Η Τάμτα έδωσε μια συνέντευξη στο πρώτο τεύχος του περιοδικού «Grace» και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο ρατσισμό, στην αρνητική κριτική, στις αποτυχίες και στη μητρότητα.
Όταν ξεκινούσες σε τρόμαξε η τόσο ξαφνική και τεράστια επιτυχία ή ήσουν έτοιμη γι’αυτήν;
Ούτε έτοιμη ήμουν, ούτε με τρόμαξε. Δεν έπαθα καμιά φοβία, ίσα – ίσα που μου έδωσε ο κόσμος πολλή μεγάλη αγάπη και χαρά. Μάλιστα, μετά από κάποια χρόνια, υπήρξε ένα μικρό γκριζωπό συννεφάκι πάνω μου, με βοήθησε αυτή η αγάπη και η δύναμη να καθαρίσει ώστε να βγει ο ήλιος ξανά. Θεωρώ ότι η επιτυχία που έκανα στην αρχή της καριέρας μου στην Ελλάδα, μου έδωσε πολλή μεγάλη χαρά και καθόλου φόβο.
Και την αποτυχία πώς την αντιμετωπίζεις;
Η επιτυχία και η αποτυχία είναι μέσα στη ζωή. Δεν ξέρω ποιος μπορεί να μην αποτύχει σε κάποιον τομέα της ζωής του. Για εμένα η λέξη αποτυχία σημαίνει ανατροφοδότηση, μάθημα, ενδυνάμωση. Σημασία για εμένα δεν έχει μόνο το αποτέλεσμα, αλλά και ο δρόμος, η διαδικασία στο να φτάσω στον στόχο που έχω θέσει. Από εκεί και πέρα είναι προτεραιότητες του καθένα. Στη δική μου περίπτωση, αυτό που πραγματικά με απασχολεί είναι να έχω πετύχει ως μαμά. Αυτό είναι το πιο σημαντικό για εμένα. Όλα τα υπόλοιπα, οι επιτυχίες και οι αποτυχίες, είναι στιγμές που περνούν.
Πώς αντιδράς στα αρνητικά σχόλια και τις αρνητικές κριτικές;
Για τα αρνητικά σχόλια η άποψή μου είναι ότι πάντα υπάρχουν και θα υπάρχουν, ειδικά στις μέρες μας που ο καθένας μπορεί να γράψει ό,τι θέλει στα social media. Νομίζω ότι έχει γίνει και αυτό μια κάπως αδιάφορη συνήθεια. Πιο πολύ με ενοχλούν τα ρατσιστικά σχόλια. Ο ρατσισμός είναι μη αποδεκτός σε όλες τις μορφές του.
Μίλησες για ρατσισμό, το 2023 και μετά το παγκόσμιο κίνημα Metoo, πιστεύεις ότι έχει αλλάξει κάτι στην Ελλάδα , αλλά και διεθνώς στον τρόπο που συστήνονται οι γυναίκες πια καλλιτεχνικά;
Έχουν αλλάξει σίγουρα πολλά, αλλά έχουμε ακόμα να διανύσουμε αρκετό δρόμο. Χρειάζεται πολλή δουλειά και κυρίως από τις νέες γενιές. Οι μεγαλύτερες γενιές, δυστυχώς, είναι πιο δύσκολο να αλλάξουν άμεσα τον τρόπο σκέψης, τις συνήθειες τους και τα πιστεύω τους. Ελπίζω πάρα πολύ στα νέα παιδιά και εύχομαι να προλάβω να ζήσω να δω έναν κόσμο ισότητας χωρίς, κοινωνικές, φυλετικές, σεξουαλικές διακρίσεις, που δεν θα χρειάζεται κανείς να διαμαρτύρεται και να διεκδικεί τα δικαιώματά του.
