Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συνάντησε στη Νέα Υόρκη τον Ζόραν Ζάεφ, τον πρωθυπουργό της «Βόρειας Μακεδονίας», ξεχνώντας όσα είχε δηλώσει στις 10 Φεβρουαρίου 2019 περιοδεύοντας στα Σιάτιστα: ότι, δηλαδή, «σε λίγο χρονικό διάστημα θα καταργηθεί το “Βόρεια” και θα παραμείνει μόνο το “Μακεδονία”»!
Πρόκειται για ένα κωμικοτραγικό σκηνικό που συρρικνώνει την αξιοπιστία της κυβέρνησης, πλήττει την κεντροδεξιά παράταξη και σοκάρει τους ψηφοφόρους της, που παρακολουθούν άναυδοι τις εξελίξεις.
Από τη μια πλευρά, με τη δήλωση του φετινού Φεβρουαρίου και με την καταψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών, ο κ. Μητσοτάκης είχε υιοθετήσει πλήρως την επιχειρηματολογία και τη φρασεολογία του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Και είχε απορρίψει την εκτίμηση του πατέρα του, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που ισχυριζόταν πριν από 26 χρόνια, τον Φεβρουάριο του 1993, ότι το θέμα των Σκοπίων «σε 10 χρόνια θα το έχουμε ξεχάσει».
Ωστόσο, στη Νέα Υόρκη, ο κ. Μητσοτάκης έκανε στροφή 180 μοιρών. Συναντώντας, άνευ όρων, τον κ. Ζάεφ, που εκλιπαρεί για την προσέγγιση της χώρας του με την Ε.Ε. χωρίς να συμμορφώνεται ούτε προς τα ελάχιστα έναντι της Αθήνας, ο πρωθυπουργός (και κυρίως η Ελλάδα) υπέστησαν μια βαριά ήττα. Η προ ημερών δικαιολογία του, ότι η βελτίωση της Συμφωνίας των Πρεσπών περνά μέσα από την Ε.Ε., είναι αβάσιμη. Γιατί αποδεικνύεται ότι η ελληνική πλευρά δεν μπορεί να επιτύχει τίποτα, ούτε καν τώρα, που είναι σε ισχυρότερη θέση. Από την άλλη πλευρά, οι υποχωρήσεις έναντι του κ. Ζάεφ σηματοδοτούν τον απόλυτο πολιτικό εξευτελισμό του κ. Σαμαρά. Πριν από 26 χρόνια, τον Σεπτέμβριο του 1993, ανέτρεπε την κυβέρνηση του πατρός Μητσοτάκη, επειδή θα υπέγραφε στον ΟΗΕ συμφωνία με την ονομασία «Nova Makedonija» (χωρίς, μάλιστα, την αναγνώριση της ψευδομακεδονικής ταυτότητας). Τώρα που βλέπει τον Κυρ. Μητσοτάκη να συναντά τον «Μακεδόνα» πρωθυπουργό, ο κ. Σαμαράς κρύβεται. Σιωπά δημοσίως και δεν παρενέβη ούτε αφανώς προς τον πρωθυπουργό, για να συστήσει αλλαγή πολιτικής και άσκηση πίεσης προς τα Σκόπια.
Περιπέτειες
Ασφαλώς, παρά τις αναφορές στα όσα συνέβησαν προ 26 ετών, το ζήτημα δεν είναι ιστορικό, αλλά τρέχον πολιτικό – διπλωματικά εξελισσόμενο και με πολλές περιπέτειες τους επόμενους μήνες και χρόνια, λόγω των περίεργων παιχνιδιών που παίζονται στα Βαλκάνια από τις μεγάλες δυνάμεις. Όλα αυτά αυξάνουν τις ευθύνες του κ. Σαμαρά. Εχοντας κάνει πολιτική καριέρα με αιχμή τα λεγόμενα «εθνικά θέματα» και ως πιο πεπειραμένος στην εξωτερική πολιτική από τον κ. Μητσοτάκη, ο κ. Σαμαράς όφειλε να επαναφέρει τον νυν πρωθυπουργό στον ορθό δρόμο.
Το πρώτο ερώτημα είναι αν ο κ. Σαμαράς θέλει να κινηθεί. Και το δεύτερο, αν μπορεί. Γιατί το «τσαλάκωμα», μέσω Ζάεφ αυτή τη φορά, είναι το τρίτο που υφίσταται ο κ. Σαμαράς από τον κ. Μητσοτάκη μέσα σε τρεις εβδομάδες. Προηγήθηκαν ο ορισμός του Μαργαρίτη Σχοινά ως αντιπροέδρου της Κομισιόν και η απόρριψη του σχεδίου παραπομπής του Αλέξη Τσίπρα σε προανακριτική της Βουλής για τη Novartis.
Πριν καλά καλά αρχίσει το πρωτάθλημα, το σκορ Μητσοτάκη – Σαμαρά είναι 3-0 σε τρεις αγωνιστικές. Ίσος αυτή η διαμορφωθείσα κατάσταση, που φαίνεται ότι τον οδηγεί οριστικά στο περιθώριο, είναι καταλυτική για όσα πράττει το τελευταίο διάστημα. Δεν είναι λίγοι αυτοί στο στενό του περιβάλλον που μιλούν για έναν Αντώνη Σαμαρά, εκτός από πολιτικά, και ψυχικά αποσταθεροποιημένο.
Είναι κρίμα έπειτα από μια τόσο κυματώδη πολιτική διαδρομή, που εν τέλει σε οδήγησε στην κορυφή, να λειτουργείς σαν υποψήφιος πολιτευτής παρακμιακού πολιτικού σχηματισμού! Να απομονώνεσαι πολιτικά, αλλά και στη συνείδηση της κοινωνίας, ασχολούμενος με μικροδολοπλοκίες και λειτουργώντας, ηθελημένα ή άθελά σου, ως εργαλείο ποικίλης φύσεως συμφερόντων. Και βέβαια, κινδυνεύοντας ξανά να γίνεις ο μοιραίος άνθρωπος για ακόμα μία κυβέρνηση Μητσοτάκη – του Κυριάκου Μητσοτάκη αυτή τη φορά.
Πηγή: Εφημερίδα «δημοκρατία»
