Αναρωτιούνται πολλοί γιατί η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει την ακριβότερη ή από τις ακριβότερες τιμές ρεύματος στην ΕΕ, ενώ η τιμή του φυσικού αερίου που αποτελεί το fuel pricing για τις χρεώσεις του ρεύματος, παραμένει κάτω από τα 90 €/ θερμική MWh εδώ και εβδομάδες.
Η απάντηση είναι απλή. Η χώρα μας έχει πρωτοτυπήσει και εδώ, οι χρεώσεις του επόμενου μήνα γίνονται με βάση τις διαμορφωθείσες μέσες τιμές του προηγούμενου μήνα, δηλαδή αν τον Νοέμβριο μήνα οι τιμές του αερίου ήταν υψηλές, τότε και οι χρεώσεις για τον μήνα Δεκέμβριο θα είναι επίσης υψηλές, ακόμα και αν ο Θεός τον Δεκέμβριο έβρεχε τσάμπα αέριο από τον ουρανό. Αυτή η μεθοδολογία ονομάζεται month ahead.
Το θλιβερό της ενεργειακής μας πολιτικής, είναι ότι οι γείτονες μας πετυχαίνουν μονίμως πολύ φθηνότερο ρεύμα και έτσι εμείς αναγκαζόμαστε να εισάγουμε ρεύμα από αυτούς, εξάγουμε εκτός από τον λιγνίτη μας και συνάλλαγμα, αφού το κόστος παραγωγής ρεύματος στην χώρα μας είναι πολύ υψηλότερο.
Τα λάθη μας είτε σκόπιμα και με δόλο, είτε όχι είναι συγκεκριμένα:
✓ Έχουμε λάθος ενεργειακό μείγμα, πριμοδοτούμε μονάδες παραγωγής ρεύματος από εισαγόμενο πανάκριβο αέριο και την ίδια στιγμή απομειώνουμε αντίστοιχο ποσοστό από την παραγωγή ρεύματος μέσω λιγνιτικών μονάδων.
✓ Επενδύουμε σε αιολικά πάρκα χωρίς να τα υποστηρίζουμε με συστήματα αποθήκευσης της παραγόμενης ενέργειας και έτσι, όταν την χρειαζόμαστε, να μην την έχουμε διαθέσιμη, αφού ως γνωστόν, είναι στοχαστικού τύπου μορφής ενέργειας.
✓ Ολα μας τα ενεργειακά προϊόντα είναι εκτεθειμένα στο χρηματιστήριο ενέργειας σχεδόν στο 100%, ενώ λείπουν προθεσμιακά συμβόλαια προμήθειας αερίου σταθερών τιμών. Δηλ κοινώς η ενέργεια μας είναι έκθετη στο 100% στις απρόβλεπτες χρηματιστηριακές διακυμάνσεις, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ που αυτό το ποσοστό είναι κάτω από 25%
✓ Δεν έχουμε υπόγειους αποθηκευτικούς χώρους καυσίμων, οπότε οι τιμές μας διαμορφώνονται με βάση το ημερήσιο “παζάρι” των διεθνών traders, ναύλων φορτίων, αστάθμητων αρνητικών γεγονότων κλπ
✓ Η Ελλάδα επενδύει σε πρότζεκτ που την κάνουν ακόμα περισσότερο ενεργειακά εξαρτημένη από τρίτους, πχ σταθμούς εισαγωγής lng, ηλεκτρικά καλώδια διασύνδεσης από Αφρική κ Ασία, Ενεργειακές Συμφωνίες με τους τουρκόφιλους Αζέρους κλπ
Έτσι όσο καθυστερούμε να γίνουμε εξορυκτική χώρα υδρογονανθράκων, χώρα χωρίς αύξηση των ΑΠΕ , αλλά σταθερής ενεργειακής πυκνότητας που δεν εξαρτώνται απότις καιρικές συνθήκες ( γεωθερμία, βιομάζα κλπ) και χώρα χωρίς αξιοποίηση περαιτέρω του φθηνού μας εθνικού καυσίμου που είναι ο λιγνίτης κ όχι μόνο….θα ζούμε την κακιά μας μοίρα
Χριστοδουλίδης Μιχάλης
Ενεργειακός Επιθεωρητής- Μηχανολόγος Μηχανικός ΑΠΘ
