Βρισκόμαστε στα 1969. Η ελληνική τηλεόραση είναι κιόλας τριών ετών.. .Κι όπως τα μωρά που αρχίζουν σε αυτή την ηλικία να περπατάνε, έτσι και η μικρή μας οθόνη έκανε τα πρώτα της ευρωπαϊκά βήματα.
Πριν τα… ποδοσφαιρικά βήματα είχαν προηγηθεί τα άλματα στο διάστημα! Είναι η εποχή που οι Αμερικανοί είχαν αρχίσει τον αγώνα για να κατακτήσουν τη Σελήνη. Το πέτυχαν λίγους μήνες αργότερα στις 21 Ιουλίου.
Η φτωχή σε χρήμα ελληνική τηλεόραση είχε προσχωρήσει στην «Γιουροβίζιον» που για όσους νομίζουν ότι είναι ένα απλό φεστιβάλ τραγουδιού, πρέπει να τους πληροφορήσουμε ότι αποτελεί τον ευρωπαϊκό οργανισμό των εθνικών τηλεοράσεων. Ανταλλάσει προγράμματα και μεταδίδει μεγάλα γεγονότα.
Η ΕΡΤ είχε γίνει λίγο νωρίτερα μέλος της EBU, όπως είναι τα αρχικά της και μέσω ΟΤΕ συνδεόταν με την ιταλική RAI για να παίρνει εικόνα από το… διάστημα.
Κάπου εκεί εισχώρησε και το ποδόσφαιρο.
Στις 28 Μαΐου στη Μαδρίτη γινόταν ο τελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Η πανίσχυρη Μίλαν αντιμετώπιζε στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» τον Άγιαξ που έδινε τα πρώτα του διαπιστευτήρια σε τελικό.
Όπως διαβάζουμε στις εφημερίδες της εποχής η ΕΡΤ με 80.000 δρχ. – ποσό σημαντικό, αλλά όχι απαγορευτικό – μπορούσε να δείξει τον τελικό.
Από κοντά κόλλησε και η ΥΕΝΕΔ το κανάλι των στρατιωτικών που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές κυρίως από τις αμερικανικές σειρές που μετέδιδε.
Η ΕΡΤ θα έπαιρνε την εικόνα από τη RAI και εκτός από τους τηλεθεατές της θα την έδινε και στην ΥΕΝΕΔ.
Μέχρι το πρωί εκείνης της μέρας κανείς δεν ήξερε εάν μεταδοθεί όλο το ματς ή μόνο το β΄ ημίχρονο.
Υπήρχαν δύο λόγοι:
Ο πρώτος αφορούσε την αντίληψη των κρατούντων για το πόσο κουραστικό είναι για τον μέσο τηλεθεατή να παρακολουθήσει για 90′ ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα, ακόμα και τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών, που σημερα λεγεται Τσάμπιονς Λιγκ!
O δεύτερος αφορούσε, κυρίως, την ΥΕΝΕΔ. Ένας ιδιώτης είχε υπογράψει συμφωνία μαζί της. Της παραχωρούσε δωρεάν δημοφιλείς αμερικάνικες σειρές και εισέπραττε τα χρήματα από τις διαφημίσεις. Εκείνη την Τετάρτη 28 Μαΐου 1969 στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται δύο δημοφιλείς σειρές. Η «Μάχη» και οι «Αδιάφθοροι» που θα έπρεπε να… θυσιαστούν για τον ποδοσφαιρικό αγώνα. Μαζί με αυτές θα θυσιαζονταν και οι εισπράξεις από τις διαφημίσεις. Στο στρατιωτικό κανάλι πάλι υπήρχε ο φόβος ότι εάν η ΕΡΤ άρχιζε να δείχνει αγώνες ποδοσφαίρου θα υποχωρούσε η κυριαρχία τους στις μετρήσεις θεαματικότητας που είχαν αρχίσει τότε να κατευθύνουν τους διαφημιστές προς συγκεκριμένα προγράμματα.
Επιλέχθηκε η μέση λύση. Τα δύο κανάλια θα έδειχναν το β’ ημίχρονο και ο παραγωγός που τροφοδοτούσε την ΥΕΝΕΔ με πρόγραμμα θα θυσίαζε τους «Αδιάφορους», αλλά θα διατηρούσε τη «Μάχη»!
Οι εφημερίδες την επόμενη μέρα στάθηκαν στο γεγονός της μετάδοσης κι όχι στην απόφαση να προβληθεί ο… μισός αγώνας!
Δείτε εδώ στιγμιότυπα από την τηλεοπτική μετάδοση με ιταλική περιγραφή η ίδια που έφτανε και στο κτίριο του ΟΤΕ από το οποίο μετέδιδε το ματς ο Γιάννης Διακογιάννης. Η περιγραφή του, δυστυχώς δεν έχει διασωθεί. Η ΕΡΤ δεν είχε ακόμα βίντεο. Βέβαια κι αργότερα που απέκτησε έσπευσε να σβήσει τις περισσότερες, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
Σημειώστε πάντως ότι οι Έλληνες τηλεθεατές έβλεπαν το ματς ασπρόμαυρο. Οι ποδοσφαιρικές αναμετρήσεις απέκτησαν… χρώμα στην Ελλάδα χρόνια αργότερα. Το 1980!
Μόνο που προβλήματα δεν είχε μόνο η μετάδοση της ΕΡΤ (και της ΥΕΝΕΔ), αλλά και αυτή της RAI. Τότε τα κανάλια έπαιρναν την εικόνα από δορυφόρο ή μέσω κυκλώματος, αλλά ο ήχος του σπίκερ έφτανε στο στούντιο με τηλεφωνική γραμμή. Ένα πρόβλημα στην επικοινωνία Μαδρίτης – Ρώμης υποχρέωσε την ιταλική τηλεόραση να μεταδώσει από το στούντιο τον αγώνα.
Εάν δείτε το βίντεο που ακολουθεί με όλη την αναμέτρηση ο δημοσιογράφος ζητά συγγνώμη για το τεχνικό πρόβλημα που αποκαταστάθηκε στις αρχές του β΄μέρους (στο 1:01.00) όταν και ακούστηκε η φωνή του Νικόλα Καρόζιο από το «Μπερναμπέου».
Όσο για το δίλημμα «ολόκληρο το ματς ή μόνο το β΄ ημίχρονο» απαντήθηκε σύντομα. Το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό το 1970 απογείωσε τη σχέση τηλεθεατών με το ποδόσφαιρο. Η πορεία του Παναθηναϊκού το 1971 μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο «Γουέμπλεϊ» έκανε αυτονόητο ότι ένα ματς ο τηλεθεατής το βλέπει από την αρχή μέχρι το τέλος.
Κι επειδή η ζωή παίζει… περίεργα παιχνία, στην εφημερίδα «Έθνος» δημοσιεύθηκε η πρώτη τηλεοπτική κριτική από τη μετάδοση. Την υπέγραφε ο «Ε.Φ».
Ο «Ε.Φ
Ο «Ε.Φ» δεν είναι άλλος από τον Βαγγέλη Φουντουκίδη που αργότερα έγινε κι αυτός μέρος της ιστορίας της ελληνικής τηλεόρασης, παρουσιάζοντας, κυρίως, τις αθλητικές ειδήσεις στα δελτία και αθλητικές εκπομπές!
