Η υπόθεση με την πρώην δημοσιογράφο, που αποφάσισε να βγάλει παράδες κάνοντας την ντεμέκ ταξιδιωτική πράκτορα, είναι διδακτική. Το πρώτο μάθημα που παίρνουμε από όσα είδαμε και ακούσαμε είναι πως η φτήνια τρώει τον παρά και το φτηνό κρέας το τρώει ο σκύλος. Οσοι έμπλεξαν με αυτή τη μανταμίτσα, η οποία παρουσιαζόταν με τόσες άκρες λες και ήταν προσωπάρχισσα του Λευκού Οίκου, επέλεξαν το ανύπαρκτο γραφείο της επειδή πουλούσε ταξίδια περίπου στη μισή τιμή. Σε κάποιες περιπτώσεις έκανε μερικά όντως φτηνά ταξίδια, αλλά αυτό ήταν το τυρί της ορθάνοιχτης φάκας που περίμενε τα κορόιδα.
Το δεύτερο μάθημα είναι ότι η πεπατημένη δεν είναι και δεν αποκαλείται τυχαία «πεπατημένη». Τα μεγάλα τουριστικά γραφεία, που έχουν πραγματικά γραφεία, με υπαλλήλους, διευθυντές, φωτοτυπικά, ψύκτες με νερό, τηλεφωνικά κέντρα και τα σχετικά, δεν έγιναν μεγάλα χωρίς λόγο. Λειτουργούν επί χρόνια, δημιούργησαν όνομα, θεωρούνται αξιόπιστα, διατηρούν τις τιμές τους λογικές και, σε γενικές γραμμές, δεν είναι «ριχτάδικα».
Κανονίζεις το ταξίδι που θέλεις, σου κόβουν αποδείξεις, παίρνεις εισιτήρια στην ώρα σου και υπάρχει η δυνατότητα να ζητήσεις τα χρήματά σου πίσω αν κάτι δεν πάει καλά. Η πρώην δημοσιογράφος και ντεμέκ ταξιδιωτική πράκτορας δεν είχε τίποτε από τα παραπάνω. Μόνο «γνωριμίες» υψηλοτάτου επιπέδου, που αποδείχθηκαν κάλπικες και πρόθεση να τα κονομήσει σε βάρος των κορόιδων.
Το τρίτο μάθημα είναι και το σημαντικότερο. Μπορεί να συναναστρεφόμαστε έξυπνους ανθρώπους, που έχουν δουλέψει πολύ για να βγάλουν τα προς το ζην, ξέρουν τους νόμους της αγοράς, είναι υποψιασμένοι, αλλά… ενδέχεται ακόμα και αυτοί να τσιμπήσουν σαν κοκοβιοί αν δουν μπροστά τους να σιέται και να λυγιέται το δόλωμα. Κι αυτό το δόλωμα είναι η υπόσχεση. Μια υπόσχεση τόσο καλή, ώστε εξαρχής φαντάζει εξωπραγματική. Το έκανε η μανταμίτσα με τα ταξίδια, το έκαναν και πρωθυπουργοί με τις εκλογές. Φάιναλ Φορ έταζε εκείνη, τσίμπησαν τα θύματα. Εκσυγχρονισμό, επανίδρυση του κράτους, σκίσιμο Μνημονίων, κατάργηση ΕΝΦΙΑ, επαναδιαπραγμάτευση συμφωνίας των Πρεσπών έταξαν οι πολιτικοί παπατζήδες, τσίμπησαν οι ψηφοφόροι.
Τι ‘χες, Γιάννη, τι ‘χα πάντα…
Ο,τι δείχνει απάτη, μυρίζει απάτη, φαίνεται απάτη ή έχει έστω μικρή υποψία απάτης, είναι πάντα απάτη.
Εύστοχος ως συνήθως, επισημαίνετε τις απατεωνιές από όπου και αν προέρχονται, με θάρρος και τόλμη στους πονηρούς καιρούς που ζούμε. Να είσθε πάντα καλά κ. Λιάκο, είμαι πιστός αναγνώστης σας.