Το δώρο της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την εντυπωσιακή αντοχή που επέδειξε το κατακρεουργημένο ΕΣΥ στην πανδημία είναι να το… ιδιωτικοποιήσει. Το νομοσχέδιο Γκάγκα «καταφέρνει» και κάτι ακόμα: να διαχωρίσει τους ασθενείς. Οσοι έχουν να πληρώσουν θα μπαίνουν σε άλλη λίστα αναμονής, τη συντομότερη. Οσοι δεν έχουν θα βιώνουν το μαρτύριο της σταγόνας.
Το νομοσχέδιο Γκάγκα ουσιαστικά επιτρέπει να δημιουργηθούν δύο παράλληλα συστήματα μέσα στο ΕΣΥ, δημόσιο και ιδιωτικό. Τα οφέλη θα γέρνουν μονόπατα προς τα επιχειρηματικά συμφέροντα, που θα αποσπούν πόρους (γιατρούς, δυνατότητες, παροχές) από το δημόσιο σύστημα, απολαμβάνοντας τα κέρδη. Η πρόσβαση στις ιατρικές υπηρεσίες θα καταλήξει να ορίζεται περισσότερο από την ικανότητα πληρωμής, παρά από τις ιατρικές ανάγκες.
Το οξύμωρο είναι ότι ο νόμος φέρει την υπογραφή μιας ιατρού που υπηρέτησε για χρόνια το δημόσιο σύστημα υγείας από θέσεις ευθύνης. Αποδεικνύεται, όμως, ότι η κομματικοποίηση και τα πολιτικά οφίτσια έχουν άλλη χάρη.
Ετσι η Γκάγκα επέλεξε πλευρά. Διάλεξε τα υπουργιλίκια, έστω και ως… αναπληρωματική ενός δικηγόρου, όπως ο Πλεύρης, από τους συναδέλφους της στο ΕΣΥ. Γι’ αυτό και η πνευμονολόγος δέχεται επιθέσεις ακόμα και από ομοϊδεάτες της γιατρούς, όπως ο Εξαδάκτυλος και η Παγώνη. Ο τομέας Υγείας της Ν.Δ. βράζει εναντίον της.
Η Γκάγκα ταυτίζει το όνομά της με ένα νόμο-έκτρωμα. Αυτό θα είναι και το βάρος που θα πρέπει να κουβαλάει όσα χρόνια ακόμα θα ασχολείται με την πολιτική. Οι ασθενείς του ΕΣΥ που θα αναγκάζονται να περιμένουν ασκόπως για μια ιατρική πράξη ή όσοι θα υποχρεώνονται να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη θα τη μνημονεύουν για πάντα. Από επιστημονικής άποψης ίσως είναι άδικο, αφού η Γκάγκα θεωρείται καταξιωμένη ιατρός. Ο καθένας, όμως, γράφει την ιστορία του με τις επιλογές του.
Η Γκάγκα μπορεί να διαφώνησε ανοιχτά με τον Πλεύρη για τους ανεμβολίαστους, όμως μαζί συγκρότησαν το δίδυμο που επί των ημερών του καταγράφηκε ρεκόρ θανάτων από τον κορονοϊό. Οι ασθενείς πέθαιναν κατά χιλιάδες αβοήθητοι σε ράντσα και αυτοσχέδιες ΜΕΘ που στήνονταν στο πόδι. Τα επιβεβαίωσαν οι μελέτες Τσιόδρα και Λύτρα. Κι αν από τον Πλεύρη δεν υπάρχουν απαιτήσεις, αφού δικηγόρος είναι, δεν συμβαίνει το ίδιο όταν αναπληρώτρια είναι μια «μάχιμη» πνευμονολόγος.
Εντυπωσιακή η… προσαρμογή της στις πολιτικές απαιτήσεις
Η Γκάγκα προσαρμόστηκε εντυπωσιακά γρήγορα στις απαιτήσεις της πολιτικής. Παραπλανούσε εν γνώσει της, όταν δήλωνε τον Ιανουάριο 2022 ότι «οι θάνατοι στη Μονάδα και οι θάνατοι που βλέπουμε είναι θάνατοι ανεμβολίαστων». Τα στοιχεία από τις ΜΕΘ δεν την επιβεβαιώνουν, αφού ένα σημαντικό ποσοστό θανάτων αφορούσε και εμβολιασμένους.
Εφτασε, μάλιστα, να δηλώσει κυνικά κάτι που σε καμία περίπτωση δεν θα τολμούσε να πει όταν εργαζόταν στο «Σωτηρία». Οτι «κάποιοι συνάνθρωποί μας είναι μεγάλοι σε ηλικία, έχουν νοσήματα, είναι φυσικό να υπάρξουν θάνατοι. Αρα, δεν νομίζω ότι πρέπει να μας προβληματίζει αυτό». Η προκλητική αποστροφή της πριν από σχεδόν έναν χρόνο, όταν πενθούσαμε 500 νεκρούς εκείνη την εβδομάδα, προκάλεσε σάλο από τις αντιδράσεις.
Οι ελπίδες, όταν ανέλαβε στο υπουργείο, ήταν πολλές. Ειδικά από το ιατρικό σινάφι θεωρήθηκε ότι μια γιατρός που ξέρει το ΕΣΥ πολύ καλά θα βοηθούσε προς μια κατεύθυνση ενίσχυσής του. Γνώριζε όσο λίγοι και από πρώτο χέρι τον αγώνα των γιατρών αλλά και τα γραφειοκρατικά προβλήματα, τις αγκυλώσεις και τους δαιδαλώδεις διαδρόμους του συστήματος υγείας. Ηταν, άλλωστε, πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας.
Φαίνεται, όμως, ότι υπερισχύει η πολιτική. Το 2019 η Γκάγκα άφησε μια μισοτελειωμένη παρτίδα, όταν δεν εξελέγη στο Επικρατείας με τη Ν.Δ. Από το 2021, οπότε διορίστηκε στο υπουργείο από τον Μητσοτάκη, το μόνο που κάνει είναι να εξωραΐζει καταστάσεις προς όφελος της κυβέρνησης.
«Θέλω να συμβάλω, ώστε να προχωρήσουν κάποιες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν ακόμα καλύτερη τη φροντίδα των ασθενών και πιο ικανοποιητικές τις συνθήκες εργασίας των υγειονομικών» έλεγε δύο μήνες αφότου ανέλαβε αναπληρώτρια υπουργός. Σήμερα με τον νόμο της που ψηφίζεται στη Βουλή έχει καταφέρει να στρέψει εναντίον της όλη την ιατρική και νοσηλευτική κοινότητα για το «ξήλωμα» του ΕΣΥ.
Ο πατέρας της ήταν ιατρός. Ο θείος της Λεωνίδας Ιασωνίδης ήταν υπουργός Πρόνοιας το 1930 με το κόμμα των Φιλελευθέρων. Η ίδια μεγάλωσε στην Αθήνα. Οταν είπε στους γιους της ότι θα είναι υποψήφια με τη Ν.Δ. το 2019, «που συμβόλιζε τη στήριξή μου στους γιατρούς του ΕΣΥ, έδειξαν να το χαίρονται, ενώ εμένα με είχε φοβίσει».
Η προεκλογική στήριξη της Γκάγκα στους γιατρούς του ΕΣΥ εξαφανίστηκε μέσα σε έναν χρόνο υπουργικής θητείας. Υποτάχθηκε στο αλλοπρόσαλλο δόγμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη για «ιδιωτικοποιήσεις των πάντων, αρκεί να πληρώνονται από το Δημόσιο». Η γιατρός βάζει τη σφραγίδα της σε έναν νόμο που θα συνεχίζει να κάνει αφαίμαξη στα χρήματα των φορολογουμένων για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, με τα κέρδη να πηγαίνουν στους ιδιώτες.
Στην επιστήμονα Γκάγκα δεν μπορεί να προσάψει κανείς κάτι. Η πολιτικός Γκάγκα, όμως, δέχτηκε να καπελώσει τα πτυχία της με τις κομματικές της φιλοδοξίες.
Δείτε επίσης:
- Ακάλυπτοι Πλεύρης-Γκάγκα για το νέο νομοσχέδιο – Ούτε ο «γαλάζιος» Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών δεν τους στηρίζει
- Κάλεσμα μέσω του #ΕΣΥ_για_ολους για διαμαρτυρία ενάντια στο νομοσχέδιο-έκτρωμα!
