Τι ήθελε να μας πει προχθές το ΚΚΕ, στην επέτειο του Πολυτεχνείου; Τι ήθελε να πει ο καπετάν Κουτσούμπας, όταν πήρε τη στρατιά του και ροβόλησε για την αμερικανική πρεσβεία;
- Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*
Μην ήθελε να μας πει ότι, αφού το ΚΚΕ μισεί οτιδήποτε αστικό, συμπεριλαμβανομένης της αστικής δημοκρατίας που το τρέφει, μισεί και τους νόμους της; Μην ήθελε να μας θυμίσει τη ρήση του Οργουελ στη «Φάρμα των ζώων», ότι όλοι είναι ίσοι, αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι; Μην ήθελε να μας δείξει ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο; Ό,τι και να ήθελε να πει, πάντως, το πιάσαμε το υπονοούμενο – και το νοούμενο μαζί. Το ΚΚΕ είναι υπεράνω νόμου, διατάξεων, κανονισμών και λοιπών περιορισμών που ισχύουν για την πλεμπ, τον λαουτζίκο δηλαδή, που υποτίθεται ότι το ΚΚΕ εκπροσωπεί. Μα θα μου πει ο «αγωνιστής-επαναστάτης»: «Ήμουν κι εγώ στο Πολυτεχνείο. Να μην τιμήσουμε το Πολυτεχνείο; Να μη φωνάξουμε το σύνθημα “Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία”; Να μην πούμε “Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι”; Να μην καταθέσουμε ένα λουλούδι στο κεφάλι του Σβορώνου, που, όταν έγινε το Πολυτεχνείο, δεν βρισκόταν καν στην Ελλάδα;» Άσε που δεν ήταν καν Ελληνας, αφού του είχε αφαιρεθεί η ελληνική ιθαγένεια. Πολλά είναι τα βασανιστικά ερωτήματα για το Πολυτεχνείο επί κορονοϊού.
Να μην κάνουμε έστω μια καθιστική διαμαρτυρία, όπως έπραξε ο κύριος Βαρουφάκης με τους βουλευτές του, που θέλησαν να στείλουν το μήνυμα ότι «Η δημοκρατία δεν μπαίνει σε καραντίνα»; Προφανώς ως δημοκρατία εννοούν το πανηγύρι του Πολυτεχνείου. Διότι την 28η Οκτωβρίου, την 25η Μαρτίου, όλο αυτό τον καιρό που είμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας και για να πάμε κάπου στέλνουμε μηνύματα διαπιστώνουμε ότι μια χαρά σε καραντίνα μπαίνει η δημοκρατία. Αλλά δεν ακούσαμε τον κ. Βαρουφάκη να ενοχλείται ιδιαιτέρως που δεν γιορτάσαμε Πάσχα και εθνικές γιορτές. Δεν είναι σύμβολα της δημοκρατίας αυτά για τον κύριο Βαρουφάκη. Είναι κακές συνήθειες της πλεμπ, που πρέπει να τις κόψει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κάτι μουρμούρισε κι αυτός που του χάλασαν την εθνική του εορτή, καθώς είναι γνωστό πως ειδικά τα μέλη αυτού του κόμματος, όλα μα όλα έχουν περάσει από το Πολυτεχνείο. Από μέσα, από έξω, στον ύπνο τους. Πάντως το ’73 ήταν και αυτοί εκεί. Γεννημένοι και αγέννητοι.
Ωστόσο την ημέρα αυτή μήνυμα θέλησε να στείλει και ο πρωθυπουργός της χώρας. Την 28η Οκτωβρίου δυσκολεύτηκε να βρει τον δρόμο για τον Άγνωστο Στρατιώτη, για να καταθέσει στεφάνι, ως όφειλε. Την ημέρα του Πολυτεχνείου βρήκε τον δρόμο για το κεφάλι του Σβορώνου χωρίς δυσκολία. Το πήραμε και αυτό το μήνυμα. Δυστυχώς.
*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
