Το θέατρο «Κεντρικόν» στην Πλατεία Κολοκοτρώνη, δεν υπάρχει. Κατεδαφίστηκε το 1969 για να δώσει τη θέση του σε ένα πολυόροφο κτίριο γραφείων. Δεν υπάρχει και το ομώνυμο εστιατόριο που πήγαιναν οι ηθοποιοί μετά την παράταση. Δεν υπάρχουν, στη ζωή, και οι περισσότεροι από τους συντελεστές της συναυλίας – σταθμός που έγινε στις 20 Μαρτίου 1961.
Δύο μεγάλοι συνθέτες, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μάνος Χατζιδάκις σύστησαν στο κοινό τη λαϊκή μουσική. Και διάλεξαν ότι καλύτερο υπήρχε εκείνη την εποχή.
Στέλιος Καζαντζίδης, Μαρινέλλα, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Μαίρη Λίντα…
Στο μπουζούκι ο που προκάλεσε την αντίδραση των μουσικών της συμφωνικής ορχήστρας της ΕΡΤ επειδή ήταν… μπουζουξής!
Ευτυχώς από εκείνη τη συναυλία σταθμός έχει διασωθεί το ηχητικό της αποτύπωμα και μερικά μέτρα φιλμ βουβό, που δίνει όμως το κλίμα της αριστοκρατικής Αθήνας που κατέκλυσε το θέατρο για να δει τι είναι αυτή η λαϊκή μουσική που παρουσίαζαν στο κοινό οι δύο δημοφιλείς συνθέτες!
Η συναυλία είχε ενδιαφέρον όχι μόνο στο προσκήνιο, πάνω στη σκηνή του θεάτρου, αλλά και στο παρασκήνιο. Το τρακ του Γρηγόρη Μπιθικώτση, οι διαμαρτυρίες των μουσικών της ΕΡΤ για τον Χιώτη συνέθεσαν ένα χάος πίσω σπό τη σκηνή.
Μέρος αυτού του χάους κατέγραψε και ο ΜΠΟΣΤ παραφράζοντας τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου
Οι εφημερίδες της εποχής κατέγραψαν σε… μονόστηλα την επιτυχία της συναυλίας. Κι όχι όλες…
Ο Φρέντυ Γερμανός στο περιοδικό «Εικόνες» της Ελένης Βλάχου είχε ένα μεγάλο αφιέρωμα σε αυτήν. Διαβάστε ένα απόσπασμα
Όπως είπαμε, ευτυχώς, έχει διασωθεί ο ήχος αυτής της συναυλίας. Την είχε διοργανώσει το ΕΙΡ και όχι μόνο μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο, αλλά και η μαγνητοταινία παρέμεινε στο κουτί της για να κυκλοφορήσει σε δίσκο κι αργότερα σε cd δεκαετίες αργότερα. Μπορείτε να την ακούσετε ολόκληρη και να ταξιδέψετε μουσικά στην Ελλάδα του ’61 που καθόρισε μουσικά και τις επόμενες δεκαετίες…
