Ήταν 19 Ιουλίου 1941 όταν ο Ουίνστον Τσόρτσιλ έκανε για πρώτη φορά το διασημότερο σήμα του 20ου αιώνα. Το σήμα της νίκης με τα δύο δάχτυλα. Πέρασε στην ιστορία και στις μέρες μας αποτελεί σύμβολο ειρήνης και όχι νίκης σε έναν πόλεμο.
Μόνο που το σήμα V έχει τη δική του ιστορία.
Εμπνευστής δεν ήταν ο Τσόρτσιλ, αλλά o Βέλγος εκφωνητής του ΒΒC στη φλαμανδική εκπομπή για τους υποδουλωμένους στους Ναζί συμπατριώτες του, ο Βίκτορ ντε Λαβαλαγκέ.
Στις 14 Ιανουαρίου 1941 είχε καλέσει να σχηματίζουν το V, το πρώτο γράμμα της λέξης Victory (νίκη) που είχε κοινό στα Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και Φλαμανδικά.
Οι συμπατριώτες του τον άκουσαν και το έκαναν,.. μόδα. Σε εστιατόρια όταν ο σερβιτόρος του έφερνε τα μαχαιροπήρουνα τα έβαζαν σε θέση V. Οι τοίχοι των πόλεων και των χωριών το «φιλοξενούσαν» συχνά.
Ο Τζόναθαν Γκρίφιθ, διευθυντής της ευρωπαϊκής υπηρεσίας προγραμμάτων του BBC κατάλαβε τη δυναμική που είχε το έμβλημα. Εισηγήθηκε στον προϊστάμενό του Τζον Λόρενς να το αξιοποιήσουν πανευρωπαϊκά.
Κάπως έτσι έφθασε και στον Τσόρτσιλ που αποφάσισε να το… οπτικοποιήσει! Το σχημάτισε με τα χέρια του, για πρώτη φορά, στις 19 Ιουλίου 1941. Μόνο που οι υπεύθυνοι πάγωσαν. Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας ως φανατικός καπνιστής, που δεν αποχωριζόταν το πούρο του έδειξε τα δάχτυλά του με την μπροστινή τους πλευρά που ήταν πρόστυχη πρόκληση για τους περισσότερους Δυτικούς.
Εκ των υστέρων υποστηρίχτηκε ότι ο Τσόρτσιλ εκτός από τη νίκη ήθελε να στείλει και μήνυμα στους Γερμανούς και τον Χίτλερ. Πιθανότατα δεν σκέφτηκε κάτι τέτοιο και το «V» με ανοιχτά τα δύο δάχτυλα έγινε παγκόσμιο σύμβολο για τη νίκη που περίμεναν να έρθει.
Η εποχή ήταν δύσκολη. Ο κόσμος που πολεμούσε τον Χίτλερ ήθελε από κάπου να… πιαστεί. Από το Σεπτέμβριο του 1939 που άρχισε η επίθεση στην Πολωνία και ο πόλεμος ο Χίτλερ είχε μόνο νίκες και οι Άγγλοι μόνο ήττες. Είχαν καταληφθεί η Ολλανδία, το Βέλγιο, είχε πέσει η Γαλλία, οι Γερμανοί είχαν καταλάβει τα Βαλκάνια και είχαν επιτεθεί στη Σοβιετική Ένωση προελαύνοντας στο έδαφός της. Τι χειρότερο μπορούσε να συμβεί;
Το V μέχρι το τέλος του πολέμου ήταν ένα σύμβολο πίστης στη νίκη που αργούσε, αλλά την περίμεναν.
Και οι Γερμανοί πως αντέδρασαν;
Είναι από τις λίγες φορές που ο υπουργός προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς έπεσε σε… γκάφα. Βλέποντας ότι δεν μπορεί να ελέγξει τη διάδωσή του προσπάθησε να το οικειοποιηθεί. Και στα γερμανικά η λέξη νίκη, αρχίζει από V. Επιστρατεύτηκε μάλιστα η κραυγή των άγριων γερμανικών φυλών που το φώναζαν, υποτίθεται, στις επιδρομές τους. Γρήγορα όμως εγκατέλειψαν την προσπάθεια και επέστρεψαν στις απαγορεύσεις.
Και κάτι ακόμα. Στα σήματα μορς το V είναι τρεις τελείες και μια παύλα. Έχει τον ήχο της εισαγωγής της 5ης Συμφωνίας του Μπετόβεν που επίσης στην υποδουλωμένη Ευρώπη έγινε σύμβολο αντίστασης.
Στα χρόνια που ακολούθησαν τη χειρονομία του Τσόρτσιλ την ακολούθησαν σχεδόν οι πάντες. Οι ειρηνιστές, οι αθλητές μετά από κάποια επιτυχία τους και πολλοί άλλοι.
