Το επώνυμό του «Καζανόβα» εκτόπισε από την καθημερινή ομιλία τη λέξη «καρδιοκατακτητής». Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου που είχαν λέξεις με την αντίστοιχη έννοια. Εξασφάλισε, με τον τρόπο αυτό, μια θέση στην αιωνιότητα, άσχετα εάν ο πραγματική ιδιότητά του ήταν… τυχοδιώκτης!
Το ωραίο είναι ότι η φήμη του οφείλεται όχι σε πραγματικά γεγονότα, αλλά στα απομνημονεύματά του που, όπως παραδέχεται, τα έγραψε όταν η μνήμη του είχε αρχίσει να τον εγκαταλείπει…
Από τον τεράστιο κατάλογο του Τζιάκομο Καζανόβα δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι Ελληνίδες. Τι κι αν η Ελλάδα ήταν υπό ξένη κατοχή; Το ερωτικό ταμπεραμέντο πάντα βρίσκει τρόπους να απελευθερωθεί.
Ο Ιταλός γόης επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη και την Κέρκυρα.
Στο νησί των Φαιάκων γνώρισε την κυρία «Φ», όπως την αναφέρει στις αναμνήσεις του, για να μην την εκθέσει, προφανώς. Ο έρωτας ήταν τόσο μεγάλος ώστε ενέπνευσε και τον Γάλλο ζωγράφο Αύγουστο Λερού που δημιούργησε ένα από τα ωραιότερα έργα του.
Απεικονίζεται μια σκηνή πάθους του Καζανόβα με την μαντάμ Φ!
Στην Κέρκυρα γνώρισε ακόμα μια κεφαλλονίτικη οικογένεια που είχε πάει εκεί για να εκπληρώσει ένα τάμα, τον παπά Ντεληδόπουλο και τον πρωτοποπαπά Βούλγαρη.
Το 1741 επισκέπτεται την Κωνσταντινούπολη. Ένας Τούρκος, ο Γιουσούφ εφέντης, όπως τον αναφέρει, τον δέχεται σπίτι του. Τον συμπαθεί τόσο πολύ που θέλει να τον παντρέψει με την κόρη του Ζελμέ με έναν όρο: Να εξισλαμιστεί!
Γνωρίζει και τη γυναίκα του Γιουσούφ. Την… ξεμοναχιάζει και μαθαίνει ότι λέγεται Σοφία, είναι Ελληνίδα. Δεν βγάζει τη μπούρκα της. Ο Καζανόβας φαντάζεται να έχει σώμα όμοιο με της Αφροδίτης. Όσο για το πρόσωπό της του το δείχνει κάποια στιγμή που πάει να φιλήσει τον σύζυγό της.
Ο γερο-Γιουσούφ κάποια στιγμή του εξομολογείται:
«Είναι πολύ νέα κι εγώ πολύ γέρος και είμαι βέβαιος ότι θα παντρευτεί και πάλι όταν πεθάνω. Τυχερός όποιος την πάρει. Θα είναι ευτυχισμένος. Είναι και παρθένα!»
Η Σοφία ήταν μια από τις πολλές γυναίκες στο χαρέμι του Γιουσούφ!
Ελληνίδες όμως δεν γνώρισε μόνο στα δύο ταξίδια του στην Ελλάδα. Συγκλονιστική είναι η ιστορία της Ελληνίδας που γνώρισε στην Αγκόνα. Ήταν σκλάβα στο χαρέμι ενός Τούρκου. Την πολιορκούσε και τελικά το μόνο που κατάφερε να πάρει από αυτήν ήταν ένα φιλί! Του ζήτησε να την αγοράσει από τον αφέντη της για να αποκτήσει την ελευθερία της. Της απάντησε ότι δεν είχε χρήματα. Αργότερα του έδωσε δύο χιλιάδες πιάστρα (έτσι αποκαλούσαν οι Ευρωπαίοι το οθωμανικό ασημένιο γρόσι των 40 παράδων) που αρκούσαν για την αγορά της. Τα είχε κλέψει από τον αφέντη της. Ο Καζανόβας φοβήθηκε μην κατηγορηθεί για κλοπή κι αρνήθηκε την πρόταση της σκλάβας Ελληνίδας.
