρεια για να της συμπαρασταθεί στα σοβαρά προβλήματά της. Σύντομα, ο έρωτας σαρώνει τα πάντα και στην απαγορευμένη εκδοχή του, έχει ολέθριες συνέπειες για την Αννέζα και τις ανίερες σχέσεις να οδηγούν στη γέννηση ενός παιδιού. Η ζωή ασταμάτητη, ορμητική, δεν επιτρέπει παραίτηση, εκβιάζει την αναζήτηση στιγμών ευτυχίας. Η μοίρα μέσα από συμβάντα σημαδεμένα από προδοσία, κατάθλιψη, τρέλα, πόνο, απόρριψη, καταπιεσμένους πόθους και καταστροφικά αισθήματα, θα μπλέξει τις ζωές τους.
Η άνοδος του Νάσερ στην Αίγυπτο το 1952 και τα Σεπτεμβριανά στην Κωνσταντινούπολη το 1955, επηρεάζουν τις επιλογές τους. Το μοιραίο λάθος της Ελπίδας πάντα την κυνηγάει και κουβαλά στην ψυχή της την «κατάρα» της αμαρτίας που διέπραξε. Αλυσιδωτές αντιδράσεις, κάποια χρόνια αργότερα, αποκαλύπτουν πως ο χρόνος μπορεί να γιατρεύει και ο άνθρωπος να προχωρά, η μοίρα όμως όταν δεν έχει ολοκληρώσει το καταστροφικό της σχέδιο δεν σταματάει μπροστά σε τίποτα, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Ένας φόνος τις σημαδεύει οριστικά και το κουβάρι της ζωής τους, τις ξεβράζει σε μια θάλασσα δακρύων και τύψεων, με πρωταρχική την ανάγκη της αλήθειας, προκειμένου να αντέξουν το βάρος των πράξεών τους. Και θα φτάσει κάποτε το τέλος με την εξιλέωση μέσα από τη συγχώρεση… Όπως λέει η Παρασκευούλα: «Συγχωρώ δεν σημαίνει “ξεχνώ”, σημαίνει θυμάμαι, μα θέλω να προχωρήσω και να επικεντρωθώ στα όμορφα πράγματα που έχει να μου προσφέρει η ζωή, αν την αφήσω».
Μέσα στην πανδαισία των χρωμάτων του Αιγαίου και με αρκετές πινελιές αρωμάτων Ανατολής περασμένων χρόνων, «οι θάλασσες που τους χώρισαν», είναι ένα οικογενειακό δράμα με πολλές προεκτάσεις σε περιόδους που συνέβησαν γεγονότα σκληρά για τον Ελληνισμό στην Κωνσταντινούπολη, στην Αλεξάνδρεια, στη Σύμη. Μια ιστορία βαθιά κοινωνική και ανθρωποκεντρική, που θα μπορούσε να διαδραματίζεται, ακόμη και σήμερα.
Κάποιοι από τους ηθοποιούς της σειράς
