Το καλό και το κακό! Ο νόμος και η παραβατικότητα. Πάντα θα υπάρχουν στο φως και το σκοτάδι ανοιχτοί λογαριασμοί. Ο ενωματάρχης Βασίλης Προύσαλης και ο Μελέτης. Eνα κυνηγητό σκύλου και γάτας.
Ο δίκαιος αστυνόμος με τη χρυσή καρδιά και την απέραντη αγάπη για το χωριό του, το Διαφάνι, και ο υποτακτικός, το τσιράκι του προύχοντα Δούκα Σεβαστού, ο αδίστακτος επιστάτης, ο Μελέτης. Δύο ήρωες που έχουν ξεχωρίσει από το σίριαλ-φαινόμενο του ΑΝΤ1 «Άγριες μέλισσες», το οποίο θα δούμε ξανά στη μικρή μας οθόνη με νέα επεισόδια, αν όλα πάνε καλά με τη μάχη που δίνει η χώρα μας με τον κορωνοϊό, από τον Μάιο.
Το περιοδικό «Enjoy» και η Μαρία Ανδρέου μίλησαν με τον Γιώργο Γεροντιδάκη για το σίριαλ των 1.500.000 τηλεθεατών, που μας είχε μαντρώσει στα σπίτια μας πριν από την πανδημία, για ευχάριστο, φυσικά, λόγο.
Πώς σας φαίνεται η καραντίνα στο σπίτι; Την αντέχετε;
Προφανώς και όλο αυτό μου φαντάζει πρωτόγνωρο και περίεργο. Να μαντρωθείς σε ένα σπίτι, σε τέσσερις τοίχους, 24 ώρες το 24ωρο είναι δύσκολο. Από την άλλη εμείς στις «Αγριες Μέλισσες» από το καλοκαίρι ήμασταν σε ένα καθημερινό τρελό τρέξιμο και αυτό που έγινε με τον κορωνοϊό μάς δίνει τη δυνατότητα να ξεκουραστούμε. Πάντως, δεν σας κρύβω ότι ανυπομονώ να γυρίσω στους κανονικούς μου ρυθμούς, με γυρίσματα, θέατρο, δηλαδή 18 ώρες δουλειάς. Δεν μπαίνω σε διαδικασίες αναθεώρησης με τον εγκλεισμό, γιατί, πολύ απλά, οι επιλογές μου, τόσο οι επαγγελματικές όσο και οι προσωπικές, δεν έχουν καμία έκπτωση. Ο,τι και να κάνω το θέλω πάρα πολύ και το έχω σκεφτεί καλά. Με την καραντίνα βρήκα την ευκαιρία να δω κάποιες ταινίες, να διαβάσω, να δω σειρές και να αθληθώ. Είμαι σε μια φάση της ζωής μου που είμαι σαν μια μηχανή που παράγει. Δεν κάνω απολογισμούς. Δημιουργώ σε όλα τα επίπεδα.
Τι σκέψεις κάνετε γι’ αυτή την πανδημία;
Αυτός ο αόρατος εχθρός είναι ένας πόλεμος με μια άλλη μορφή. Δεν κοιτάει αν είσαι νέος, ηλικιωμένος, πλούσιος, φτωχός, μορφωμένος ή μη. Στόχος του, βέβαια, σαφώς είναι οι ευαίσθητες ομάδες και οι ηλικιωμένοι, σαν να θέλει κάποιος να τους βγάλει από τη μέση για να μειωθεί ο πληθυσμός της Γης. Βέβαια, σε κάθε πόλεμο υπάρχουν και παράπλευρες απώλειες, και βλέπεις να φεύγουν και έφηβοι. Τα βαριά συμπτώματα, όμως, τα έχουν οι ηλικιωμένοι. Στην Ελλάδα πήραν πολύ σκληρά μέτρα, προφανώς, γιατί φοβήθηκαν τις εικόνες με τα φέρετρα στην Ιταλία. Οταν βλέπεις ότι έχουν πεθάνει 50 άνθρωποι και έχουν κλειστεί δέκα εκατομμύρια μέσα στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να καταρρέει η οικονομία, κάτι ξέρουν και επιλέγουν αυτό το σχέδιο και φυσικά θωρακίζουν την υγεία και βάζουν σε δεύτερη προτεραιότητα την αγορά. Πήραν πολύ αυστηρά μέτρα για τη μετάδοση του ιού. Μακάρι να βγούμε μετά το Πάσχα όλοι στις δουλειές μας. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν μια λαίλαπα. Οι μισθωτοί με αναστολή εργασίας και ένα επίδομα από το κράτος, και όταν επιστρέψουν στην εργασία θα τους γίνει κούρεμα στον μισθό τους κατά 50%. Το καλοκαίρι θα υπάρξει τουρισμός; Θα είμαστε εμείς και εμείς. Θα πεινάσει κόσμος. Δυστυχώς, έχουμε δει τα τελευταία χρόνια την πυρηνική έκρηξη στο Τσέρνομπιλ, τον πόλεμο στο Ιράκ, δεν θα ξεχάσω να πέφτουν οι πύραυλοι από τηλεόραση σαν να ήταν βαρελότα, τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, στη Συρία, την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, την πτώση των Δίδυμων Πύργων στη Νέα Υόρκη και τώρα η πανδημία. Νιώθω ότι ζω ένα… σίριαλ. Πριν από λίγο καιρό ζούσαμε μια χρεοκοπία έξω από τις τράπεζες, τώρα πάλι ουρά στις τράπεζες με τις μάσκες στο πρόσωπο. Βαλλόμεθα από παντού. Στον Εβρο πρόσφυγες, στα νησιά πρόσφυγες, δεν έχουμε πάρει ανάσα. Μια υπεράνθρωπη προσπάθεια από την Ελλάδα και τους Ελληνες, που σηκώνουν βάρη σαν τον Ατλαντα.
Μπορεί ο κορωνοϊός να είναι ένας βιοχημικός πόλεμος ή να ξέφυγε από κάποια φαρμακευτική εταιρία;
Δεν το αποκλείω. Εγώ μεγάλωσα με τέτοια παιχνίδια στο υπολογιστή, που τα έπαιζα δυο δεκαετίες πριν. Ένας φονικός ιός είχε ξεφύγει από μια φαρμακοβιομηχανία με σκοπό το κέρδος και να που αυτό το παιχνίδι που έπαιζα μικρός το βιώνω μεγάλος. Ξέρω ότι στο διαδίκτυο κυκλοφορούν διάφορες θεωρίες συνωμοσίας, για κράτη και πολυεθνικές που θα ωφεληθούν από αυτή την κατάσταση. Πολλοί λένε πως από τη γρίπη έχουν πεθάνει παγκοσμίως περισσότερα άτομα, αλλά δεν υπήρχε αυτός ο πανικός, ο τρόμος. Υπάρχουν και πολλές προφητείες αγίων σχετικά με την ελευθερία και την πίστη μας και τους περιορισμούς. Τα διαβάζω όλα και ο χρόνος θα αποδείξει τι πραγματικά συμβαίνει. Τώρα μένουμε στο σπίτι για να κάνουμε πιο εύκολο το έργο των γιατρών και των νοσηλευτών, γιατί βάζω πρώτα τη συλλογικότητα, αφού ζω σε μια κοινωνία με ατομικότητα και προσωπική ελευθερία. Χαίρομαι που σταθερά δεν αυξάνονται κατά πολύ οι θάνατοι στην Ελλάδα και ευελπιστώ με αυτούς τους ρυθμούς να ξεκινήσουμε τα γυρίσματα στο Διαφάνι, τουλάχιστον, αρχές Μαΐου.
Πάντως, με το που ξεκινήσατε τα γυρίσματα στις «Αγριες Μέλισσες» το τρίγωνο Κλεομένης, Πηνελόπη, Μελέτης είναι στο επίκεντρο…
Η σεναριογράφος μας, η Μελίνα Τσαμπάνη, έγραψε ένα έργο για χαρακτήρες με υπόσταση, όχι κάποιες καρικατούρες μιας άλλης εποχής. Ο έρωτας του Μελέτη για την Πηνελόπη τον έχει μαλακώσει, τον κάνει καλύτερο άνθρωπο και νιώθει ότι αυτό το όμορφο που έχει απειλείται από τον Κλεομένη. Την αγαπά υπερβολικά και θέλει να διαλύσει τον αντίζηλό του. Ο έρωτας του Μελέτη αναζωπυρώνεται συνεχώς, γιατί κάποιος τού βάζει συνεχώς εμπόδια. Σκοπός του να ξεσκεπάσει τον αντίπαλό του και τον σεξουαλικό του προσανατολισμό.
Στον Μελέτη, πέρα από τον Κλεομένη, έρχεται κατά πάνω του και μια μεγάλη αλήθεια. Η Ανέτ είναι η μητέρα του; Και η Πηνελόπη η ξαδέρφη του;
Για την Ανέτ, όπως έχουμε δει, ο Μελέτης έχει έναν αόρατο σεβασμό. Μακάρι να είναι όντως η μητέρα του, γιατί αυτό το παλικάρι, από το να εκτελεί εντολές φόνων από τον Δούκα, θα έχει μια καλύτερη τύχη και μοίρα. Από την άλλη, σκεφτείτε τι θα γίνει αν ο Μελέτης μάθει ότι είναι γιος της Ανέτ. Θα συνειδητοποιήσει ότι δολοφόνησε τον ξάδερφό του, τον Γιάννο, ότι μαχαίρωσε τον θείο του, ότι έκανε έρωτα με την πρώτη του ξαδέρφη και ότι όλα αυτά ο Δούκας, πέρα από την Πηνελόπη, τα ήξερε και τα άφησε να συμβούν. Σκέφτομαι πολλές φορές ο Μελέτης θα δεχτεί για μάνα του την Ανέτ ή θα της τα πει έξω από τα δόντια που τον παράτησε; Το μυστικό, αν αποκαλυφθεί, θα τον κάνει καλύτερο ή χειρότερο άνθρωπο; Γιατί, αυτομάτως, αυτό που τον κάνει καλύτερο άνθρωπο, η Πηνελόπη και η αγάπη της, θα πρέπει ρεαλιστικά να σταματήσει. Πόσο τραγικά θα είναι όλα αυτά;
Πώς μπόρεσε ο Μελέτης και συγχώρεσε τον Δούκα, που τον πέταξε μέσα στο κρύο στο χαντάκι χωρίς ρούχα, νερό, φαγητό;
Το σενάριο μας το εξηγεί κατά 50% . Έπρεπε ο Δούκας, αν ισχύει ότι η Πηνελόπη είναι ξαδέρφη μου, να την κρατήσει μακριά του. Μετά ο Δούκας τού έδωσε και ένα μάθημα, ότι τα δικά του πράγματα δεν τα αγγίζουν. Και η Πηνελόπη είναι «κτήμα» του Δούκα. Μάλιστα, του είπε ότι ανάλογη τιμωρία σκληρή είχε πάρει και αυτός από τον πατέρα του, όταν του πήρε από το κουτί του μια χρυσή πένα. Ο Λεωνίδας Κακούρης, ένας εξαιρετικός άνθρωπος και ένας υπέροχος ηθοποιός, μού εξήγησε και με βοήθησε πολύ στη σκηνή με το χαντάκι, πώς πρέπει να τον κοιτώ και τι συναίσθημα να βγάζω. Τι είναι ο Δούκας; Ο ισχυρός της περιοχής. Τι είμαι εγώ; Το εκτελεστικό του όργανο. Ο λόγος, η φωνή, τα μάτια του. Εκτελώ εντολές. Εκείνος είναι ο πλούσιος του χωριού και έχει μάθει -μετά τον πόλεμο, τον Εμφύλιο, χρόνια που κυριαρχούσε η φτώχεια- να τον προσκυνούν. Η έκρηξη του Μελέτη προς το αφεντικό του έγινε γιατί αγάπησε την κόρη του. Επειδή δεν έχει πάρει καθόλου αγάπη από την οικογένειά του και έχει μεγαλώσει μόνος του, όλη την ευαισθησία του, την έβγαλε προς τα έξω η Πηνελόπη και έφτασε να τα βάλει με το χέρι που τον ταΐζει. Η εποχή που ζει ο Μελέτης είναι πολύ σκληρή, δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Δεν ξεχνιούνται οι δολοφονίες του Γιάννου, του βοσκού…
Δεν μπορεί να αντιδράσει στον Δούκα;
Αυτός τον ζει. Δουλειές δεν υπάρχουν μετά τον πόλεμο. Οι Ελληνες έφευγαν μετανάστες. Ο Μελέτης υπακούει στο κεφάλαιο. Στον επιτυχημένο. Στον γαιοκτήμονα. Επειδή έχω παίξει σε μια ταινία για τον Εμφύλιο, το «Δεμένη Κόκκινη Κλωστή», έχω να σας πω ότι η λέξη «πολιτισμός» είχε σβηστεί από τη γλώσσα μας. Τα εγκλήματα που έγιναν αυτή την περίοδο, αδερφός σε αδερφό και με τέτοια φρικαλεότητα, είναι τόσο ανατριχιαστικά που ούτε στις σειρές του Πάνου Κοκκινόπουλου δεν τα έχουμε δει. Σφαγές. Άγριες σφαγές σε ολόκληρα χωριά. Ναι, ο Μελέτης είναι ένας κακός χαρακτήρας, αλλά δείτε και τις συνθήκες στις οποίες ζει και μεγάλωσε. Τι να έκανε με την Πηνελόπη; Να την έκλεβε; Είχαν μεγάλη ταξική διαφορά. Και που έκαναν έρωτα, ενώ αυτή ήταν παντρεμένη, ήταν και για τους δυο μεγάλη επανάσταση. Πώς θα σβήσει αυτή η φλόγα αυτών των δυο ανθρώπων είναι πολύ αποκαρδιωτικό, δεν ξέρω πώς θα το κάνει η Μελίνα Τσαμπάνη. Η Πηνελόπη δέχεται τα πράγματα αβίαστα, όπως όλες οι κοπέλες της εποχής της. Μην ξεχνάτε ότι οι γιαγιάδες μας δεν παντρεύτηκαν από έρωτα, αλλά από προξενιό, από συνοικέσιο και δεν έφυγαν ποτέ από τον γάμο που τους όρισε η οικογένειά τους.
Τη σκηνή με τον Κλεομένη να ρίχνει τα ούρα του πάνω σου ενώ είσαι στο χαντάκι συμβολικά πώς την εξηγείς;
Πιστεύω, από τις πιο συγκλονιστικές εικόνες που έχουμε δει ποτέ στη μικρή οθόνη. Πρόκειται για επίδειξη ισχύος, εξευτελισμού και μόνο από την ίδια την πράξη και με τον τρόπο που γίνεται. Ο Κλεομένης έχει μια πολύ σκοτεινή πλευρά. Του έδειξε πού μπορεί να φτάσει και του επισήμανε και κάτι άλλο: είναι γαμπρός της οικογένειας των Σεβαστών. Τον έβαλε στη θέση του μετά το ξύλο που του έδωσε ο Μελέτης. Έπειτα από αυτά τα χοντρά σκηνικά είναι γνώστες και οι δυο μιας μεγάλης αλήθειας: ότι δεν κολλάνε πουθενά. Είναι σκληροί και οι δυο.
Πιο σκληρός είναι όμως ο Δούκας, θεωρώ…
Μπα, δεν νομίζω. Οι πιο σκληροί χαρακτήρες μέσα στο σίριαλ είναι οι τρεις αδερφές για μένα. Εκαναν έναν φόνο σε άμυνα, αλλά δεν παραδόθηκαν στην Αστυνομία. Έγιναν η αιτία να δολοφονηθεί ο Γιάννος και δεν μίλησαν. Τώρα που βλέπω το σίριαλ σε επανάληψη αναρωτιέμαι και εγώ πώς η Ασημίνα μετά από έναν φόνο παντρεύεται τον αδερφό του άνδρα που σκότωσε μαζί με τις αδερφές της και συνεχίζει τη ζωή της. Η Δρόσω παίρνει τον άνδρα της αδερφής της, η Ελένη με τον άνδρα της Θεοδοσίας και συγχωρεί όσα τής λέει ο Κυπραίος. Είναι πολύ σκληρές οι τρεις αδερφές. «Αγριες Μέλισσες». Εχουν μεταξύ τους μια ομερτά, όπως η μαφία. Μου θυμίζουν λίγο τις γυναίκες από τον «Ματωμένο γάμο» του Λόρκα. Πάντως στα χωριά και στις κλειστές κοινωνίες υπήρξαν τέτοια δράματα. Γι’ αυτό ο Δούκας θεωρώ ότι είναι μωρό μπροστά τους. Ο Δούκας έχει ηθικές αρχές όσον αφορά σύζυγο, παιδιά, οικογένεια. Εκεί που αφηνιάζει είναι στον πλούτο και στα συμφέροντα.
Ο Νικηφόρος, όμως, ως μορφωμένο παιδί έχει άλλη θεωρία, αν και πλούσιος από τον πατέρα του…
Μην προτρέχουμε. Αν κάποιος έδινε στον Νικηφόρο την εξουσία και τα χρήματα του πατέρα του, τι θα έκανε με τους εργάτες του; Θα την κρατούσε την επιχείρηση ή θα την έριχνε έξω; Αν είχε εξουσία, πώς θα φερόταν στους υπαλλήλους του, τον έχουμε δοκιμάσει; Για εμένα δεν υπάρχουν καλοί και κακοί χαρακτήρες. Υπάρχουν βιώματα. Είναι καλές οι τρεις αδερφές; Σκότωσαν άνθρωπο. Μίλησαν; Ποια η μετάνοια τους;
Την περιμένατε αυτή την επιτυχία της σειράς;
Υπήρχε μια βάση: Ένα καταπληκτικό σενάριο, άριστοι σκηνοθέτες, υπέροχοι ηθοποιοί. Έκανα ένα κάστινγκ και με πήραν. Προφανώς με ήθελαν για τον ρόλο ενός κακού. Του Κωνσταντή ή του Μελέτη. Μου έδωσαν του Μελέτη. Και πάλι Σεβαστό με έκαναν (γέλια)… Η εξυπνάδα των σκηνοθετών έγκειται στο ότι πήραν θεατρικά πρόσωπα, που είχαν όλα την πορεία τους στον χώρο, αλλά είχαν κρατηθεί μακριά από την τηλεόραση. Ο Γάλλος, η Κίτσου, η Τρίγγου, ο Κακουράκης άφθαρτοι. «Ψημένοι» στο σανίδι, αλλά όχι στην κάμερα. Το πείραμα πέτυχε. Oταν συναντηθήκαμε όλοι, στις 4 Ιουλίου του 2019, και κάναμε την πρώτη ανάγνωση των ρόλων ήξερα μέσα μου ότι αυτή σειρά θα σημείωνε επιτυχία. Hταν σαν να άκουγα ηθοποιούς να παίζουν στο θέατρο. Αυτή η σειρά έχει επιλέξει για τους συγκεκριμένους ρόλους τους καλύτερους ηθοποιούς. Ζούμε φέτος με τις «Aγριες Μέλισσες» και με το «Κόκκινο Ποτάμι» την άνθηση της καλής ελληνικής μυθοπλασίας. Στις «Μέλισσες», από το παιδί που θα φέρει νερό στα γυρίσματα μέχρι τους ηθοποιούς που φαίνονται, όλοι το κάνουν με μεράκι.
Οι γονείς σου σε βλέπουν στις «Μέλισσες»;
Οι γονείς μου από παιδί που έπαιξα στην ταινία «Pepermint» έχουν συνηθίσει να με βλέπουν στον κινηματογράφο, στο θέατρο, την τηλεόραση. Και φυσικά χαίρονται διπλά. Δεν είμαι γονιός για να ξέρω πώς είναι να βλέπεις ευτυχισμένο το παιδί σου στη δουλειά που έχει επιλέξει, αλλά πρέπει να είναι κάτι σπουδαίο, που να σε κάνει να είσαι ήσυχος και να καμαρώνεις. Για εμένα αυτή η αναγνώριση που έχει έρθει μέσα από τις «Μέλισσες» δεν μπορώ να τη δω έξω από εμένα, σαν να ήμουν τρίτος. Είναι η ζωή μου. Το θέατρο είναι η δουλειά μου. Από μικρός. Γιατί να το παίξω ντίβα; Με κάνει χαρούμενο που μέσα από τη δουλειά μου συναντώ ανθρώπους όπως η Κάτια Δανδουλάκη, ο Λεωνίδας Κακούρης, ο Γιώργος Χωραφάς. Δεν έφτασα στα τριάντα και έκανα μια επιτυχία και τρελάθηκα. Oλα έχουν επίπεδα, όπως και η επιτυχία. Δουλεύω όχι για να ακολουθώ τον απόηχο. Αν εργάζομαι για τον απόηχο και όχι για την τέχνη μου, θα με ακολουθούν απογοητεύσεις. Φέτος δούλευα σε δυο θεατρικές παραστάσεις. Ο κορονοϊός έκλεισε και τα θέατρα. Κάναμε παύση. Στη μια παιδική παράσταση μιλούσα για τα λουλούδια και την οικολογία, στην άλλη παράσταση για τη σχέση ενός γιου με τη μάνα του και στις «Μέλισσες» υποδύομαι έναν δολοφόνο. Αυτή είναι η μαγεία του ηθοποιού.
