Οι ισχυρισμοί του Ερντογάν δεν περιορίζονται πλέον σε κάποια τουρκικά ΜΜΕ. Αντίθετα, το Reuters δημοσίευσε το απόσπασμα του τούρκου προέδρου όπου υποστηρίζει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης του ζήτησε να συναντηθούν στην Νέα Υόρκη, και αυτός ανταποκρίθηκε θετικά! Γράφει συγκεκριμένα το Reuters ότι η δήλωση Ερντογάν στους δημοσιογράφους ήταν η ακόλουθη: «Θα ικανοποιήσουμε το αίτημα του Μητσοτάκη για μια συνάντηση στις ΗΠΑ»!
Δηλαδή, ο τούρκος πρόεδρος όχι μόνο ισχυρίζεται ότι θα συναντηθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη Νέα Υόρκη, αλλά ανακοινώνει ότι η συνάντηση αποτελεί πρωτοβουλία του Έλληνα πρωθυπουργού!
Κυβερνητικά στελέχη όμως, όπως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός δήλωνε μέχρι χθες ότι «Δεν υπάρχει προγραμματισμένη συνάντηση με τον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν στη Νέα Υόρκη στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, εξάλλου τα προγράμματά μας δεν συμπίπτουν»!
Το Newsbreak.gr όμως αποκάλυψε ότι αυτό δεν ισχύει, διότι την Τετάρτη θα μπορούσαν κάλλιστα να συναντηθούν ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, διότι θα συμπέσουν ακριβώς τις ίδιες ώρες στην αμερικανική μεγαλούπολη.
Αυτό όμως δεν έχει καμία σημασία. Το σημαντικό είναι ότι ο Ερντογάν με το συγκεκριμένο ισχυρισμό παρουσιάζει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως μέγιστο πολιτικό απατεώνα ο οποίος ψεύδεται δημοσίως, απέναντι στον ελληνικό λαό, για ένα μείζον εθνικό θέμα.
Ο κύριος Μητσοτάκης θα μπορούσα απλά με μία διαρροή στο Reuters, να διαψεύσει τον Ερντογάν. Δεν το κάνει. Και αυτό είναι εξαιρετικά ανησυχητικό.
Το πλέον ανησυχητικό όμως είναι η συνάντηση αυτή καθαυτή. Εάν η συνάντηση όντως γίνει, τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιβεβαιώνει ότι ελέγχεται πλήρως από τον Ερντογάν και εξαπατά τον ελληνικό λαό προκειμένου να καλύψει την υποταγή του.
Με απλά λόγια, εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης συναντηθεί με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, τότε θα πρέπει να παραμείνει εκεί δηλώνοντας την παραίτησή του. Εναλλακτικά θα πρέπει να τον στείλουν σπίτι του ή βουλευτές που τον στηρίζουν. Αλλιώς είναι συνένοχοι σε ένα τεράστιο εθνικό ολίσθημα που δεν έχει προηγούμενο στην μεταπολίτευση.
