Δύσκολα τα φετινά Χριστούγεννα για την Άντζελα Ζήλεια. Η σπουδαία τραγουδίστρια και ηθοποιός, που υπήρξε παρτενέρ του Νίκου Ξανθόπουλου σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, ανεβαίνει εδώ και περίπου δυο χρόνια τον δικό της γολγοθά λόγω… φυματίωσης. Απίστευτο κι όμως αληθινό!
Η ασθένεια, που υποτίθεται πως έχει εξαλειφθεί, της προκάλεσε τεράστιο πρόβλημα στον λαιμό, με αποτέλεσμα να ζει ένα δράμα δίχως τέλος στο κρεβάτι του πόνου. «Αυτούς τους πόνους και τα μαρτύρια που πέρασα για δύο χρόνια να μην τα ζήσει άλλος άνθρωπος, παιδί μου…» είναι τα πρώτα λόγια που λέει η ίδια στην εφημερίδα Espresso.
Δείτε επίσης: Στο σανίδι ο θυελλώδης έρωτας Ίωνα Δραγούμη – Πηνελόπης Δέλτα
Μετά τον θάνατο του επί 60 χρόνια συζύγου της Βασίλη, πριν από έναν χρόνο, η Άντζελα Ζήλεια βρίσκει πλέον παρηγοριά στην πολυαγαπημένη της κόρη, καθώς και σε έναν γάτο, που λατρεύει. «Αν δεν είχα και αυτή την αισιοδοξία που έχω έμφυτη στη ζωή μου, θα είχα “φύγει” με όσα πέρασα» συνεχίζει.
Ποιος δεν θυμάται τη μεγάλη πρωταγωνίστρια στην ταινία «Η οδύσσεια ενός ξεριζωμένου» με τον Νίκο Ξανθόπουλο; Ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει το διαχρονικό σουξέ της «Καλωσόρισες έρωτα»;
Με τις 35 ταινίες που έκανε τη «χρυσή» εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και τα ελληνικά και διεθνή βραβεία που απέσπασε για τις ερμηνείες της στο ελαφρό τραγούδι η καλλιτέχνις μπορεί να υπερηφανεύεται πως υπήρξε εξαιρετικά δημοφιλής στα πλήθη.
Ωστόσο, όπως σημειώνει μιλώντας αποκλειστικά στην «Espresso» και στον Νίκο Νικόλιζα, κάποτε η λάμψη τελειώνει και ο χρόνος είναι αμείλικτος για όλους.
Όλα άρχισαν από μια απλή διάγνωση και έναν καθαρισμό στον λαιμό της. «Τη φυματίωση την αντιλήφθηκε εντελώς τυχαία ένας γείτονάς μου, που είναι γιατρός δερματολόγος. Με έβλεπε με κάτι γάζες στον λαιμό και μου λέει: «Άντζελα, τι έχεις εκεί, για να δω». Βγάζει τις γάζες και τι να δει ο άνθρωπος; Μου λέει: «Είναι φυματίωση».
Πήγα στο δημόσιο νοσοκομείο που μου υπέδειξε, έκανα ειδικές εξετάσεις και διαπιστώθηκε ότι όντως είχα φυματίωση. Κι εκεί μου είπαν οι γιατροί ότι η φυματίωση μπορεί να βρεθεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματός μας. Χρειάστηκε, λοιπόν, να πάρω το φάρμακο που μου έδωσαν, το οποίο είναι πολύ πιο ισχυρό από χημειοθεραπεία.
Όπως αντιλαμβάνεστε, αυτό επηρέασε όλο τον οργανισμό μου. Διαλύθηκε το ασβέστιο στους σπονδύλους κι αυτοί έσπασαν. Δύο ολόκληρα χρόνια τα πέρασα στο κρεβάτι. Κοιμόμουν και ξυπνούσα με τους πόνους» περιγράφει και συγκλονίζει.
Η ίδια δεν μπορεί να ξεχάσει τους πόνους από τον καθαρισμό που της έγινε στον λαιμό, χωρίς νάρκωση. «Ξέρετε τι είναι χωρίς νάρκωση να μου καθαρίζουν το εσωτερικό στον λαιμό για μια βδομάδα; Και δεν είναι μόνο αυτό. Κατά το καθάρισμα, μου «έφαγαν» κι ένα νεύρο, με αποτέλεσμα οι μύες να έχουν υποχωρήσει από τη μια πλευρά του σώματος κατά δύο πόντους».
Η Αντζελα Ζήλεια, ωστόσο, δεν το βάζει κάτω, όπως δεν το έβαλε ποτέ, όσες δυσκολίες κι αν αντιμετώπισε στην πολύχρονη καριέρα της. Παρ’ όλα αυτά, δεν ξεχνά την ταλαιπωρία που βίωσε. «Έπειτα από μια εβδομάδα του καθαρισμού, το σημείο άρχισε να σαπίζει και να τρέχει πύον και να θέλει συνεχώς καθάρισμα.
Αυτό λοιπόν το καθάρισμα κράτησε οκτώ ολόκληρους μήνες. Αυτά τα δύο χρόνια δεν ήθελα να δω κανέναν άνθρωπο. Αλλά ομολογώ ότι δεν φοβήθηκα για τη ζωή μου. Όταν το μυαλό δουλεύει, μπορείς να προλάβεις πολλά δεινά. Κι εμένα το μυαλό μου δουλεύει ακόμα» τονίζει.
Αν έχει ξεπεράσει πλέον το πρόβλημά της, η ίδια κοφτά απάντησε: «Δεν το ξεπέρασα γιατί το έχω μπροστά μου κάθε μέρα. Δηλαδή, δεν βλέπω καλά, ενώ για την κουφαμάρα βάζω ακουστικό. Τηλεόραση δεν βλέπω καθόλου, γιατί δεν μπορώ να ξεχωρίσω πράγματα μέσα εκεί. Έχω το γνώθι σ’ αυτόν και ξέρω ότι ο θάνατος είναι κάτι που δεν μπορεί να αποφύγει κανείς. Ο,τι γεννιέται πεθαίνει.
Εγώ το θέμα του θανάτου το έχω εμπεδώσει, το έχω συζητήσει με τον εαυτό μου και λέω ότι κάποια στιγμή θα «φύγω». Πριν από έναν χρόνο «έφυγε» ο σύζυγός μου. Και του έλεγα: «Μη μου την κάνεις πρώτος και μείνω πίσω μόνη μου». Και μου έλεγε: «Όχι, δεν θα μείνεις μόνη σου». Και τελικά με άφησε μόνη» καταλήγει με ένα γλυκόπικρο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη της.
«Δεν μου λείπει το χειροκρότημα»
Μαζί με τον σύζυγό της, ο οποίος την ακολουθούσε παντού πιστά, γύρισε όλη την Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία. Η Άντζελα Ζήλεια τραγούδησε στα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου και διακρίθηκε λαμβάνοντας πολύ χειροκρότημα στην πολύχρονη καριέρα της. Σήμερα, όπως λέει η ίδια, δεν της λείπει αυτό το χειροκρότημα. Θέλει απλά να είναι καλά στην υγεία της.
«Το χειροκρότημα δεν μου λείπει. Δεν το έχω ανάγκη. Πριν από δύο χρόνια, που ήμουν καλά, θα σου έλεγα, ναι, με ενδιέφερε το χειροκρότημα. Όμως τώρα θέλω μόνο υγεία» ξεκαθαρίζει στην «Espresso» και συνεχίζει: «Ειλικρινά είμαι πολύ γεμάτος άνθρωπος. Καμιά δουλειά δεν την κάνει ένας άνθρωπος χωρίς να αντιμετωπίσει δυσκολίες. Χωρίς να πονέσει. Το ίδιο συνέβη και σε μένα.
Όλες οι δουλειές έχουν τα καλά, έχουν και τα άσχημα. Υπάρχει καθημερινός αγώνας επιβίωσης για όλους. Αγώνας δρόμου μέχρι να σε πιστέψουν οι συνάδελφοί σου. Από αυτούς στηρίζεσαι στην αρχή και μετά πρέπει να σε πιστέψει ο κόσμος. Δεν νοσταλγώ τίποτα από το παρελθόν. Δεν μου αρέσει να γυρίζω πίσω.
Δεν θα καθίσω να ζήσω με τις αναμνήσεις. Αν το κάνω αυτό, θα πάθω κατάθλιψη. Το απαγορεύω στο μυαλό μου να θυμάται τα προηγούμενα. Κι έχω καταφέρει και κουβεντιάζω με τον εαυτό μου. Η κατάθλιψη άλλωστε περιμένει στη γωνία για όλους. Και το καθημερινό μεγάλο μου άγχος είναι να μη μεγαλώσει η στραβομάρα μου και να στέκομαι στα πόδια μου όρθια. Να μπορώ να συντηρούμαι. Να μην κρεβατωθώ».
«Τα 86 χρόνια που διανύω είναι μακρύς χρόνος. Και έζησα καλά όλα αυτά τα χρόνια της ζωής μου. Και επιτυχίες είχα, και δόξα γνώρισα, και όλα καλά μου πήγαν. Τώρα μεγάλωσα πολύ. Έχω την κορούλα μου που με στηρίζει και τη στηρίζω με όλες μου τις δυνάμεις. Εκείνη είναι το στήριγμά μου.
Από τους συναδέλφους μου έχω συχνές επαφές με τον Τέρη Χρυσό, τον Δάκη και την Κλειώ Δενάρδου. Ωστόσο πλέον είμαστε όλοι μεγάλοι σε ηλικία. Γιατί, αγόρι μου, κακά τα ψέματα, έτσι και πατήσεις τα 80, από εκεί και πέρα σε παίρνει η κατηφόρα» αναφέρει.
Λίγο πριν ολοκληρωθεί η συνέντευξη η ίδια εύχεται σε όλους τους Έλληνες για αυτές τις άγιες ημέρες. Συγκινείται. «Ο ελληνικός λαός με αγάπησε πολύ. Θέλω λοιπόν να πω σε όλους τους Έλληνες τον Χριστό να τον έχουμε πάντα στην καρδιά μας. Ανεξαρτήτως εορτών. Να τον πιστεύουν και να τον αγαπούν. Πρέπει όλοι μέσα στην καρδιά μας κάθε ημέρα να έχουμε Χριστούγεννα και να προσευχόμαστε. Είναι η μόνη παρηγοριά μας».
