Τη στιγμή που το σύνολο των δημοσκοπήσεων και στατιστικών ερευνών σημειώνει το εύρος του πολιτικού χώρου στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, ο πόλεμος στην Ουκρανία φαίνεται ότι δημιουργεί μια σκληρή διαχωριστική γραμμή μεταξύ των κομμάτων και των κινήσεων σε αυτόν, δημιουργώντας ίσως και έναν νέο κύκλο ζυμώσεων και ανατρέποντας εξελίξεις προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις.
Από τη μια πλευρά είναι οι κινήσεις και τα πρόσωπα που τηρούν αυστηρή στάση κατά της Ρωσίας, τασσόμενα υπέρ της Ουκρανίας. Από την άλλη, αυτοί που θεωρούν μια στάση ουδετερότητας ως το σωστό μονοπάτι για την εξυπηρέτηση των εθνικών μας συμφερόντων.
Σαφέστατα, στη δεύτερη κατηγορία η κυρίαρχη θέση ανήκει στην Ελληνική Λύση, η οποία αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό την ένταξη της Ελλάδας σε αυτό που ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε «σωστή πλευρά της Ιστορίας». Την ίδια «σκληρή γραμμή» έχουν και οι «Ελληνες» του Κασιδιάρη, καθώς στην ιστοσελίδα τους τόσο η αποστολή όπλων στην Ουκρανία όσο και η απέλαση των Ρώσων διπλωματών χαρακτηρίζονται «εχθρικές ενέργειες προς τα ίδια τα ζωτικά συμφέροντα της πατρίδος». Κατά της κυβέρνησης για την απέλαση των Ρώσων διπλωματών στάθηκε και η Ελεύθερη Πατρίδα, κάνοντας λόγο για απόπειρα καταστροφής των ελληνορωσικών σχέσεων.
Στο άλλο στρατόπεδο φαίνεται ότι βρίσκεται η «τριανδρία» Θάνου Τζήμερου, Φαήλου Κρανιδιώτη, Κωνσταντίνου Μπογδάνου, καθώς συνεχώς τονίζεται η προσήλωση στους «ευρωατλαντικούς» θεσμούς, στους οποίους συμμετέχει η χώρα μας. Σκληρή όμως στάση κατά της ρωσικής εισβολής έχει πάρει και ο Γ. Καραμπελιάς από το «Αρδην», που την Παρασκευή σε ανακοίνωσή του καταγγέλλει αυτούς που του επιτίθενται λόγω της επιλογής του να καταγγείλει «ξεκάθαρα και κατηγορηματικά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Και, δι’ αυτής, την απόπειρα της Ρωσίας να ανασυστήσει τη σταλινο-τσαρική αυτοκρατορία, στο πλαίσιο ενός νέου ευρασιατικού μπλοκ, μαζί με άλλες δυνάμεις που έχουν ένδοξο αυτοκρατορικό παρελθόν, όπως είναι η Κίνα, η Τουρκία ή το Ιράν, και που τώρα, αξιολογώντας την παρακμή της Δύσης, επιχειρούν να το ανακτήσουν.
Φυσικά, ο τρόπος με τον οποίο τα «στρατόπεδα» προσεγγίζουν τον πόλεμο στην Ουκρανία δεν αλλάζει το ότι υπάρχουν κοινές γραμμές σε ζητήματα τα οποία εκπορεύονται από αυτό, καθώς η θέση για την εκμετάλλευση των ενεργειακών μας κοιτασμάτων είναι κοινή, όπως ακριβώς και οι συνεχείς υπενθυμίσεις για την ανάγκη να καταδειχθούν τόσο ο «μεσοβέζικος» ρόλος της Τουρκίας όλη αυτή την περίοδο όσο και ο ρόλος της ως κατοχικής δύναμης στην Κύπρο και αναθεωρητικής σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.
Εκτός η Ελεύθερη Πατρίδα
Πάντως, στο επόμενο διάστημα αναμένονται εξελίξεις, καθώς αμέσως μετά το Πάσχα αναμένεται να ανακοινωθεί το όνομα του νέου σχηματισμού που θα προκύψει από τη συνεργασία της Δημιουργίας των Τζήμερου και Κρανιδιώτη με την Εθνική Συμφωνία του Κ. Μπογδάνου ως Εθνικής Δημιουργίας, με κεντρικό σύνθημα το «Ελλάδα Ξανά». Αυτό θα είναι και το… «τελικό» πλαίσιο του σχηματισμού, εντός του οποίου όμως, σημειώνεται, θα υπήρχε χώρος και για τον Γ. Καραμπελιά. Εκτός, πάντως, φαίνεται να μένει τελικά η Ελεύθερη Πατρίδα, καθώς, όπως τονίστηκε σε ανακοίνωση, «πόρρω απέχει από αυτούς πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, διεθνοπολιτικά, αισθητικά και σε γενικότερες ιδεολογικές αρχές».
Από το στρατόπεδο πάντως της Ελληνικής Λύσης συνεχίζεται το «σκάουτινγκ», καθώς πλέον γίνεται ξεκάθαρο ότι η στρατηγική του κόμματος έχει να κάνει με την ενίσχυση των ψηφοδελτίων του με άτομα εγνωσμένης αξίας από τον ακαδημαϊκό και τον στρατιωτικό χώρο.
