Οι εσωκομματικές εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ για την ανάδειξη των νέων Νομαρχιακών Επιτροπών, που ολοκληρώθηκαν πριν από λίγες ώρες με τις κάλπες στην οργάνωση Α’ Αθήνας, έδειξαν ότι η πλειονότητα των μελών υποστηρίζει την πρόταση του προέδρου Αλέξη Τσίπρα για τη μετεξέλιξη του κόμματος σε κορμό της Προοδευτικής Παράταξης.
Στελέχη της Αριστερής Κίνησης «Ομπρέλα», που συναπαρτίζεται από τους «53+» (Τσακαλώτος, Λάμπρου, κ.ά.), το «Αριστερό Δίκτυο» με τον Δημήτρη Βίτσα, μια και ο γραμματέας του κόμματος Δημήτρης Τζανακόπουλος παρακολούθησε υποχρεωτικά τον αγώνα από τις θεσμικές κερκίδες, και μέλη της παλαιάς φρουράς (Νίκος Βούτσης, Νίκος Φίλης, Πάνος Σκουρλέτης, Δημήτρης Παπαδημούλης), που δίνουν τη μάχη διαφύλαξης της ριζοσπαστικής φυσιογνωμίας του κόμματος, υποστηρίζουν στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ότι «διαμορφώνονται πλέον ευδιάκριτα δύο ισότιμα εσωκομματικά μπλοκ», αφήνοντας να φανεί ότι η μάχη έληξε με οριακές ισορροπίες.
Στον αντίποδα, οι εκπρόσωποι του «προεδρικού χώρου», στον οποίο παρατάσσονται η Κίνηση Μελών με τους Νίκο Παππά, Χ. Σπίρτζη και Γιάννη Μπαλάφα, η ΡΕΝΕ (Ριζοσπαστική Εναλλακτική Ενότητα) με τους Αντώνη Κοτσακά, Πάνο Ρήγα, Νίκο Σκορίνη και Δημήτρη Σακελλάρη, καθώς και ανένταχτοι πασοκογενείς θεωρούν ότι η βάση του κόμματος επιθυμεί τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ στις δυνάμεις που εκτείνονται σε ένα ευρύ πολιτικό φάσμα, από το προοδευτικό Κέντρο έως τη ριζοσπαστική Αριστερά, προκειμένου να αποτυπωθεί η εκλογική επιρροή του κόμματος σε μια νέα οργανωτική ευρωστία.
Θα πρέπει, βεβαίως, να υπογραμμιστεί ότι το ετερόκλητο και πολυσυλλεκτικό, όπως αποτυπώνεται, μπλοκ των «προεδρικών» δεν είναι συμπαγές, ούτε ενιαίο. Όσο κι αν τους ενώνει η στήριξη στον πρόεδρο, όπως και τις άλλες τάσεις βέβαια, αφού ο Τσίπρας είναι ηγέτης μακράς διάρκειας, η στάση τους δεν είναι αρραγής. Κάποιοι μάλιστα επισημαίνουν τώρα, εκφράζοντας βασικά μύχιους πόθους, ότι «παρατηρούνται διαδικασίες οργανωτικής ανασύνθεσης του ευρύτερου προεδρικού χώρου».
Πολυκερματισμός των προεδρικών
Ο πολυκερματισμός των προεδρικών, πάντως, ευνόησε, παραδέχονται στην «κυριακάτικη δημοκρατία», στελέχη τους την ανάπτυξη σκληρών και ανελέητων εσωκομματικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων, και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό, οι οποίες υποβαθμίστηκαν και πέρασαν αθέατες σε δεύτερη ειδησεογραφική μοίρα λόγω των εξελίξεων στο μέτωπο της πανδημίας. Τα πράγματα έλαβαν άγρια τροπή ειδικά στην επαρχία, όπου οι τοπικοί βουλευτές, αλλά και οι ντόπιοι κομματικοί παράγοντες έχουν τα δικά τους βιλαέτια, τα οποία παζαρεύουν με σκληρούς όρους για την κατοχύρωση θέσεων πλησιέστερα στην ηγεσία την επόμενη μέρα.
Όχι πως το Λεκανοπέδιο υστέρησε… Ενδεικτικά, στη Νομαρχιακή Βόρειας Αθήνας, όπου επικράτησαν οι δυνάμεις της «Ομπρέλας», η ΡΕΝΕ, η οποία σε πολλές περιπτώσεις διεκδίκησε αυτόνομα καταγραφή δυνάμεων, συνεργάζεται τώρα μαζί της για τον έλεγχο της οργάνωσης. Και στη δυτική Αθήνα, ο γραμματέας, όπως όλα δείχνουν, θα εκλεγεί, επειδή έριξε το βάρος του ο συνεργαζόμενος με την «Ομπρέλα», Δημήτρης Βίτσας. Μπορεί να αυξήθηκε ξαφνικά η οργανωτική συμμετοχή, αλλά η μαζική εγγραφή νέων μελών προκάλεσε συχνά, όπως ήταν επόμενο, θυελλώδεις εντάσεις.
Στις κεντρικές μάχες, όπως σχολιάζουν στελέχη της Ομπρέλας, κορυφαίο είναι το παράδειγμα της ανατολικής Αττικής, όπου ο Χρήστος Σπίρτζης, στο πλευρό του οποίου ήταν η αδελφή του προέδρου, Ζανέτ Τσίπρα, επικρίνεται ότι «έκανε όργια, δουλεύοντας σαν πασόκος, με υπερδιπλασιασμό αδιευκρίνιστης πολιτικής φυσιογνωμίας μελών»!
Έντονες αναταράξεις προκλήθηκαν και με την περίπτωση 200 περίπου μελών που ανήκαν στην Οργάνωση Νεολαίας του ΠΑΣΟΚ στην ΑΣΟΕΕ, την ΠΑΣΠ-ΑΣΟΕΕ, τα οποία διεκδικούσαν το δικαίωμα να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ -σε ένα άλλο, διαφορετικό δηλαδή, κόμμα- με αυτόν ακριβώς τον προηγούμενο τίτλο. Από την Κουμουνδούρου τούς υπέδειξαν να εγγραφούν στην οργάνωση της Κυψέλης, αλλά, όταν, μέσα σε κλίμα έντασης, και από εκεί «έφαγαν πόρτα», απέσυραν τις υποψηφιότητες που στήριζαν.
Θεαματική εντός έδρας ήττα
Στα πολλά αξιοσημείωτα της μάχης ήταν η θεαματική εντός έδρας ήττα, που συνιστά και οιονεί αποδοκιμασία της βάσης στο πρόσωπό του, του Παύλου Πολάκη στα Χανιά, όπου τη Νομαρχιακή κέρδισαν οι υποψήφιοι της «Ομπρέλας». Αντίστοιχα, οδυνηρή στάθηκε η ήττα για την «Ομπρέλα» στις εκλογές του Πειραιά. Το μέχρι χθες άπαρτο κάστρο και σημείο αναφοράς για τους «53+», υπό τον Θοδωρή Δρίτσα, ύστερα από συντονισμένο αγώνα των πασοκογενών Γιάννη Ραγκούση και Τρύφωνα Αλεξόπουλου, πέρασε στα χέρια της Κίνησης Μελών.
Υπό συνθήκες άγριας εσωκομματικής αναμέτρησης, ειδικότερο βάρος απέκτησε αντικειμενικά η «μάχη της Αθήνας», ειδικά μετά τη διάσπαση του προεδρικού στρατοπέδου σε Κίνηση Μελών και ΡΕΝΕ. Η «Ομπρέλα» κέρδισε μια συμβολική νίκη στη μεγαλύτερη οργάνωση της χώρας, τη Β’ Αθηνών, και δηλώνει απολύτως ικανοποιημένη για το γεγονός ότι «σημειώθηκε υπέρβαση του διχασμού που επιχείρησε η πλευρά του Ν. Παππά».
Η (προεδρική – για να μη χανόμαστε…) Κίνηση Μελών ανακοινώνει μέχρι νεωτέρας (τα αποτελέσματα θα ξεκαθαρίσουν μέσα στην επόμενη εβδομάδα) ότι επικράτησε στις Νομαρχιακές Νότιας Αθήνας (στην Ανατολική Αθήνα βρίσκεται υπό εξέλιξη ακόμα και σήμερα ντέρμπι), Ανατολικής και Δυτικής Αττικής και Πειραιά. Στην περιφέρεια, οι προεδρικοί εξασφαλίζουν τις οργανώσεις σε Β’ Θεσσαλονίκης, Αιτωλοακαρνανία, Λάρισα, Λευκάδα, Ευρυτανία, Καβάλα, Ξάνθη, Ηλεία και Κοζάνη. Και στο «ταμείο» της «Ομπρέλας» καταγράφονται, μεταξύ άλλων, Δωδεκάνησα, Κιλκίς, Πιερία, Κόρινθος και Χανιά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερέβη εμπόδια
Είναι θετικό, παρατηρούν στην «κυριακάτικη δημοκρατία» πλευρές των προεδρικών, ότι, υπό συνθήκες στις οποίες η ενημέρωση έχει εκχωρηθεί στους μιντιάρχες, ο ΣΥΡΙΖΑ υπερέβη τον ψηφιακό αναλφαβητισμό, τις αντικειμενικές δυσχέρειες της εποχής, αλλά και κάμποσα εσωκομματικά εμπόδια, και συζήτησε τα φλέγοντα πολιτικά και δικά του οργανωτικά ζητήματα, καταφέρνοντας να μεγεθύνει το κόμμα τόσο σε πρωτοβάθμιες οργανώσεις, όσο και σε αριθμό μελών.
Συνέδριο, βεβαίως, με την πανδημία να έχει το πάνω χέρι, όπως όλοι συμφωνούν, αποκλείεται να διεξαχθεί. Το περισσότερο που μπορεί να συμβεί υπό τις παρούσες συνθήκες είναι να οργανωθούν τηλεδιασκέψεις για τη συζήτηση των προγραμματικών θέσεων.
Όλοι στο τέλος κάθε κουβέντας προσθέτουν την αβεβαιότητα των πολιτικών εξελίξεων. Κι αυτό γιατί κανένας δεν αποκλείει την πιθανότητα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, υπό τη συνδρομή καταλυτικών καταστάσεων που θα θέσουν σε αμφισβήτηση και τον ρόλο του ίδιου, να ρίξει την τελευταία του, ίσως, καλή ζαριά…
