«Το έβαλα στα πόδια».
Έτσι περιγράφει ο Αλέξης Τσίπρας την στιγμή που μια μέρα είδε αφίσες με το πρόσωπό του να έχουν «κατακλύσει» τα Εξάρχεια.
Στο βιβλίο του με τίτλο «Ιθάκη» που κυκλοφόρησε την περασμένη Δευτέρα στα βιβλιοπωλεία ο πρώην πρωθυπουργός περιγράφει πως τον ξάφνιασε η ξαφνική αναγνωρισιμότητα η οποία προέκυψε από την προεκλογική εκστρατεία για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2006.
«Εγώ βεβαίως δεν είχα μπει απλώς στο παιχνίδι της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Μπήκα σε έναν καινούργιο κόσμο που άλλαξε τη ζωή μου οριστικά. Η αναγνωρισιμότητα που τόσο πασχίσαμε να πετύχουμε μέσα από την προεκλογική καμπάνια με ακολουθούσε πια παντού, σε κάθε μου κίνηση.
Το κατάλαβα ξαφνικά, όντας εντελώς απροετοίμαστος ψυχολογικά, ένα Σάββατο πρωί, στις αρχές του καλοκαιριού. Είχα ξεκινήσει από το σπίτι που νοίκιαζα τότε, στη Ζωοδόχου Πηγής, για να πάω να κάνω τα ψώνια της εβδομάδας. Μόλις έφτασα έξω από τον Σκλαβενίτη, στη Χαριλάου Τρικούπη, αντίκρισα μια εικόνα που με αιφνιδίασε: όλη η περιοχή ήταν πλημμυρισμένη με αφίσες που με απεικόνιζαν φορώντας ένα άσπρο, καλοκαιρινό κοντομάνικο πουκάμισο.
Ήταν δουλειά των συντρόφων της Οργάνωσης των Εξαρχείων, που είχαν τα γραφεία τους εκεί κοντά, στην Καλλιδρομίου. Είχαν φροντίσει να γεμίσουν τη γειτονιά αποβραδίς, ξέροντας ότι το Σάββατο, με τη λαϊκή και την κίνηση του σούπερ μάρκετ, θα περνούσε πολύς κόσμος. Σταμάτησα μπροστά στην είσοδο του Σκλαβενίτη και πρώτη φορά αντίκρισα το πρόσωπό μου να με κοιτάζει από παντού. Ένιωσα ένα πρωτόγνωρο σφίξιμο. Κοντοστάθηκα, κοίταξα γύρω μου αμήχανα και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έκανα μεταβολή και το έβαλα στα πόδια. Εκείνη την εβδομάδα, το ψυγείο μου έμεινε άδειο. Γύρισα σπίτι προβληματισμένος. Έπρεπε να πάρω μια απόφαση: Ή θα μάθαινα να ζω με αυτή τη νέα πραγματικότητα ή θ’ αποτραβιόμουν. Ή θα έμπαινα κανονικά στο παιχνίδι ή θα έμενα στον πάγκο.
Το εκλογικό αποτέλεσμα δημιούργησε κλίμα ευφορίας και στον ΣΥΡΙΖΑ και σε μένα προσωπικά. Αποφάσισα ωστόσο να μην εγκαταλείψω εντελώς την επαγγελματική μου δραστηριότητα ως μηχανικού και παράλληλα να κάνω πράξη τις δεσμεύσεις μου και να ασχοληθώ σοβαρά με την αντιπολίτευση στον Δήμο της Αθήνας. Δεν ήταν εύκολο, καθώς έπρεπε να περιορίσω τις ημέρες που βρισκόμουν εκτός Αθηνών».
Τον Οκτώβριο του 2006 ο 32χρονος -τότε-πολιτικός είχε καταφέρει να συγκεντρώσει το αξιοσημείωτο ποσοστό 10,51% στο Δήμο Αθηναίων, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση πίσω από τους Νικήτα Κακλαμάνη και Κώστα Σκανδαλίδη. Η νίκη αυτή σηματοδότησε την είσοδό του στον πολιτικό στίβο με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ.
