Ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο ποιητής της σύγχρονης ελληνικής μουσικής, άφησε την τελευταία του πνοή στα 81 του χρόνια. Ο καλλιτέχνης νοσηλευόταν το τελευταίο διάστημα στο νοσοκομείο «Υγεία», στο καρδιολογικό τμήμα, δίνοντας παράλληλα μάχη με τον καρκίνο.
Ο «Νιόνιος» δεν ήταν απλώς ένας τραγουδοποιός. Ήταν μία ολόκληρη εποχή. Ήταν ένας άνθρωπος που δεν ακολούθησε το μονοπάτι που του είχαν χαράξει. Άφησε τις νομικές σπουδές για να ασχοληθεί επαγγελματικά με το τραγούδι. Από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα τα έγραψε η ιστορία και τα τραγούδια του.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος αποτέλεσε ιδρυτική μορφή της ελληνικής τραγουδοποιίας, επηρεασμένος από καλλιτέχνες όπως ο Bob Dylan και ο Frank Zappa, με διάφορη θεματολογία στα τραγούδι του, όπως την Μακεδονία, την Πόλη, την πολιτική, την ποίηση και τον έρωτα. Όλα τα τραγούδια τα έγραφε ο ίδιος, στίχους και μουσική.
Από το 1964, όταν έκανε τα πρώτα του βήματα στη μουσική, ο Διονύσης Σαββόπουλος, δεν ήταν απλώς ένας καλλιτέχνης αλλά ένας ενεργός πολίτης, ανήσυχος νους. Συνεργάστηκε με σημαντικά ονόματα της εποχής, όπως η Μαρία Φαραντούρη και ο Μάνος Λουΐζος, κάνοντας εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα. Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας, συνελήφθη και φυλακίστηκε δύο φορές, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1967, λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος υπήρξε δημιουργός αμέτρητων διαχρονικών τραγουδιών, με κορυφαία παραδείγματα το «Ζεϊμπέκικο» (ή «Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια») και τη «Συννεφούλα». Σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ, είχε μιλήσει για την συνεργασία του με τη Σωτηρία Μπέλλου, η οποία ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο το «Ζεϊμπέκικο». Όπως είχε αναφέρει, στην αρχή η Μπέλλου ήταν επιφυλακτική μαζί του, όμως μετά τη φυλάκισή του επί Χούντας, άλλαξε στάση και τον πλησίασε με περισσότερη θέρμη.
Στο «Σπίτι με το Mega» είχε αποκαλύψει και από που εμπνεύστηκε τη «Συννεφούλα»… Από την Γαλλίδα σταρ Ζαν Μορό. Το τραγούδι δεν ήταν όπως το ξέρουμε στην αρχή. Το άλλαξε με τα χρόνια και έγινε το κομμάτι που ξέρουμε και αγαπάμε.
Το 1986 άνοιξε το σπίτι του ελληνικού τραγουδιού και στην τηλεόραση με την εκπομπή «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι».
Δείτε το απόσπασμα από το αφιέρωμα της εκπομπής «Στούντιο 4»:
Το 2017, το ΑΠΘ τον τίμησε με τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα. Η ζωή όμως του το είχε ήδη δώσει.
Στο πλάι του μια ζωή η Άσπα (Ασπασία Ασπασίδου), η γυναίκα που έγινε και μούσα και σύντροφος, με την οποία απέκτησαν δύο γιους, τον Κορνήλιο και τον Ρωμανό, καθώς και δύο εγγονούς, τον Διονύση και τον Ανδρέα.
«Ήρθα πολύ κοντά με την Άσπα. Την ήθελα. Παντρευτήκαμε στην Αθήνα στις 28 Οκτωβρίου – την μέρα του ΟΧΙ εμείς είπαμε το ΝΑΙ. Όλοι πηγαίνανε και παντρεύονταν τότε. Ήταν δύσκολοι καιροί, ήθελες να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου. Γι’ αυτό μετά, στη μεταπολίτευση, πέφτανε βροχή τα διαζύγια», είχε αναφέρει στην αυτοβιογραφία του ο Διονύσης Σαββόπουλος.
Ίσως να προαισθανόταν το τέλος, περίπου έναν χρόνο πριν φύγει από τη ζωή, ο σπουδαίος τραγουδοποιός άνοιξε την καρδιά του στο κοινό μέσα από την αυτοβιογραφία του. Το βιβλίο «Γιατί τα χρόνια τρέχουν χύμα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη, περιλαμβάνει συγκινητικές αναμνήσεις, άγνωστα παρασκήνια από τη μουσική του πορεία και προσωπικές του στιγμές που αποτυπώνουν το βάθος της σκέψης και της ψυχής του.
«Χαστούκιζα τα παιδιά μου, όταν ήταν μικρά. Ναι, μερικές φορές τα χαστούκισα. Εύχομαι να ανοίξει η γη να με καταπιεί τώρα που το λέω. Ντρέπομαι. Ντρέπομαι που θα με διαβάζετε όλοι τώρα. “Καλλιτέχνης”, σου λέει ο άλλος, “άνθρωπος με ευαισθησίες”… Τα μάλωνα κι από πάνω ουρλιάζοντας σαν στρίγκλα. Με κοίταζαν κατατρομαγμένα τα πουλάκια μου…», είχε γράψει χαρακτηριστικά ο Διονύσης Σαββόπουλος, παραδοχή που προκάλεσε έντονες συζητήσεις εκείνη την περίοδο.
«Μερικές φορές κοντέψαμε να χωρίσουμε με την Άσπα αλλά ξαναπέσαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Κι άλλοτε ήταν μέρες που έπεφτε πάλι βαριά επάνω μας η ταφόπλακα της καθημερινότητας. Δούλευα σε κλαμπ γεμάτα από νεαρές γυναίκες, σεξουαλικά πρόθυμες και επιπλέον ερωτευμένες με τον πρωταγωνιστή», περιγράφει σε άλλο σημείο του βιβλίου.
«Αισθανόμουν σαν ένα μικρό παιδί που το βάζεις σ’ ένα δωμάτιο όπου τρέχουν τρενάκια, ρομπότ που μιλάνε, ένα σωρό λουσάτα παιχνίδια, αλλά δεν έπρεπε ν’ αγγίζω τίποτα, μόνο να βλέπω. “Παντρειές μού ήθελες, να τώρα”! Της το χρέωνα ο γελοίος. Μα κι αν μπήκα στον πειρασμό κι αν εξόκειλα καμιά φορά, της το ομολόγησα. Δεν μπορούσα να κρατάω μυστικά από τη γυναίκα μου. Με πνίγουν. Τι να κάνω;», εξομολογείται για τη σύζυγό του ο Διονύσης Σαββόπουλος.
«Της τα λέω όλα. Εξάλλου, άνδρας είμαι, δεν είχα κανένα ελαφρυντικό; Όχι, δεν είχα κανένα ελαφρυντικό. Το άκουγα στην παγερή σιωπή της. Το έβλεπα σ’ αυτό το παγερό πράσινο βλέμμα της. Ήμουν ένας πατριαρχικός τύπος που βασανιζόμουν απ’ την ίδια του την πατριαρχικότητα. Έτσι ήμουν τότε…», γράφει ο Διονύσης Σαββόπουλος.
Η τελευταία του συνέντευξη
Η τελευταία τηλεοπτική συνέντευξη του Διονύση Σαββόπουλου παραχωρήθηκε τον Ιανουάριο του 2025, στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ, μόλις εννέα μήνες πριν τον θάνατό του. Στην συζήτηση αυτή μίλησε ανοιχτά για την ζωή και την καριέρα του.
Η σχέση του με τη σύζυγό του, Άσπα, ήταν ένα τεράστιο κεφάλαιο στη ζωή του: «Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στην Άσπα. Είναι η γυναίκα της ζωής μου, με ανέχεται 57 χρόνια το κορίτσι. Είμαι ερωτευμένος μαζί της, αλλά κι εκείνη με ζηλεύει πολύ, με ρωτάει “ποια είναι αυτή” και “γιατί κοιτάς προς τα εκεί”», έλεγε τον περασμένο Ιανουάριο.
Σε μια από τις πιο προσωπικές του αποκαλύψεις, ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε περιγράψει πως πήρε μία από τις πιο σημαντικές αποφάσεις της ζωής του, να παντρευτεί την Άσπα. Όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά, όλα συνέβησαν όσο βρισκόταν στην απομόνωση κατλα τη διάρκεια της φυλάκισής του επί Χούντας.
«Πήρα την απόφαση να την παντρευτώ όταν ήμουν στην απομόνωση μέσα στη φυλακή», είχε αποκαλύψει για να συμπληρώσει: «Όπως παίρνουμε αποφάσεις για όλη μας τη ζωή, έτσι κι εγώ πήρα δύο σημαντικές: να ασχοληθώ σοβαρά με τα τραγούδια και να παντρευτώ την Άσπα, επειδή την αγαπώ».
Δεν δίστασε μάλιστα να αναφερθεί και στη δύσκολη σχέση που είχε με τους γονείς του.
«Δεν είναι ανάγκη να συμφωνείς με ό,τι λέω, εννοείται, αλλά θέλω να παραδέχονται οι άλλοι ότι είμαι ειλικρινής. Νομίζω ότι το έχω αποδείξει αυτό. Όταν περνούν όμως τα χρόνια, αυτά φαντάζουν αλλιώς. Δηλαδή συνειδητοποιώ για τα προβλήματα με τον μπαμπά και τον μαμά μου, όπως και τα προβλήματα μεταξύ τους, ότι οι άνθρωποι αυτοί ήταν άψογοι. Δηλαδή και τα σύννεφα, που είχαν, ήταν μέρος της λιακάδας τους. Μια μεγάλη λιακάδα ήταν αυτοί οι άνθρωποι», είχε παραδεχθεί χαρακτηριστικά.
«Απλώς λυπάμαι που δεν μου δόθηκε η ευκαιρία, όσο ζούσαν, να το τακτοποιήσω αυτό. Γιατί ναι μεν αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις μας αλλά δεν έφτασαν ποτέ τόσο βαθιά όσο επιθυμώ να φτάνουν με τα παιδιά και την γυναίκα μου. Εκεί τα καταφέρνω καλύτερα. Δεν πρόλαβα όμως να τους πω… σ’ αγαπώ μπαμπά, σε λατρεύω αδελφέ μου», είχε εξομολογηθεί ανοιχτά ο Διονύσης Σαββόπουλος στην ψυχαγωγική εκπομπή της Δημόσιας Τηλεόρασης.
Όταν η υγεία άρχισε να λυγίζει
Ήταν τότε μέσα στην πανδημία που ο σπουδαίος καλλιτέχνης, άρχισε να νιώθει περίεργα. Εμφανιζόταν τότε στο «Άλσος». Μετά τις παραστάσεις έκανε εξετάσεις και του βρήκαν καρκίνο στον πνεύμονα. Ο ίδιος είχε περιγράψει τη διάγνωση λέγοντας: «Μια και είχα χρόνο στη διάθεσή μου, πήγα να δω τους γιατρούς, γιατί είχα κάτι ενοχλήσεις. Στις εξετάσεις διαπιστώθηκε καρκίνος στον πνεύμονα. Έτσι ξαφνικά; Όχι και τόσο ξαφνικά».
Παρά την αρχική ανταπόκριση στη θεραπεία, τις τελευταίες εβδομάδες η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε. Στα τέλη Σεπτεμβρίου μεταφέρθηκε σε ιδιωτικό θεραπευτήριο, όπου είχε διαρκώς στο πλευρό του την σύζυγό του.
Παρά τις στιγμές ελπίδας, στις 21 Οκτωβρίου η μάχη έληξε κι έφυγε όπως έζησε… με αξιοπρέπεια, αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό στον ελληνικό πολιτισμό.
Το αποχαιρετιστήριο μήνυμα της οικογένειας
Η είδηση του θανάτου του Διονύση Σαββόπουλου βύθισε στο πένθος το πανελλήνιο. Η οικογένειά του λίγες ώρες μετά την απώλεια, έκανε μία λιτή και συγκινητική ανάρτηση στα social media, αποχαιρετώντας τον με αξιοπρέπεια και βαθιά αγάπη. Ένα τελευταίο αντίο γεμάτο σεβασμό και σιωπή όπως του άρμοζε.
«Ο πολυαγαπημένος μας σύζυγος, πατέρας, παππούς και τραγουδοποιός έφυγε απόψε Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2025. Λεπτομέρειες για τον αποχαιρετισμό του θα ανακοινωθούν τις επόμενες ώρες. Η σύζυγος του: Άσπα. Τα τέκνα: Κορνήλιος, Ρωμανός και Αγγέλλα. Τα εγγόνια: Διονύσης και Ανδρέας», αναφέρει η ανακοίνωση της οικογένειας του Διονύση Σαββόπουλου.
Το αντίο των καλλιτεχνών και πολιτικών
Το κύμα συγκίνησης στα social media είναι μεγάλο, με καλλιτέχνες από όλο το φάσμα αλλά και πολιτικούς, να αποχαιρετούν τον Διονύση Σαββόπουλο, με λόγια καρδιάς, φωτογραφίες και νότες από τη μουσική του.
Κλαυδία
«Σήμερα αποχαιρετάμε έναν θρύλο. Έναν άνθρωπο που σημάδεψε τη διαδρομή μου. Για εμένα έναν συνεργάτη, έναν φίλο που πίστεψε σε εμένα όταν λίγοι το έκαναν. Ευγνώμων για όλα. Κύριε Διονύση ευχαριστώ και ευχαριστούμε για όλα. Να ‘ναι χρυσός ο παράδεισος», ανέφερε η Klavdia.
Ελευθερία Αρβανιτάκη
«Διονύση μου δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω, πονάει ο χαμός σου.
Σε ευχαριστώ για το καλωσόρισμα, για την μαγεία που ζήσαμε, για όλα όσα μου έδωσες, για όλα όσα μου έμαθες. Αντίο ήρωά μου, αντίο μάγε της σκηνής, αντίο σπουδαίε δημιουργέ. Το έργο σου στα τιμαλφή του πολιτισμού μας και σίγουρα στα δικά μου τιμαλφή», έγραψε συγκινημένη η Ελευθερία Αρβανιτάκη
Γιώργος Θεοφάνους
«Ευχαριστώ δάσκαλε για τις πρώτες κουβέντες και συμβουλές, όταν με δέχτηκες στο σπίτι σου την άνοιξη του ’87. Οι ουρανοί απόψε φωνάζουν “ζήτω το ελληνικό τραγούδι”», ήταν το μήνυμα ευγνωμοσύνης του Γιώργου Θεοφάνους
Φωτεινή Δάρρα
«Μια κασέτα παλιά έπαιζε συνέχεια στο κασετόφωνο του δωματίου μου. Ημουν στην τελευταία τάξη του Λυκείου και είχα ήδη αποφασίσει ότι θα σπούδαζα θέατρο. Πού να ήξερα ότι θα γινόμουν μια ηθοποιός που τραγουδάει. Κι όλα αυτά με τους ήχους από τους «Αχαρνείς» του Αριστοφάνη και του Διονύση Σαββοπουλου. Αντίο Νιόνιο. Τελικά τα χρόνια έτρεξαν χύμα. Τέλος εποχής», ήταν το συγκινητικό αντίο της Φωτεινής Δάρρα.
Μαρία Μπακοδήμου
«Σαν να έχασα την εφηβεία μου νιώθω με αυτή την αναχώρηση . Καλό ταξίδι κύριε Σαββόπουλε», έγραψε η Μαρία Μπακοδήμου.
Βασιλική Ανδρίτσου
«Άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου», έγραψε η Βασιλική Ανδρίτσου δανειζόμενη στίχο του που αποτυπώνει εύγλωττα το κενό που αφήνει πίσω του.
Demy
«Τέλος εποχής. Ίσως γι’ αυτό μεταξύ των άλλων αυτονόητων λόγων, έκλαψα τόσο. Η μουσική του με σημάδεψε. Θα σημαίνει πάντα τόσα πολλά για μένα. Για όλους. Ευχαριστούμε», έγραψε η Demy αναρτώντας τη «Συννεφούλα»
Μαρία Σολωμού
Panik Entertainment Group
Βίκυ Κουλιανού
Αλέξανδρος Τσουβέλας
Μαρίνα Σάττι
Σία Κοσιώνη
«Υπάρχουν κενά που τίποτα δεν μπορεί να τα αναπληρώσει. Ούτε καν τα τραγούδια σου. Καλό ταξίδι… 🖤», έγραψε η Σία Κοσιώνη.
Κώστας Μπακογιάννης
«Μια ζωή ολόκληρη αναπνέαμε μαζί σου. Πάντα θα σου γράφουμε για να παρηγοριόμαστε.
Σε ευχαριστούμε για όλα», έγραψε ο Κώστας Μπακογιάννης.
Νίκος Πορτοκάλογλου
«Έχω χάσει εδώ και χρόνια τους δύο γονείς μου. Σήμερα μένω για τρίτη φορά ορφανός.🖤», έγραψε ο Νίκος Πορτοκάλογλου.
Σταύρος Θεοδωράκης
«Όλοι στοιχηματίζαμε οτι θα νικούσε και αυτή την φορά τον θάνατο.
Ότι θα έβρισκε τρόπο να τον ξεγελάσει.
Ότι θα έβαζε το καπελάκι του, την παλτουδιά του και θα έβγαινε ξανά στο αγιάζι της Αθήνας.
Να μας ζεστάνει και αυτόν τον χειμώνα.
Αλλά και τώρα που έφυγε, αυτό θα συμβεί.
Τα ουράνια τραγούδια του – αυτά που μας μεγάλωσαν, αυτά που σιγοτραγουδάγαμε σε έρωτες και επαναστάσεις – θα συντροφεύουν για πάντα τα βήματα μας.
Αντίο λατρεμένε μας δημιουργέ.
Αντίο Διονύση μας.
Την φωτογραφία την τράβηξα στο γραφείο του τέτοιες μέρες το 2023. Ετοιμάζαμε το χριστουγεννιάτικο αφιέρωμα στους Πρωταγωνιστές», έγραψε ο Στάυρος Θεοδωράκης.
Χρήστος Δάντης
«Δάσκαλος» λέγεσαι όταν οι μαθητές σου δεν συνεχίζουν απλώς το έργο σου,
αλλά το διαχέουν και σε άλλα ρεύματα του ποταμού της γνώσης που τους χάρισες δημιουργώντας νέους παραπόταμους, σκάβοντας τη γη με τρόπους που κανείς δεν φαντάστηκε ποτέ ότι γεννήθηκαν από τη δική σου πηγή.
Γι’ αυτό τολμώ να πω:
Αντίο, Δάσκαλε. Αντίο, Νιόνιο.
Και πες τους άλλη μια φορά το αγαπημένο μου:
🎶 «Στη φοιτητριούλα που σ’ έχει ερωτευτεί, θα σε καταγγείλω, πονηρέ πολιτευτή…», έγραψε ο Χρήστος Δάντης.
Λάκης Λαζόπουλος
«Έβαλα την μουσική του Διονύση να ακούγεται από πίσω!
Τραγούδησα παιδί μα και μεγάλος τα τραγούδια του!
Σπουδαίος και μοναδικός!
Ο χρόνος σταθηκε γεναιοδωρος απεναντι στους στιχους του και στην μουσικη του!
Τα χρονια περνουν,οι ανθρωποι αλλαζουν ομως η πλατεια ειναι γεματη με το νοημα που χε κατι….
Σαββοπουλος σ ενα κοσμο ai με καραγκιοζηδες που τον τρομο της εξεγερσης τον ονομαζουν σεβασμο στην ιεροτητα του χωρου!
Το συνταγμα ειναι ο τοπος συναντησης λαου και εξουσιας!
Εκει που γελανε οι λαοι οταν πεφτουν οι δικτατοριες!
Ακουω το γελιο να ρχεται!
Διοτι κεινο που με τρωει κεινο που με σωζει….ειναι που ονειρευομαι σαν τον καραγκιοζη!!!!!» έγραψε ο Λάκης Λαζόπουλος.
Βασίλης Κικίλιας
Χρήστος Φερεντίνος
Athens Film Festival
«𝚬𝚰𝚫𝚨 𝚻𝚶𝚴 𝚴𝚰𝚶𝚴𝚰𝚶 𝚱𝚨𝚷𝚶𝚻𝚬…
Με αναμενόμενη θλίψη αλλά και άπειρο θαυμασμό, και μαζί ευγνωμοσύνη για τα όσα σπουδαία μας προσέφερε, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας υποκλίνεται στο μεγάλο Διονύση Σαββόπουλο, έναν από τους διαχρονικούς μουσικούς του ήρωες, ο οποίος μας αποχαιρέτησε απόψε οριστικά, σε ηλικία 81 ετών.
Και θυμόμαστε την πραγματικά συγκινητική βραδιά που ζήσαμε μαζί του, τον Μάιο που μας πέρασε, όταν ο μέγιστος Έλληνας τραγουδοποιός παρέστη στη μνημειώδη πρώτη προβολή του ντοκιμαντέρ «Χαίρω Πολύ Σαββόπουλος», που για 50 χρόνια εθεωρείτο χαμένο, παρακολούθησε την ταινία και κατόπιν μίλησε στο κοινό.
Ήταν μια προβολή για την οποία οι Νύχτες Πρεμιέρας, και το Athens Open Air Film Festival, θα νιώθουν πάντοτε περηφάνια.
Από εκείνη τη βραδιά μας έμειναν πια μόνο οι φωτογραφίες και ο γλυκός απόηχός της. Από τον ίδιο τον Σαββόπουλο μας μένουν πολλά περισσότερα, κυρίως μια εκπληκτική δισκογραφική κληρονομιά την οποία κανένας τραγουδοποιός σε αυτή τη χώρα δεν θα μπορέσει ποτέ να επαναλάβει.
Ο Νιόνιος μας την ετοίμασε, μας την παρέδωσε και τώρα πήρε το καπελάκι του και ήσυχα αναχώρησε.
Οι φωτογραφίες του Γιάννη Στεφανίδη είναι από τη βραδιά της προβολής του «Χαίρω Πολύ, Σαββόπουλος», στον προαύλιο χώρο του Μουσείου Μπενάκη και στο πλαίσιο του 15ου Athens Open Air Film Festival. Απαθανατίζουν τον καλλιτέχνη καθώς μιλά στο κοινό, μετά το πέρας της προβολής».
Γλυκερία
«Τι να πει κανείς για τον Διονύση Σαββόπουλο – Είμαστε πολύ τυχεροί οι Έλληνες που τον είχαμε» είπε μεταξύ άλλων η Γλυκερία.
Τι βόμβα έσκασε στη ψυχή μου μόλις προσγειώθηκα στο Καναδά …
Α-πί-στευ-το ….
Τι να πρωτοθυμηθώ : τις παραστάσεις μας στη Πλάκα ,
τη «Ρεζέρβα», τα τραγούδια της,
το στούντιο , τις πρόβες , τις συζητήσεις , το «Μυστικό τοπίο»στο Μέγαρο , τη πρώτη εθελοντική συναυλία για το 2004 και τη τελετή λήξης , το δημόσιο «ευχαριστώ»σου για τη συναυλία του φορτηγού στο κορωνοιό (που κατάλαβες αμέσως γιατί το έκανα)και ήσουν ο ΜΟΝΟΣ με θάρρος από όλο το καλλιτεχνικό «κόσμο» που πήρε θέση. Δεν θα ξεχάσω τη φωνή σου , τις συμβουλές , το τεράστιο χιούμορ σου, την αστείρευτη εξυπνάδα σου , το πηγαίο ταλέντο σου , τα μοναδικά σου τραγούδια που στολίζουν τις συναυλίες μας … Άφησες Τεράστια παρακαταθήκη.
Σε ευχαριστώ για ό, τι έζησα μαζί σου , κόσμημα στη ψυχή μου . Λυπάμαι αφάνταστα που δεν θα σε αποχαιρετήσω …ουτως ή άλλως δεν μου αρέσουν οι αποχαιρετισμοί με κόσμο ….Θα ζεις στη καρδιά μου
Σαν το παράπονο στη φράση
Εδώ και τώρα ….
Διονύση μου αγαπημένε …
Νιονιο μου …
Και έτσι ας καίνε οι λαμπάδες στα μονοπάτια στα βουνά και εσύ πάντα θα επιστρέφεις κάθε στιγμή ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ ….
Άδεια μου αγκαλιά .»
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
