Του Θύμιου Λυμπερόπουλου, Προέδρου του ΣΑΤΑ
Η τεχνολογική επανάσταση άλλαξε τις ζωές των ανθρώπων, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι αυτές οι αλλαγές με τον ρυθμό που επιβάλλονται, σε λίγα χρόνια δεν θα είναι διαχειρίσιμες από κανέναν.
Με αιχμή του δόρατος την τεχνητή νοημοσύνη, οι μεγάλοι πολυεθνικοί όμιλοι …έβαλαν στο χέρι τις κυβερνήσεις των χωρών και ουσιαστικά διευθύνουν τον κόσμο. Δεν πρόκειται για θεωρίες συνομωσίας, ούτε για ανυπόστατες διαπιστώσεις. Είναι μια ρεαλιστική προσέγγιση όσων συμβαίνουν στον κόσμο την τελευταία εικοσαετία.
Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση στην διαχείριση και στην χρήση των επιτευγμάτων της τεχνολογίας. Λέει ναι σε όλα, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς κριτήρια και χωρίς να λαμβάνει υπόψη το εθνικό συμφέρον.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έκρυψε ποτέ τα νεοφιλελεύθερα χαρακτηριστικά της. Απομακρύνθηκε έτη φωτός από αυτό που διαφήμιζε η ιδεολογική μαρκίζα του κόμματος, την δικαίωση της εργασίας και την δικαιοσύνη στην οικονομία και επιδόθηκε στις επιταγές της παγκοσμιοποίησης που είναι η εξόντωση της ατομικής επιχειρηματικότητας.
Το ταξί είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα για το πώς η τεχνολογία χρησιμοποιείται για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός. Οι πολυεθνικές εταιρίες που ασχολούνται με τις εφαρμογές κράτησης ταξί, ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ στην κυβέρνηση ανομία και ανισότητα.
Τα ταξί υπόκεινται σε αυστηρούς κανονισμούς, όπως οι απαιτήσεις αδειοδότησης, η έκδοση ειδικής κάρτας οδήγησης ταξί και οι προκαθορισμένες από το κράτος τιμές. Οι εφαρμογές λειτουργούν με πλήρη ελευθερία, αγνοώντας την ελληνική νομοθεσία και πιέζοντας την κυβέρνηση για ακόμη περισσότερη ανομία.
Και τα ερωτήματα που θέλω να κάνω προς την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό είναι τα εξής:
– Θεωρείται πρόοδος να εξοντωθούν χιλιάδες εργαζόμενοι για να αυξηθούν τα κέρδη των μετόχων της Uber;
– Θεωρείται πρόοδος η κατάργηση μιας υπηρεσίας δημόσιου χαρακτήρα;
Πριν από λίγες μέρες τα ταξί της Αθήνας βγήκαν στο δρόμο και διαδήλωσαν κατά της κυβέρνησης για τον τρόπο που αντιμετωπίζει το ταξί. Μετά την ψήφιση του νέου φορολογικού νόμου που πλήττει στοχευμένα τους αυτοαπασχολούμενους και την ατομική επιχειρηματικότητα, έρχεται ένα άλλο νομοσχέδιο, από το Υπουργείο Μεταφορών αυτή την φορά, που καθιερώνει την ανομία των εφαρμογών των πολυεθνικών και ανοίγει το δρόμο για είσοδο στις επιβατικές μεταφορές σε χιλιάδες ιδιωτικά αυτοκίνητα.
Φτάνει πια. Δεν μπορεί να γίνονται όλα για τα χρήματα. Υπάρχει και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, υπάρχει και το ένστικτο της επιβίωσης που σε πολλές περιπτώσεις γίνεται φονικό όπλο στα χέρια των αδικημένων και των πληγωμένων.
Κύριε πρωθυπουργέ
Μεταφέρω την οργή, την αγανάκτηση και την απόγνωση χιλιάδων συναδέλφων μου. Δεν είναι πολιτική αντιπαράθεση, ούτε προσωπική άποψη. Το ταξί αργοπεθαίνει και μαζί του αργοπεθαίνουν χιλιάδες άνθρωποι. Οι πολιτικές που επιλέξατε εκεί οδηγούν.
Δεν θεωρώ ότι ένας πρωθυπουργός μπορεί να καυχιέται γι αυτό. Πριν να είναι πολύ αργά, πριν η κατάσταση γίνει μη αναστρέψιμη, οφείλετε να πάρετε πρωτοβουλίες και να προωθήσετε πολιτικές που θα εξασφαλίζουν την επιβίωση των αυτοκινητιστών ταξί και την συνέχεια αυτής της δημόσιας υπηρεσίας.
Το ταξί δεν έχει την δυνατότητα να ασκεί lobbyingόπως οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες. Παλεύει για όλα μόνο στον δρόμο, με μοναδικά όπλα την ψυχή και την αγάπη χιλιάδων συναδέλφων για την δουλειά τους.
