Οσο κι αν τρίβουν τα χέρια τους στο Μέγαρο Μαξίμου για το γεγονός ότι, αμέσως με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, οι βασικοί τους πολιτικοί αντίπαλοι, τόσο από τα δεξιά όσο κι από τα αριστερά, βρίσκονται σε αδυναμία να διαμορφώσουν εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, εντούτοις δεν μπορούν να κρύψουν τα μελανά σημεία της δικής τους προεκλογικής εκστρατείας. Πρόκειται για την απόκρυψη και τη διαστρέβλωση σημαντικών στοιχείων της κυβερνητικής πολιτικής, που γίνεται σκόπιμα, για να δοθεί στους ψηφοφόρους μια ωραιοποιημένη εικόνα της τετραετίας που φεύγει.
- Από τον Πάνο Σώκο
Το κυβερνητικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης την περασμένη Τετάρτη ανέδειξε πολλά από αυτά, όσο κι αν ο… παρουσιαστής πρωθυπουργός επιχείρησε επιμελώς να μη φανερώσει στην -εν είδει τηλεοπτικού σόου- εκδήλωση. Ας δούμε τα πιο χαρακτηριστικά, τα οποία συζητούν μεταξύ τους και οι υποψήφιοι βουλευτές της Ν.Δ.:
- Η έκθεση του ΟΟΣΑ, που δημοσιεύτηκε την περασμένη Τρίτη, έδειξε ότι και οι μισθοί μειώθηκαν κατά 7,5% και η συνολική φορολογική επιβάρυνση, κυρίως για έγγαμους με δύο παιδιά, αυξήθηκε κατά 1,5 μονάδα – στοιχεία που κατεδαφίζουν το επιχείρημα του κ. Μητσοτάκη ότι την τετραετία που φεύγει μείωσε δραστικά τη φορολόγηση των πολιτών και αύξησε κατά 25% τους μισθούς!
Ωστόσο, προχθές, ανακοινώνοντας το κυβερνητικό του πρόγραμμα, κατέφυγε στις ίδιες συνταγές. Εξήγγειλε αύξηση των μισθών κατά 25% στον ιδιωτικό τομέα (κατώτατος μισθός 950 ευρώ) μέσα στην τετραετία, όμως είναι μια εξαγγελία «στον αέρα», που δεν τον δεσμεύει, γιατί συναρτάται με τον ρυθμό ανάπτυξης, την πορεία των επιχειρήσεων και τη βούληση των εργοδοτών.
Υποσχέθηκε μισθούς κατά μέσον όρο 1.500 ευρώ μέχρι το τέλος της νέας τετραετίας και άλλες παροχές, όμως κι αυτές οι υποσχέσεις είναι «στον αέρα», καθώς, την ίδια στιγμή, το πρόγραμμα είναι δημοσιονομικά «συγκρατημένο» για να μη δώσει μήνυμα δημοσιονομικής χαλάρωσης στις διεθνείς αγορές και στους επενδυτές – εν όψει μάλιστα της ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση προχωρά σε πλειοδοσία αριθμών καθόλου δεσμευτική, ενώ αγνοεί σκοπίμως την ακρίβεια, για την καταπολέμηση της οποίας δεν είπε τίποτα.
- Ως προς τη φορολόγηση οι εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη ήταν θολές και παραπλανητικές. Δεν έκανε καμία αναφορά στη μείωση των έμμεσων φόρων, που πλήττουν κυρίως τους οικονομικά ασθενέστερους (η Ελλάδα είναι στην τρίτη υψηλότερη θέση στην Ε.Ε. στους έμμεσους φόρους, κάτω από την Ουγγαρία και τη Λιθουανία), ενώ δεν δεσμεύτηκε για τη μείωση της φορολογίας εισοδήματος.
Αρκέστηκε στην αύξηση, κατά 1.000 ευρώ, του αφορολογήτου για οικογένειες με παιδιά, ενώ την κατάργηση τους τέλους επιτηδεύματος τη σπρώχνει σταδιακά από το 2025 μέχρι το τέλος της τετραετίας και όχι μια κι έξω, άμεσα, όπως πίστευαν οι βουλευτές. Επίσης δεν έκανε καμία αναφορά στην πάταξη της φοροδιαφυγής, στη διόγκωση του ιδιωτικού χρέους (είναι στα 250 δισ. σήμερα), στο δημόσιο χρέος, που έχει φτάσει στα 400 δισ. ευρώ (το δημόσιο χρέος είναι ρυθμισμένο μέχρι το 2030 – μετά τι θα γίνει;).
- Η Υγεία είναι ένας από τους τομείς στους οποίους οι επιδόσεις της κυβέρνησης ήταν αρνητικές στην τετραετία που φεύγει. Η διαχείριση της πανδημίας είναι αδιάψευστος μάρτυρας, ενώ η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού είχε καταστήσει τα νοσοκομεία αδύναμα να ανταποκριθούν στις ανάγκες.
Για τη νέα τετραετία ο κ. Μητσοτάκης υπόσχεται αύξηση του νοσηλευτικού προσωπικού κατά 10.000 εργαζομένους και, μεταξύ άλλων, εκσυγχρονισμό 80 νοσοκομείων και 156 Κέντρων Υγείας, δημιουργία 315 μονάδων τηλεϊατρικής και 25 σύγχρονων κέντρων αποκατάστασης. Εξαγγελίες «στον αέρα», κυρίως γιατί ο κ. Μητσοτάκης κρύβει την επιχείρηση ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ, που ήδη έχει ξεκινήσει, και τη μείωση των περιφερειακών νοσοκομείων μέσω του λεγόμενου «εκσυγχρονισμού» τους…
Το Μαξίμου ποντάρει στα προβλήματα των κομμάτων της αντιπολίτευσης
Από την άλλη, στο Μέγαρο Μαξίμου δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους για το γεγονός, όπως λένε, ότι έχει ξεχαστεί το αρνητικό κλίμα τής μετά τα Τέμπη περιόδου και αναδεικνύονται σιγά σιγά τα προβλήματα των αντιπάλων τους, τα οποία, όπως λένε, είναι τα εξής:
- Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον φανερή αδυναμία να προτείνει πειστικά εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Εχει εγκλωβιστεί στη… «Δήμητρα» του Γιάνη Βαρουφάκη και στον «μικρομεγαλισμό» του ΠΑΣΟΚ, που ονειρεύεται τα μεγαλεία του παρελθόντος, και η πρότασή του για προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας προκαλεί περισσότερο φόβο στον κόσμο παρά ελπίδες. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που ο κ. Τσίπρας μίλησε τις τελευταίες ημέρες ακόμα και για ψήφο ανοχής, που, όπως λένε στο Μέγαρο Μαξίμου, είναι ο ορισμός της αστάθειας ακόμα κι αν υπήρχε τέτοια περίπτωση. «Μέσα απ’ όλη αυτή την αβεβαιότητα, η πρόταση του Κ. Μητσοτάκη για καθαρή νίκη και αυτοδύναμη κυβέρνηση εγγυάται τη σταθερότητα» λένε.
- Η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, που είναι το μόνο εκ δεξιών της Ν.Δ. κόμμα που διεισδύει στην εκλογική της βάση με αξιώσεις, ιδίως στη βόρεια Ελλάδα, διέρχεται κρίση μετά την εκδίωξη των βουλευτών Μυλωνάκη και Αλεξοπούλου με κατηγορίες ότι ουσιαστικά τα είχαν βρει με τη Ν.Δ. για να προσχωρήσουν σε αυτήν μετά τις εκλογές. Ο κ. Βελόπουλος καταγγέλλει επί της ουσίας ότι η Ν.Δ. εφαρμόζει παρασκηνιακά σχέδιο αποστασίας για να διαλύσει το κόμμα, όμως στην κυβέρνηση το αρνούνται…
- Επίσης, ο διαφαινόμενος αποκλεισμός του κόμματος Κασιδιάρη, που έβλεπε με αξιώσεις την είσοδό του στη Βουλή -μετά τη… διαφήμιση που του έκανε η κυβέρνηση Μητσοτάκη- κατεβάζει αισθητά τον πήχη του ποσοστού που απαιτείται για αυτοδυναμία. Η Ν.Δ. επομένως μένει η μόνη δύναμη στη «δεξιά πολυκατοικία», καλύπτοντας και τον χώρο της Ακροδεξιάς.
- Στο στόχαστρο του Μαξίμου βρίσκεται όμως και το ΠΑΣΟΚ, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να προσπαθεί, με απειλές του τύπου «μπορεί να ψηφίσετε ΠΑΣΟΚ και να σας βγουν Τσίπρας πρωθυπουργός και Βαρουφάκης υπουργός Οικονομικών», να φοβίσει τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και να τους αναγκάσει να τον ψηφίσουν. Παράλληλα η Ν.Δ. παίρνει συνεχώς περιφερειακά και κατώτερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, δημιουργώντας την εντύπωση ότι το κόμμα αυτό φυλλορροεί. Επίσης οι φήμες ότι υπάρχουν στελέχη που μετά τις εκλογές, αν εκλεγούν στη Βουλή, θα στηρίξουν κυβέρνηση της Ν.Δ. αν δεν έχει αυτοδυναμία, είναι ένας διαρκής εφιάλτης στη Χαριλάου Τρικούπη.
