Ο διακεκριμένος νομικός και πρώην γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου του Αντώνη Σαμαρά, αν δεν ήταν τόσο αφοσιωμένος στην υπηρεσία του ποδοσφαίρου, θα μπορούσε να είναι ένας εξαίρετος περφόρμερ στα μεγάλα στούντιο του Χόλιγουντ. Όπως αυτά, με σήμα το λιοντάρι.
Ιστορική άλλωστε έχει μείνει η ερμηνεία του στο περιβόητο βίντεο με τον Κασιδιάρη, που ελήφθη μάλιστα εν αγνοία του, όταν «έδινε» με γλαφυρό τρόπο τον ηγέτη του Αντώνη Σαμαρά, τον εκλεκτό συνεργάτη του, Χαράλαμπο Αθανασίου και τον αδιάφορο Νίκο Δένδια, καταλογίζοντας τους σκευωρία κατά της «Χρυσής Αυγής».
Η κριτική που του ασκήθηκε, είναι άδικη. Η ερμηνεία του αυτή μπροστά στην κρυφή κάμερα, ήταν απόρροια της προγενέστερης ερμηνείας του, τότε που οργάνωνε για λογαριασμό της κυβέρνησης Σαμαρά το τι θα ψήφιζε η Χρυσή Αυγή εντός κοινοβουλίου, ώστε να εξυπηρετηθούν οι «εθνικοί σκοποί» της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη (πριν αποχωρήσει).
Η αλήθεια είναι ότι ο Τάκης Μπαλτάκος θα πρέπει να καταγραφεί στην ιστορία ως ο μεγαλύτερος ερμηνευτής, αφού είχε καταφέρει να δομήσει την μεγαλύτερη οικουμενική κυβέρνηση που έχει ζήσει η Ελλάδα. Είναι πρωτοφανές να βλέπεις τους «εκσυγχρονιστές – σοσιαλιστές» και τους «εκσυγχρονιστές – σοσιαλιστές – αριστερούς» να συνεργάζονται αρμονικά με αυτούς που κατηγορούσαν ως «νεοναζί» και να ψηφίζουν «πατριωτικά» νομοσχέδια όπως αυτά της πώλησης βραχονησίδων υπό τον μανδύα της «επένδυσης για το καλό του τόπου». Ή τις ευεργετικές διατάξεις για τους εφοπλιστές, οι οποίοι δεν πίστευαν στα μάτια τους όταν έβλεπαν τα «πράσινα παλικάρια» που κάποτε τραγουδούσαν «δεν θα περάσει ο φασισμός» να χορεύουν αρμονικά με τη «σπορά των ηττημένων του 1945» προκειμένου να υπερασπιστούν τους Έλληνες εφοπλιστές με κρατούν ψηλά τις σημαίες της Ζουαζιλάνδης, με την βοήθεια πληρωμάτων από τις Φιλιππίνες και το Πακιστάν.
Αυτό το «πολιτικό θαύμα», φέρει την υπογραφή του αδικημένου Τάκη Μπαλτάκου.
Μιας και μιλάμε για «εφοπλιστές» και «ερμηνείες», ουδείς μπορεί να αποκλείσει το γεγονός της ύπαρξης και άλλης υπερπαραγωγής, όπου ο Τάκης Μπαλτάκος θα μαγεύει εκ νέου την κάμερα, με πιο ρομαντική διάθεση αυτή τη φορά. Παραγωγή τύπου «το μίσος που έγινε λατρεία». Ή αλλιώς, «καλύτερα να τα βρεις με το λιοντάρι από το να σε φάει».
