Οι σεισμολόγοι τον ονομάζουν «Σεισμό της Αμοργού» αφού σημειώθηκε νότια του νησιού. Οι μεγαλύτερες καταστροφές και η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων, 53 νεκροί και περισσότεροι από 100 τραυματίες, σημειώθηκε στην Σαντορίνη.
Ήταν ξημερώματα της Δευτέρας 9 Ιουλίου 1956, ώρα 5:11. Η γη τρέμει από τα 7,7 ρίχτερ. Δεκατρία λεπτά αργότερα νέος σεισμός 7,2 ρίχτερ ολοκληρώνει την καταστροφή.
Αν στους φετινούς σεισμούς που έπληξαν την ίδια περιοχή την ευθύνη, σε μεγάλο βαθμό, την έχει η επέμβαση των ανθρώπων με την άναρχη δόμηση και κίνητρο το χρήμα, οι καταστροφές του σεισμού εκείνου προήλθαν από το ακριβώς αντίθετο! Η Ελλάδα του 1956 ήταν φτωχή, η περιφέρεια φτωχότερη και ο τουρισμός δεν είχε ανακαλύψει, ακόμα τις Κυκλάδες. Τα σπίτια είχαν πληγές από το χρόνο που δεν είχαν επουλωθεί.
Και σα να μην έφθανε αυτό ένα τεράστιο τσουνάμι με τα κύματα να φτάνουν τα 25 μέτρα ακολούθησε και ολοκλήρωσε την καταστροφή.
Ακόμα και στο Ρέθυμνο η θάλασσα τραβήχτηκε προς τα μέσα δημιουργώντας… νέα ακτή!
Μέσα αντιμετώπισης τέτοιων καταστάσεων δεν υπήρχαν.
Μοναδικό… εφόδιο η εμπειρία από τους επίσης φονικούς σεισμούς στο Ιόνιο τρία χρόνια νωρίτερα (1953).
Η βασιλική οικογένεια παραθέριζε στην Κέρκυρα κι όταν έγινε γνωστή η έκταση της καταστροφής έσπευσε με το πολεμικό πλοίο στην περιοχή.
Οι εφημερίδες της εποχής για να δώσουν το μέγεθος της ενέργειας που απελευθερώθηκε ανέφεραν ότι ήταν σαν να έπεσαν 10.000 ατομικές βόμβες!
Η Σαντορίνη πλήρωσε βαρύ τίμημα. Το 35% των σπιτιών κατέρρευσαν, ενώ το 45% υπέστη μικρές ή μεγάλες ζημιές. Το σύστημα υδροδότησης του νησιού κατέρρευσε.
Ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 14 του μήνα επισκέφθηκε την περιοχή για να σχηματίσει ο ίδιος άποψη για τις καταστροφές.
Πολλές χώρες κινητοποιήθηκαν για να προσφέρουν βοήθεια. Έγινε δεκτή εκτός από αυτήν της Μεγάλης Βρετανίας. Αιτία ο αγώνας της ΕΟΚΑ στην Κύπρο για την Ένωση με την Ελλάδα και τα μέτρα που έπαιρναν οι Άγγλοι αποικιοκράτες σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού.
Πέρασαν πολλά χρόνια για να ξαναβρεί το νησί την ηρεμία του. Πολλοί κάτοικοι όμως που έμειναν χωρίς σπίτι αποφάσισαν να έρθουν στην Αθήνα για να ξεκινήσουν μια νέα ζωή.
