Η δημοσιογραφία στις χώρες της Λατινικής Αμερικής αποτελεί «διαβατήριο» για τον άλλο κόσμο, ενώ σε πολλές χώρες -συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας- στέλνουν με ευκολία πίσω από τα κάγκελα της φυλακής όσους δημοσιογράφους ενοχλούν τους κρατούντες.
Όμως και στη χώρα μας φαίνεται ότι υπάρχουν σφαίρες που έχουν πάνω τους γραμμένα ονόματα δημοσιογράφων, όπως δείχνουν η απόπειρα κατά του Στέφανου Χίου, αλλά και η ανεξιχνίαστη εν ψυχρώ δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια το 2010. Αν στις δύο αυτές υποθέσεις συμπεριληφθεί και ο για πολλούς περίεργος θάνατος του εκδότη Παναγιώτη Μαυρίκου, που αποδόθηκε σε τροχαίο, σχηματίζεται ένα τρίγωνο που προκαλεί ερωτήματα.
Ξημερώματα της 19ης Ιουλίου 2010 έπεσε νεκρός από τις σφαίρες αγνώστων ο φερόμενος ως διαχειριστής του δημοφιλούς blog troktiko και διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού Θέμα 9,89. Οι εκτελεστές, ντυμένοι αστυνομικοί, είχαν χτυπήσει το κουδούνι του σπιτιού του στην Ηλιούπολη λέγοντάς του ότι του κλέβουν το αυτοκίνητο. Όταν ο 37χρονος Σωκράτης Γκιόλιας εμφανίστηκε στην είσοδο, τον πυροβόλησαν 16 φορές εξ επαφής και εξαφανίστηκαν. Την ευθύνη για τη δολοφονία ανέλαβε η Σέχτα Επαναστατών, ωστόσο 10 χρόνια αργότερα οι δράστες παραμένουν ασύλληπτοι, ενώ η οργάνωση με δύο ένοπλες επιθέσεις χωρίς θύματα και δύο δολοφονίες στο «ενεργητικό» της εξαφανίστηκε, όπως και το οπλοστάσιό της.
Στις 9 Ιουνίου 2016 χτύπησε στο στηθαίο της Αττικής Οδού και τυλίχθηκε στις φλόγες η πολυτελής Porsche Cayenne του Παναγιώτη Μαυρίκου. Ο 42χρονος, που ήταν στο επίκεντρο της επικαιρότητας για υπόθεση εκβιασμών, απανθρακώθηκε. Η μητέρα του, που αργότερα αυτοκτόνησε, δεν είχε σταματήσει να υποστηρίζει ότι «τον έφαγαν».
Οι αστυνομικοί του Ανθρωποκτονιών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχαν ίχνη δολιοφθοράς στην Porsche και ότι επρόκειτο για δυστύχημα, καθώς υπήρξε διαρροή λαδιού και καυσίμων η οποία προκλήθηκε από μηχανική βλάβη. Ο Παναγιώτης Μαυρίκος εξέδιδε εφημερίδες, όπως η «Ακρόπολη», αλλά είχε εμπλακεί σε υπόθεση εκβιασμών μαζί με άλλους δύο δημοσιογράφους και κατάφερναν να εξασφαλίζουν σημαντικά μερίδια από κρατική διαφήμιση.
Πηγή: Δημοκρατία
