Zoύμε στην χώρα που τα διαπλεκόμενα με την εκάστοτε κυβέρνηση media κάνουν το άσπρο μαύρο. Εδώ και χρόνια media και κυβερνήσεις- τόσο αυτή του Σύριζα όσο και η σημερινή ΝΔ- προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Τουρκία είναι διπλωματικά απομονωμένη.
Από μέρα σε μέρα, από ώρα σε ώρα περιμένουμε η Αμερική να αποκηρύξει την Τουρκία του Ερντογάν. Αυτό ωστόσο δεν συμβαίνει. Και η Ελληνική πολιτική σκηνή διαψεύδεται οικτρά. Οι ΗΠΑ επιμένουν να κρατούν την Τουρκία στο ΝΑΤΟ και ο δυτικός κόσμος γενικά φαίνεται να εκτιμά την Τουρκία καλώντας την μάλιστα σε όλα τα διεθνή φόρα.
Η Τουρκία ήταν στην Μόσχα και συμμετείχε στις συνομιλίες για την κατάπαυση πυρός στην Λιβύη. Τώρα θα συμμετέχει και στις συνομιλίες του Βερολίνου. Από τις οποίες όμως συνομιλίες θα είναι απούσα η χώρα μας.
Στο Βερολίνο δηλαδή θα είναι όλοι οι ενδιαφερόμενοι αλλά δεν θα είναι η Ελλάδα. Σαν να μην έχουμε εμείς λόγο στην περιοχή κι ας μας θίγει άμεσα το Τουρκολιβυκό σύμφωνα. Στη διάσκεψη του Βερολίνου θα είναι άπαντες. Εκεί θα είναι η Ρωσία, οι ΗΠΑ, η Μ. Βρετανίας, η Γαλλία, η Ιταλία, η Κίνα. Επιπλέον θα βρίσκονται εκεί η Δημοκρατία του Κονγκό, της Αιγύπτου, της Αλγερίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Επίσης, θα εκπροσωπούνται εκεί τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Αφρικανική Ένωση και ο Αραβικός Σύνδεσμος.
Δείτε επίσης: Αικατερίνη Σακελλαροπούλου: Τα «συν και τα πλήν» μίας… πολιτικά ορθής επιλογής!
Με μια λέξη θα είναι εκεί όλη η υφήλιος αλλά δεν θα είναι η Ελλάς. Πρόκειται για ξεκάθαρη ήττα- γελοιοποίηση της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής κι όλων όσων λέγανε τα media τόσον καιρό ταϊζοντας κουτόχορτο τον κοσμάκη μιλώντας περί αναβαθμισμένου ρόλου της χώρας.
Επιπλέον τραγελαφικοί είναι και οι επικοινωνιακοί χειρισμοί της κυβέρνησης με τον Δένδια να δηλώνει μπροστά στις κάμερες: «Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί η Ελλάδα δεν είναι μέρος αυτής της διαδικασίας (σ.σ. διαδικασίας του Βερολίνου) και πολύ περισσότερο, δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί το Μαρόκο δεν προσκλήθηκε στο Βερολίνο» αλλά αργότερα να παραλείπει από το τελικό κείμενο την φράση που αφορά στην απουσία της Ελλάδος.
Έχουν αρχίσει να κουράζουν οι επικοινωνιακοί χειρισμοί της κυβέρνησης. Πρώτα το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ παρουσιάζεται ως θρίαμβος και ας μην καταφέραμε ούτε μισή δήλωση στήριξης να αποσπάσουμε και τώρα η απουσία μας από το Βερολίνο επιχειρείται να κρυφτεί πίσω από την απουσία του Μαρόκου.
Και την ίδια ώρα που συμβαίνουν αυτά η Τουρκία, δια του υπουργού εξωτερικών της Μεβλούτ Τσαβούσογλου, αμφισβητεί ανοιχτά το καθεστώς των νησιών του Αιγαίου, στέλνοντας ταυτόχρονα στρατεύματα στην Λιβύη. Εμείς που είμαστε; Αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε- το να ανακηρύξουμε ΑΟΖ κατοχυρώνοντας όσα θεωρούμε ότι μας ανήκουν- δεν το κάνουμε φοβούμενοι το casus beli της Τουρκίας.
Και τελικά τι κάνουμε εμείς; Παρακολουθούμε άβουλοι άλλους να ορίζουν το παιχνίδι έχοντας παραδώσει τα κλειδιά της εξωτερικής πολιτικής μας στο Βερολίνο. Γι αυτό και το Βερολίνο λειτουργώντας σαν να εκπροσωπεί την χώρα μας απαντάει σχετικά με την μη κλήση της Ελλάδος «Και εκεί θα μπορέσουν χώρες να συνεισφέρουν.
Η Διάσκεψη του Βερολίνου είναι ένα σημείο εκκίνησης για κάτι, δεν είναι το τέλος και θα υπάρξουν άλλες ευκαιρίες για χώρες να συμμετάσχουν ενεργά. Από την αρχή θέλαμε να ενημερώνουμε ενεργά άλλες χώρες για το τι κάνουμε, να δημιουργήσουμε διαφάνεια σχετικά με το τι συμβαίνει, ιδιαίτερα βεβαίως για τα κράτη – μέλη της Ε.Ε. αλλά και άλλους παίκτες. Αυτό ήταν ένα εγχείρημα που μας συνόδευσε ενεργά τους τελευταίους μήνες, το οποίο πήραμε πολύ σοβαρά και μπορώ να επισημάνω ότι την Κυριακή θα συμμετάσχει και η ΕΕ εκπροσωπώντας όλα τα κράτη – μέλη της».
