«Πρωταθλήτρια» στις παραβιάσεις του Κανονισμού της Βουλής και της πρακτικής της ορθής νομοθέτησης αποδείχθηκε η Ν.Δ., η οποία κλείνει αισίως τρία χρόνια «γαλάζιας» καταστρατήγησης του κοινοβουλευτικού Κανονισμού. Μια ανάσα πριν από το κλείσιμο της τριετίας για τη Ν.Δ. και με το βλέμμα στην κάλπη, συνεχίζονται με αμείωτο ρυθμό οι κακές πρακτικές του παρελθόντος -τις οποίες ως αξιωματική αντιπολίτευση η Ν.Δ. κατήγγελλε με σθένος-, παρόλο που κυβερνητικά στελέχη κομπορρημονούν, ισχυριζόμενα λίγο πολύ πως όλα είναι καλώς καμωμένα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι πρόσφατες δηλώσεις του γενικού γραμματέα Νομικών και Κοινοβουλευτικών Θεμάτων Στέλιου Κουτνατζή, ο οποίος υπεραμύνθηκε των «θετικών» πρωτοβουλιών αναφορικά με τη νομοθέτηση της κυβέρνησης, λέγοντας ανάμεσα στα άλλα πως δεν κατατίθενται πλέον τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, λίγη ώρα δηλαδή πριν από την ψήφιση ενός νομοσχεδίου.
Πράγματι, αυτό το φαινόμενο τείνει να εκλείψει τους τελευταίους μήνες, δίχως να σημαίνει πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει φέρει κατά το παρελθόν τροπολογίες, και δη κρίσιμες, στο «παρά ένα», με χαρακτηριστικότερη περίπτωση την τροπολογία για τα εργασιακά που ψήφισε η Ν.Δ. τον Αύγουστο του 2019, λίγη ώρα πριν κλείσει η Βουλή για το καλοκαίρι.
Σε κάθε περίπτωση, όποιες βελτιώσεις -αν μπορεί να θεωρηθεί βελτίωση κάτι τόσο αυτονόητο όπως το να μην κατατίθεται μια ρύθμιση τελευταία στιγμή και να δίνεται έστω η δυνατότητα στους βουλευτές να τη διαβάσουν- σταματούν κάπου εδώ. Η κυβέρνηση εδώ και τρία χρόνια δίνει ρεσιτάλ κακής νομοθέτησης. Αρχικώς, η συντριπτική πλειονότητα των τροπολογιών που κατατίθενται και ψηφίζονται είναι εκπρόθεσμες. Εξακολουθεί να υφίσταται βεβαίως και το φαινόμενο των άσχετων τροπολογιών, οι οποίες δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το νομοσχέδιο στο οποίο ενσωματώνονται. Επιπροσθέτως, προκειμένου να αποφύγει η κυβέρνηση την προαναφερθείσα πρακτική της νομοθέτησης στο «παρά πέντε» και τις ρυθμίσεις που κατατίθενται και ψηφίζονται αυθημερόν, σχεδόν στο σύνολό τους οι τροπολογίες κατατίθενται λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, λίγα λεπτά δηλαδή πριν αλλάξει η μέρα!
Πιο πρόσφατο παράδειγμα, η τροπολογία που δίνει στον ειδικό διαχειριστή το δικαίωμα να απολύσει το σύνολο των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, η οποία κατατέθηκε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Παρασκευής και πριν από το τριήμερο. Η επίμαχη ρύθμιση, άλλωστε, δεν ήταν πάρα ένα άρθρο σε μια πολυτροπολογία του υπουργείου Οικονομικών με ετερόκλητες διατάξεις.
Και ερχόμαστε στο άλλο μείζον πρόβλημα: τις τροπολογίες «μαμούθ». Πολυσέλιδες, με διαφορετικές διατάξεις από σωρεία υπουργείων, οι τροπολογίες, αντί να ρυθμίζουν κάτι έκτακτο, αποτελούν και επί Ν.Δ. έναν «κανονικό» τρόπο νομοθέτησης, ο οποίος εξυπηρετεί τους εκάστοτε υπουργούς. Κι αυτό διότι δεν απαιτούν αναλυτική συζήτηση στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής, ούτε ακρόαση των εκάστοτε φορέων, αλλά και δεν περνούν από τη βάσανο της επιστημονικής επιτροπής. Εκτός των τροπολογιών, πάντως, και τα νομοσχέδια τείνουν να γίνουν πλέον συνήθεια για… μερακλήδες, καθώς είθισται να κατατίθενται λίγο πριν από τα μεσάνυχτα. Είδηση πλέον αποτελεί για τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες η κατάθεση ενός νομοσχεδίου πριν δύσει ο ήλιος.
Σημειωτέον πως η τακτική αυτή δυσχεραίνει και τους υπαλλήλους της νομοθετικής υπηρεσίας, οι οποίοι μένουν βάρδια ως τα μεσάνυχτα προκειμένου να παραλάβουν τα σχέδια νόμου. Την ίδια ώρα, πάντως, η Ν.Δ. όχι μόνο διεκδικεί να ξεπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως προς την κακή νομοθέτηση, αλλά έχει υποπέσει και σε συμπεριφορές στερούμενες κοινοβουλευτικό ήθος – λόγου χάρη με το κλείσιμο του μικροφώνου του Παύλου Πολάκη (ο οποίος βρήκε αφορμή να στήσει νέο σόου) από τον Χαράλαμπο Αθανασίου, επειδή μιλούσε «εκτός θέματος».
