Ήταν 12 Ιουνίου του 1944 όταν οι Βούλγαροι κατακτητές και συνεργάτες των Ναζί, συνέλαβαν στα Κομνηνά Ξάνθης τρεις αντιστασιακούς. Τον 20χρονο Νικόλαο Σιδηρόπουλο, τον 16χρονο Κώστα Παπαδόπουλο και τον 50χρονο Δημήτριο Στίγκα.
Οι Βούλγαροι στρατιώτες προχώρησαν σε ακρότητες που ξεπερνούν την ανθρώπινη λογική. Τους βασάνισαν αγρίως για να αποκαλύψουν τα κρησφύγετα των ανταρτών και στη συνέχεια τους εκτέλεσαν, έκοψαν και τοποθέτησαν τα κεφάλια τους σε σάκο και τα κατέβασαν στην πλατεία. Ο Βούλγαρος διοικητής συγκέντρωσε 800 από τους κατοίκους των Κομνηνών Ξάνθης στην πλατεία του χωριού κι έστησε απέναντί τους τα πολυβόλα για να τους εκτελέσει. Ένας αξιωματικός κρατώντας τα από τα μαλλιά, περιέφερε τα κομμένα κεφάλια και ρωτούσε τους γονατιστούς κατοίκους αν τα αναγνωρίζουν.
Ο διοικητής διέταξε τα πολυβόλα να ετοιμαστούν, αλλά η ομαδική εκτέλεση δεν πραγματοποιήθηκε κατόπιν παρεμβάσεως Ρώσου στρατιωτικού γιατρού. Την ίδια ώρα στρατιώτες λεηλατούσαν και πυρπολούσαν τα σπίτια του χωριού.
Βούλγαροι στρατιώτες καμαρώνουν μπροστά στα κομμένα κεφάλια του Νίκου Σιδηρόπουλου και του Δημητρίου Στίγκα, ο ένας μάλιστα κρατά και το τσεκούρι…
Οι Βούλγαροι εντόπισαν την σύζυγο του εκτελεσθέντος Δημητρίου Στίγκα, Κυριακούλα, την οποία δίκασαν και καταδίκασαν σε θάνατο με συνοπτικές διαδικασίες, επειδή είχε δύο γιούς αντάρτες τον Κώστα και τον Ανδρέα! H Στίγκα τους είπε: «Και δέκα παιδιά να είχα, θα τα έστελνε στο βουνό, να πολεμήσουν για την ελευθερία της πατρίδος». Ο διοικητής ρωτά την Στίγκα αν θέλει να της κλείσουν τα μάτια. Εκείνη περήφανα απάντησε «όχι» και την ώρα της εκτέλεσης φώναξε «Ζήτω η Ελλάς»!
