Σε μια ομιλία που ξεχώρισε για τη θεσμική της ένταση αλλά και την πολιτική της καθαρότητα, ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, μιλώντας στην εκδήλωση για τα 15 χρόνια της εφημερίδας «δημοκρατία», δεν περιορίστηκε σε επετειακές αναφορές.
Αντιθέτως, επέλεξε να αναδείξει μετωπικά τις παθογένειες που όπως τόνισε, απειλούν σήμερα την ποιότητα της Δημοκρατίας, τόσο στην Ελλάδα όσο και πανευρωπαϊκά. Με λόγο στιβαρό, επικριτικό και βαθιά θεσμικό, ο Καραμανλής έστειλε σαφές μήνυμα: η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει από εντυπωσιακές εκτροπές, αλλά από τη σιωπηλή διάβρωση των θεσμών και την απώλεια της εμπιστοσύνης των πολιτών.
«Η Δημοκρατία υπάρχει, το ερώτημα είναι αν λειτουργεί»
Ο Καραμανλής ξεκίνησε θέτοντας το θεμελιώδες ζήτημα: παρά την ιστορική σταθερότητα της Μεταπολίτευσης, η Δημοκρατία δεν είναι δεδομένη. Απαιτεί συνεχή αξιολόγηση, θεσμική επαγρύπνηση και, κυρίως, εμπιστοσύνη των πολιτών.
Σκιαγραφεί μια ανησυχητική πραγματικότητα: ολοένα και περισσότεροι πολίτες θεωρούν ότι οι θεσμοί υπολειτουργούν. Ότι το Κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, η Δικαιοσύνη επηρεάζεται, τα ΜΜΕ χειραγωγούνται και οι κυβερνήσεις αποφασίζουν «ερήμην της κοινωνίας».
Πρόκειται για μια σαφή και αιχμηρή αποτίμηση του πολιτικού κλίματος, που αγγίζει και τη σημερινή κυβέρνηση, χωρίς να κατονομάζεται άμεσα. Η υπογράμμιση ότι «οι κυβερνήσεις δεν ακούνε και δεν καταλαβαίνουν» αποτέλεσε ένα από τα πιο ηχηρά σημεία της ομιλίας.
Κριτική για τις παρακολουθήσεις: «Τα αναπάντητα ερωτήματα ρίχνουν σκιά στη Δικαιοσύνη»
Σε ένα από τα πιο φορτισμένα τμήματα της ομιλίας του, ο πρώην Πρωθυπουργός επανέφερε το ζήτημα των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. Η δικαστική έρευνα όπως τόνισε, δεν έπεισε, τα ερωτήματα έμειναν ανοιχτά και η σκιά αμφισβήτησης παραμένει.
Η δήλωση ότι «η αμφιβολία –και μόνο η αμφιβολία– αρκεί για να τραυματίσει τη Δημοκρατία» αποτελεί ευθεία θεσμική προειδοποίηση. Είναι ξεκάθαρο ότι ο Καραμανλής θεωρεί την υπόθεση κρίσιμο πλήγμα αξιοπιστίας για το κράτος δικαίου και για τις εγγυήσεις της εκτελεστικής εξουσίας.
Η Ευρώπη σε κρίση – η μεσαία τάξη καταρρέει
Ο Καραμανλής ανέλυσε ευρύτερα το σκηνικό αποσταθεροποίησης στην Ευρώπη:
- Η παγκοσμιοποίηση που «ξέφυγε από κάθε πολιτικό έλεγχο»,
- οι αγορές που υποτάσσουν τις πολιτικές αποφάσεις,
- η φθορά της μεσαίας τάξης που υπήρξε η ραχοκοκαλιά της μεταπολεμικής σταθερότητας.
Με δραματικούς τόνους προειδοποίησε για το «δυστοπικό μέλλον» των «γκέτο των πλουσίων», όπου οι λίγοι θα ζουν σε απομονωμένα, προστατευμένα σύμπαντα, ενώ οι πολλοί θα βυθίζονται στην ανασφάλεια. Επισήμανε ότι η συσσώρευση πλούτου σε λίγους είναι «νάρκη στα θεμέλια της Δημοκρατίας».
Το Κοινοβούλιο δεν είναι διακοσμητικό στοιχείο
Με έντονη κριτική διάθεση, ο Καραμανλής σημείωσε την υποβάθμιση του Κοινοβουλίου, τονίζοντας πως δεν πρέπει να λειτουργεί σαν «όργανο επικύρωσης αποφάσεων». Υπογράμμισε την υποκρισία και την προσχηματικότητα στις Εξεταστικές Επιτροπές, κάνοντας ξεκάθαρη αναφορά στην τωρινή κοινοβουλευτική πραγματικότητα.
Η φράση του ότι «η Δημοκρατία διαβρώνεται όχι από ένα μεγάλο γεγονός, αλλά από πολλές μικρές παρεκκλίσεις» ήταν από τις πιο χαρακτηριστικές της ομιλίας — μια ευθεία αναφορά στην καθημερινή κατάχρηση θεσμικών ορίων.
Η κρίση του δημόσιου λόγου και τα ΜΜΕ
Ο πρώην Πρωθυπουργός άσκησε δριμεία κριτική στον σύγχρονο δημόσιο λόγο, που, όπως είπε, έχει μετατραπεί σε θέαμα και επικοινωνιακό παιχνίδι. Σημείωσε ότι η ουσία θυσιάζεται στον βωμό της εντύπωσης, της υπερβολής και της τοξικότητας, ενώ η ενημέρωση συχνά υπηρετεί συμφέροντα και όχι την αλήθεια.
Υπερασπίστηκε το ρόλο του Τύπου ως ελεγκτή της εξουσίας, λέγοντας ότι«καμιά σκοπιμότητα δεν είναι υπέρτερη της σωστής ενημέρωσης», μια φράση που συνδέεται άμεσα με όσα ο ίδιος θεωρεί ελλείμματα στην επικοινωνιακή διαχείριση της εξουσίας σήμερα.
Ελληνική ταυτότητα και εθνική συνέχεια
Κλείνοντας, ο Καραμανλής απέτινε φόρο τιμής στον σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή, τον οποίο συνέδεσε με μια Ελλάδα της πίστης, της παιδείας και της εθνικής αυτοπεποίθησης. Η αναφορά στον Καποδίστρια και τη δολοφονία του λειτούργησε ως υπαινιγμός για τη διαχρονική πληγή του διχασμού και της εξάρτησης από ξένα συμφέροντα, ένα ιστορικό σχόλιο που διαβάζεται και ως διαχρονική πολιτική προειδοποίηση για το σήμερα.
- Δείτε επίσης: Κεραυνοί Καραμανλή: Εθνική απειλή η ερήμωση της υπαίθρου
Εσείς Κύριε Καραμανλή ποιο κόμμα διοικούσατε, ποιους κομματικού μηχανισμούς. ποιους τοποθετησατε στις ανεξάρτητες αρχές και τέλος ποιους διορισατε στην δικαιοσύνη? σε ποια χωρα ήσασταν πρωθυπουργός και το πιο σημαντικό…υπάρχει πιο σάπιο κομμα απο την ΝΔ…