Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1951 η κοινή γνώμη έμεινε άναυδη από τους τρόπους που χρησιμοποιούσε ένα εξέχων μέλος της υψηλής κοινωνίας με σκοτεινό παρελθόν για να παρασύρει ανήλικες. Τις νάρκωνε, τις βίαζε και στο τέλος τις εκβίαζε!
Βρισκόμαστε σε μια εποχή που στην Αθήνα άρχισαν να συρρέουν φτωχές οικογένειες από την περιφέρεια. Ο πόλεμος και ο εμφύλιος που ακολούθησε τους έδειχναν ένα δρόμο για μια νέα ζωή: Την πρωτεύουσα.
Οι οικογένειες αυτές έχουν και παιδιά που αν και ανήλικα πρέπει να βγουν στη βιοπάλη. Άλλα είναι ορφανά, άλλα υποχρεώνονται από την τρυφερή τους ηλικία να δουλέψουν σε εργοστάσια ή σε σπίτια οικιακές βοηθοί.
Σε αυτή την ηλικιακή ομάδα στόχευε ο οδοντογιατρός Κώστας Κωνσταντινίδης. Με το βοήθεια της γυναίκας του, αλλά και συνεργατών του «ψάρευαν» φτωχά, ανήλικα κορίτσια από εργοστάσια και από ζαχαροπλαστεία στην Ομόνοια και το Σύνταγμα.
Τις εντόπιζαν, τις πλησίαζαν, έδιναν την κάρτα του «γιατρού» και υπόσχοναν ένα καλό μισθό κσαι μια καλή ζωή.
Όσα κορίτσια πήγαιναν στο ιατρείο του στην οδό Φιλελλήνων 20 άκουγαν ότι θα τις προσλάμβανε ως νοσοκόμες με υψηλό μισθό, θα τις ντύνει, θα τις ταΐζει, αλλά θα έπρεπε να μένουν στο ιατρείο. Εσώκλειστες.
Το επόμενο μέρος του σχεδίου περιλάμβανε την ιατρική εξέταση. Για να δει, δήθεν, εάν είναι υγιείς. Μετά τις τυπικές εξετάσεις τις ξάπλωνε σε μια καρέκλα για οδοντιατρική εξέταση. Εκεί συνήιθως με «μέθη» τις κοίμιζε και τις βίαζε!
Ακολούθως επέμενε ότι δεν ήσαν αγνές. Υπήρχαν περιπτώσεις που όσες θέλησαν να μείνουν λόγω μισθού και χωρίς να ξέρουν τι έχει προηγηθεί, υπέγραψαν ότι τις βίασε μικρές ο ίδιος τους ο πατέρας, ή κάποιος συγχωριανός τους!
Κι όταν μετά από λίγο τις έδιωχνε από «νοσοκόμες» με τις επιστολές αυτές εξασφάλιζε τη σιωπή τους.
Το σχέδιο λειτουργούσε τέλεια, αλλά δεν υπολόγισε τον αστάθμητο παράγοντα, την παρατηρητικότητα μιας κυρίας που επί τρεις μήνες έκανε οδοντιατρική θεραπεία. Τα ραντεβού ήταν αραιά και πρατήρησε ότι σε κάθε επίσκεψη τν υποδεχόταν κι άλλη «νοσοκόμα» με τα ίδια χαρακτηριστικά. Ανήλικη, από την επαρχία που απλά οδγούσε τους πελάτες στο εξεταστήριο. Η κυρία είχε ένα γνωστό στο Τμήμα Ηθών, του εξέφρασε τις απορίες της κι έτσι άρχισε η παρακολούθηση του γιατρού.
Το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 1951 οι αστυνομικοί ζήτησαν από μια «νοσοκόμα» που βγήκε από το ιατρείο να τους ακολουθήσει στο Τμήμα. Εκείνη τρομαγμένη τους αποκάλυψε τι γινόταν.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες δύο μέρες μετά και άρχισαν να συρρέουν κοπέλες για να καταθέσουν τη δική τους ιστορία. Ήταν τραγικές.
Μια από αυτές που υποχρεώθηκε να μείνει, αποκάλυψε ότι είχε βγει μια Κυριακή με τον γαμπρό της. Τους πλησίασε μια κυρία και τους έδωσε την κάρτα του γιατρού. Ήταν η σύζυγός του. Όταν πήγε στο ιατρείο του και έγιναν όσα έκανε κατέφυγε στον γαμπρό της για να τα καταγγείλει. Εκείνος πήγε στον γιατρό, αυτός υποστήριξε ότι δεν ήταν αγνή, αλλά ήρθε στην Αθήνα επειδή είχε μια ερωτκή ατυχία με κάποιον συγχωριανό της. Αυτός την έδιωξε από το σπίτι. Μη έχοντας που να να πάει επέστρεψε στο «γιατρό».
Οι έρευνες των αρχών όμως έβγαλαν κι άλλα στοιχεία.
*Με καταγωγή από τα Άδανα της Μικράς Ασίας, ο Κωνσαντινίδης, ήρθε στην Ελλάδα το ’22. Εγκαταστάθηκε στην Ιθάκη κι αξιοποίθησε ένα νόμο του 1925 για να πάρει δίπλωμα οδοντογιατρού, Με βάση το νόμο αρκούσε να βεβαιώσουν δύο μάρτυρες ότι ασκούσε το επάγγελμα στη Μικρά Ασία. Δεν έγινε τότε οδοντογιατρός αφού δεν γνώριζε τίποτα.
*Πήγε στην Γαλλία, εργάστηκε ως γκαρσόνι σε διάφορα κακόφημα μπαρ κι επέστρεψε το 1929 με απέλαση για ανάμειξή του σε υπόθεση ναρκωτικών. Στις αποσκευές του όμως είχε και δύο πτυχία οδοντοτεχνίτη, ιδιωτικών σχολών που έγραφαν ότι μπορούσε να ασκήσει το επάγγελμα μόνο σε αποικίες της Γαλλίας κι όχι στην ίδια τη χώρα.
*Επέστρεψε στην Ιθάκη κι άνοιξε οδοντιατρείο με την ένδειξη «διπλωματούχων Παρισίων». Εκεί γνώρισε μια 15χρονη εύπορης οικογένειας την οποία με υπόσχεση γάμου την έφερε στην Αθήνα και πήρε όλη την περιουσία εκμμετελευόμενος το θάνατο της μητέρας της. Με τα χρήματα αυτά άνοιξε το ιατρείο του στην οδό Φιλελλήνων.
*Η Κατοχή τον βρήκε στν Αθήνα. Είχε αποφύγει τη στράτευση με πλαστή ηλικία γέννησης προσθέτοντας κάποια χρόνια. Συνεργάστηκε με τους Ιταλούς κι αργότερα γνώρισε τη γραμματέα μιας γερμανικής εταιρείας που διαχειριζόταν εγκαταστάσεις αναγκαίες για την τροφοδοσία του στρατού Κατοχής. Η γραμματέας ήταν η μετέπειτα γυναίκα του. Κατάφερε να εξασφαλίσει την εκμμετάλευση ενός ναυπηγείου στην Ελευσίνα κι ενός συνεργείου επισκευσής πετρελαιοκινητήρων στο Πέραμα διώχνοντας τους ιδιοκτήτες τους.
*Μεταπολεμικά φυγάδευε νέους που δεν ήθελαν να στρατευθούν με το αζημίωτο φυσικά. Συννελήφθη, καταδικάστηκε σε 2,5 χρόνια φυλάκιση από το Έκτακτο Στρατοδικείο, αλλά βγήκε νωρίτερα. Οι λίρες της Κατοχής, προφανώς, έκαναν τη δουλειά τους.
*Η σύζυγός του Χίλντεγκαρντ φον Πάπουλ Βόιτσελ εμφανιζόταν ως κόρη Γερμανού στρατηγού τον καιρό της Κατοχής. Πολλοί έλεγαν ότι απλά ήταν πρώην χορεύτρια σε καμπαρέ του Βερολίνου και προστατευόμενη του διευθυνού της Γερμανικής υπηρεσίας φον Άπεν….
Στην οδό Φιελλήνων ο «οδοντογιατρός» είχε «όνομα». Το χρήμα δεν κρυβόταν σε μια εποχή που οι πλούσιοι ήταν λίγοι. Οργάνωνε εκδρομές και έκανε δωρεές σε συλλόγους και αθλητές. Εμφανιζόταν και ως καθηγητής πυγμαχίας!
Η σύλληψή του δημιούργησε αίσθηση. Μια αδιόρατη υποψία ότι πολλά από τα θύματά του τα διοχέτευε σε πλούσιους φίλους του άρχισε να πλανάται. Κάποιοι σιγουρα τον βοήθησαν αφού οι δικηγόροι του κατάφεραν με συνεχείς αναβολές να φθάσουμε στα 1953 για να γίνει δίκη του στη Θήβα για την αποφυγή επεισόδίων. Στα σχεδόν δύο χρόνια που μεσολάβησαν με όπλο τις επιστολές κατάφερε να «πείσει» πολλά από τα θύματά του να αποσύρουν τις μηνύσεις. Όμως κι εκείνη η δίκη δεν έγινε. Το δικαστήριο την ανέβαλε επ’ αόριστον για να προσέλθουν έστω και με βίαιη προσαγωγή όσες είχαν αποσύρει τις καταγγελίες για να καταθέσουν. Αξιοποιούσε με τον καλύτερο τρόπο το νόμο που έλγε ότι «τα αδικήματα βιασμού και αποπλάνησης δικάζονται μόνο κατ’ έγκλισιν».
Στο τέλος και με την πίεση της κοινής γνώμης καταδικάστηκε, αλλά σε όλη αυτή τη διαδικασία τα θύματά του… βιάστηκαν για δεύτερη φορά, Οι εφημερίδες δημοσίευαν φωτογραφίες, καταθέσεις και φυσικά ονόματα. Ο Κωνσταντινίδης έδειχνε τις επιστολές και υποστήριζε ότι τον εκβίαζαν. Πολλές κοπέλλες είχαν αρχίσει μια νέα ζωή κι επέστρεφαν εκεί που ήθελαν να ξεχάσουν. Άλλες πάλι με τα χρήματα που τους προσέφερε η Χίλντα Κωνσταντινίδη και οι δικηγόροι της πίστευαν ότι θα μπορούσαν να σταθούν στα πόδια τους.
Ο «οδοντογιατρός» με τις υψηλές γνωρισμίες, το πλούσιο ποινικό μητρώο και την αντεθνική του δράση τιμωρήθηλε για μέρος, μόνο των εγκλημάτων του…
