Η Λεωφόρος Αλεξάνδρας ξέρει από… ντέρμπι. Μόνο που αυτή τη φορά το ντέρμπι ήταν θεατρικό και δεν παίχτηκε στο ιστορικό γήπεδο, αλλά λίγο πιο κάτω, στο Πεδίον του Άρεως και ήταν θεατρικό.
Βρισκόμαστε στα 1962, είναι καλοκαίρι, οι Μίκης Θεοδωράκης και Μάνος Χατζιδάκις διαγκωνίζονται για τον τίτλο του κορυφαίου και – τι σύμπτωση; – έχουν την ίδια έμπνευση: Να… αναβαθμίσουν την επιθεώρηση!
Ο Μάνος ανέβασε στο «Μετροπόλιταν» την «Οδό Ονείρων» και ο Μίκης στο γειτονικό «Παρκ» την «Όμορφη Πόλη».
Και οι δύο επιστράτευσαν όλα τα… βαριά όπλα.
Ο Μάνος Αλέξη Σολωμό, Μίνω Αργυράκη, Δημήτρη Χορν.
Ο Μίκης τον Μιχάλη Κακογιάννη, τον Γιάννη Μποστατζόγλου (Μποστ), τον Βασίλη Φωτόπουλο για τη σκηνογραφία.
Η… μάχη αφορούσε και τους δύο πιο πετυχημένους θεατρώνες εκείνη την εποχή που στο κάτω έβαζαν και τα λεφτά. Ο Θόδωρος Κρίτας ήταν ο αρωγός του Μίκη, ο Γιάννης Χέλμης του Μάνου.
Η θεατρική Αθήνα κρατούσε την ανάσα της περιμένοντας τη μεγάλη θεατρική μάχη.
Μόνο που η καλή μέρα από την αρχή φαίνεται. Η ομάδα Θεοδωράκη ήθελε να προλάβει τους… αντιπάλους της, να ξεκινήσει πρώτη και όρισε την πρεμιέρα για τις 8 Ιουνίου.
Στο περιοδικό «Ταχυδρόμος» οι συντελεστές της παράστασης ευχήθηκαν Καθένας με τον τρόπο του το «καλή επιτυχία…
Οι πρωτοτυπίες άρχιζαν από την μαρκίζα. Δεν υπήρχαν φωτεινές επιγραφές με τους «σταρ» της παράστασης, αλλά μια σύνθεση του Μποστ με ένα τρενάκι στο οποίο βρίσκονταν όλοι οι δημιουργοί.
Στην τελική πρόβα ήταν προσκεκλημένοι δημοσιογράφοι κι ένας… απρόσκλητος επισκέπτης, ο Δημήτρης Χορν πρωταγωνιστής στην επιθεώρηση του θεάτρου Παρκ.
Έγιναν και δηλώσεις από τους συντελεστές της παράστασης. Διαβάζουμε στην «Μεσημβρινή»:
Μόνο που ο καιρός δεν ήταν σύμμαχος. Πριν την παράσταση άρχισε να βρέχει. Κάποια στιγμή η βροχή σταμάτησε, η παράσταση άρχισε, αλλά πριν ολοκληρωθεί το πρώτο μέρος η βροχή επέστρεψε πιο δυνατή τρέποντας σε φυγή τους θεατές.
«Γούρι, γούρι», είπαν πολλοί.
Η πρεμιέρα δόθηκε την επομένη και καταγράφηκε από τα «Ελληνικά Επίκαιρα»
Τι όμως παρουσίασε ο Μίκης;
Η επιθεώρηση θα είχε δύο σκέλη. Στο πρώτο ο Μποστ θα μετέφερε στο θεατρικό σανίδι τους δημοφιλείς ήρωες των γελοιογραφιών του που έσκιζαν εκείνη την εποχή. Η ενότητα είχε τον τίτλο «τραγικέ ιστορίε» με την Ελλάς, τον Πειναλέων και την Ανεργίτσα που θα ερμήνευαν αντίστοιχα η Σμάρω Στεφανίδου, ο Γιάννης Μαλούχος και η Μαρία Κωνσταντάρου.
Το δεύτερο μέρος ήταν μια μουσική επιθεώρηση γραμμένη από τον ίδιο τον Μίκη γεμάτη με μουσική και τραγούδια και τίτλο «Ιβηρική» με αφορμή τον γάμο της πριγκίπισσας Σοφίας με τον διάδοχο του ισπανικού θρόνου Χουάν Κάρλος.
Το καστ της παράστασης δυνατό: Άννα και Μαρία Καλουτά, Κατερίνα Γώγου, Κώστας Ρηγόπουλος, Ανδρέας Ντούζος, Ντόρα Γιαννακοπούλου, Μάρθα Καραγιάννη, Κώστας Βρεττάκος, Δημήτρης Νικολέλης.
Τα μουσικά μέρη εκτός από τους ηθοποιούς θα ερμήνευαν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και ο Γιάννης Βογιατζής.
Οι χορογραφίες ήταν του Βαγγέλη Σειληνού που είχε παρτενέρ την Ελένη Προκοπίου.
Κάθε βράδυ ο Μίκης θα ήταν στο θέατρο για να διευθύνει την ορχήστρα που παριλάμβανε και τα δύο καλύτερα μπουζούκια της εποχής, τον Λάκη Καρνέζη και τον Κώστα Παπαδόπουλο.
Πολυέξοδη παράσταση που έκανε τον θεατρώνη να υπολογίζει πως για να βγάλει τα έξοδά του θα πρέπει στο ταμείο να μπαίνουν κάθε βράδυ 30.000 δρχ.
Η… πρώτη κρυάδα ήρθε από τους κρτικούς. Οι περισσότεροι συμφώνησαν ότι τα κείμενα ήταν αδύνατα. Έγραψε στο περιοδικό «Εικόνες» ο Αχιλλέας Μαμάκης:
Ο Μάριος Πλωρίτης στην «Ελευθερία» βρήκε… κουρασμένο τον συνθέτη και εκτός κλίματος της χορογραφίες
Στο «Έθνος» ο Κώστας Οικονομίδης αναζητούσε την πρωτοτυπία που είχαν υποσχεθεί οι δημιουργοί της.
Τους κριτικούς ακολούθησε και το κοινό. Καθημερινά τα εισιτήρια ήταν λιγότερα. Θεωρώντας ότι η επιτυχία και η προβολή ήταν εξασφαλισμένη δεν υπήρξαν οι συνηθισμένες εκείνη την εποχή καταχωρήσεις. Έπρεπε να περάσουν πέντε εβδομάδες για να δούμε διαφήμιση της παράστασης..
Ήδη είχε σημειωθεί το πρώτο μεγάλο πλήγμα. Αρχές Ιουλίου ο Μίκης Θεοδωράκης αρρώστησε και πήγε στο Λονδίνο για να πάρει καθαρό αέρα. Υπέφερε από φυματίωση από τα χρόνια της εξορίας. Η «Μεσημβρινή» έδωσε το ρεπορτάζ.
Ο Μίκης Θεοδωράκης επέστρεψε στην Ελλάδα με ένα νέο τραγούδι που λεγόταν «Μανούλα μου ο γιός σου αρρώστησε στα ξένα». Όμως η μεγάλη είδηση ήταν ότι θα εμφανίζονταν ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Μαρινέλλα. Διαβάζουμε στο «Έθνος» της 24ης Ιουλίου στη σχετική καταχώρηση…
Άγνωστο γιατί το τραγούδι στη συνέχεια ηχογραφήθηκε με τον Μπιθικώτση, αλλά διασώθηκε ένα ηχητικό με τους δύο μεγάλους του τραγουδιού να το ερμηνεύουν, πιθανότατα από την παράσταση.
Στις 28 Αυγούστου επέστρεψε στο θέατρο και ο Μίκης Θεοδωράκης, ενώ τους Καζαντζίδη – Μαρινέλλα αντικατέστησαν ο Μανώλης Χιώτης και η Μαίρη Λίντα.
Η παράσταση άρχισε να βρίσκει το δρόμο της. Οι θεατές πύκνωναν μέρα με τη μέρα, ξεπέρασε σε εισιτήρια την «Οδό Ονείρων» που είχε τα δικά της προβλήματα και έριξε αυλαία την Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου αφήνοντας πίσω της μια γλυκιά ανάμνηση. Δεν είναι τυχαίο ότι την αποδοχή που δεν γνώρισε αρχικά από το κοινό την είχε – και με το παραπάνω – τα τελευταία χρόνια με άλλους φυσικά συντελεστές.
Όσο για το ντέρμπι της Λεωφόρου Αλεξάνδρας μάλλον έληξε ισόπαλο. Και τα δύο θεατρικά έργα έμειναν στην ιστορία. Για να μιλήσουμε… ποδοσφαιρικά, ο Μάκος κέρδισε το α’ ημίχρονο και ο Μίκης το β’΄!
Διαβάζαμε πριν γράψουμε
Εφημερίδες: Αυγή, Ελευθερία, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Απογευματινή, Βραδυνή, Έθνος, Μεσημβρινή (φύλλα Ιουνίου, Αυγούστου, Σεπτεμβρίου)
Περιοδικά: Εικόνες, Ταχυδρόμος
