Όπως αντιλαμβάνεστε η πρόκληση ήτο μεγάλη για την Κυρία επί των Τιμών. Αν και δεν συνηθίζω να συχνάζω τα βράδια σε μέρη το pin των οποίων εντοπίζεται στο χάρτη κάτω από την πλατεία Ομονοίας με εξαίρεση την Ιερά Οδό και μόνο όταν τραγουδάει ο Ρέμος, πήγα διακριτικά με μικρή παρέα και χωρίς κράτηση την προηγούμενη Δευτέρα στο Major Seven για να απολαύσω τον συνάδελφο.
Το χρειαζόμουν ένα ξενύχτι μετά τη συνάντηση Μελόνι-Μητσοτάκη και τους ανεξήγητους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης που οι φίλοι μας Ιταλοί συμφώνησαν για επενδύσεις 360 εκ. ευρώ στην Hellenic Train εκεί που η αρχική σύμβαση του 2019 ήταν 800 εκ. ευρώ!
Εκεί ήρθε ο δεύτερος αιφνιδιασμός αλλά ευτυχώς τον απομάκρυνε γρήγορα το ποτό. Φαίνεται ότι ήταν μία ειδική βραδιά με καλεσμένους αρκετές διασημότητες του πολιτικού και θαρρώ του εκδοτικού χώρου που φεύ δεν με αναγνώρισαν έτσι προσεκτικά ατημέλητη που ήμουν.
Πρώτο τραπέζι πίστα λοιπόν, στα πόδια του καλλιτέχνη στην κυριολεξία, βρισκόταν ο κ. Στέφανος Κασσελάκης μετά του συζύγου του Τάιλερ καθώς και ο στενός του συνεργάτης-διακριθείς στην άγνοια Νόμου- κ. Μανώλης Καπνισάκης και άλλοι διάφοροι. Τον Καπνισάκη τον ξεχώρισα από την ορατή αλωπεκία στο πίσω μέρος της κεφαλής του για την εξαφάνιση της οποίας είμαι πεπεισμένη ότι θα παρενέβαινε ακόμη και ο Άδωνις.
Βεβαιώθηκα για το πρόσωπό του όταν έκανε μερικές επιτόπιες στροφές στο «Φεγγάρι μάγια μου…» του σπουδαίου Μίκη Θεοδωράκη που ερμήνευσε ο επίσης σπουδαίος Μπιθικώτσης και πλέον έχει περάσει στα χείλη Κουβαρά. Γι’ αυτό και απόρησα όταν τις επόμενες ημέρες το Κίνημα Κασσελάκη με ανακοίνωσή του κατακεραύνωσε δημοσιογράφο επειδή νομίζει «ότι ένα πολιτικό συνέδριο λειτουργεί με κράτηση πρώτου τραπεζιού πίστα». Μάλλον μπερδεύτηκαν…
Ομολογώ ότι στο προεδρικό τραπέζι δεν εντόπισα την κυρία Θεοδώρα Τζάκρη, η οποία την προηγούμενη ημέρα στο συνέδριο του Κινήματος Δημοκρατίας είχε δώσει ρεσιτάλ ερμηνείας και υποθέτω ότι ξεκούραζε τις ταλαιπωρημένες φωνητικές της χορδές.
Η αριστεροσύνη ξεχείλισε όμως εκείνη τη Δευτέρα του Μάη. Ο πρόεδρος Stefanos δεν αντιστάθηκε στον πειρασμό και ανέβηκε πίστα. Εκεί με τη βοήθεια του έμπειρου δημοσιογράφου τραγούδησε «κι εσύ λαέ βασανισμένε μην ξεχνάς τον φασισμό».
Κατόπιν τούτων αποχώρησα αθόρυβα όπως μπήκα και άρχισα να συνειδητοποιώ ότι κάποιο λάθος έχω κάνει σ’ αυτήν τη ζωή…
*Πηγή: «Κυρία επί των Τιμών» – Εφημερίδα «Εστία της Κυριακής»
