Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Άρης Βελουχιώτης πέθανε δύο φορές. Η δεύτερη, στις 16 Ιουνίου στις 7 το απόγευμα ήταν ο βιολογικός του θάνατος. Είχε προηγηθεί όμως, λίγες μέρες νωρίτερα, ο ηθικός του με την αποκήρυξη από το ΚΚΕ.
Ήταν ένα μονόστηλο στη δεύτερη σελίδα του κομματικού οργάνου του ΚΚΕ, του «Ριζοσπάστη» το οποίο ανέφερε:
Λίγους μήνες νωρίτερα είχε υπογραφεί η Συμφωνία της Βάρκιζας, αλλά η ατμόσφαιρα… μύριζε μπαρούτι. Τις μέρες εκείνες, τον Βελουχιώτη καταδίωκαν δύο τάγματα της Εθνοφυλακής, το 118ο και το 266ο, με πολυάριθμες ομάδες παρακρατικών. Τον είχαν εντοπίσει στις όχθες το Αχελώου ποταμού, στη Μεσούντα, κοντά στη γέφυρα του Κοράκου.
Παρά τον ασφυκτικό κλοιό κατάφερε να τον διασπάσει. Ήταν 16 Ιουνίου όταν πήρε στα χέρια του το φύλλο του Ριζοσπάστη με την αποκήρυξη του. Την ίδια στιγμή που έκανε τους γνωστούς ελιγμούς του, αυτοκτόνησε! Πάνω στο πτώμα του σωριάστηκε ο υπασπιστής του Τζαβέλλας.
Η είδηση έφθασε στην Αθήνα την Κυριακή το βράδυ.
Το πρωί της Δευτέρας δεν κυκλοφορούσαν οι πρωινές εφημερίδες, αλλά και στις απογευματινές βρίσκουμε ελάχιστες πληροφορίες.
Οι εφημερίδες της Αθήνας δημοσίευσαν την είδηση για τον θάνατο του Βελουχιώτη τη Δευτέρα 18 Ιουνίου οι απογευματινές και την επόμενη μέρα οι πρωινές.
Οι περισσότερες ήταν αμήχανες στο γεγονός.
Το «Έθνος» φιλοξένησε την είδηση χωρίς σχόλια.
Κάτι αντίστοιχο έκανε και η «Βραδυνή» που δεν έδωσε έκταση στο γεγονός, είχε την είδηση στη δεύτερη σελίδα της που ήταν και η τελευταία. Λόγω έλλειψης χαρτιού οι εφημερίδες συνήθως κυκλοφορούσαν σε διπλάσιο μέγεθος μεν από τις σημερινές, αλλά με δύο σελίδες. Στην εφημερίδα αυτή εργάστηκε για χρόνια ως επιτελικό στέλεχος ο μικρότερος αδελφός του, ο Μπάμπης Κλάρας
Αντίθετα ο «Ασύρματος» που είχε διευθυντή τον Σάββα Κωνσταντόπουλο, μπορεί να είχε κι αυτός το θέμα στην 2η σελίδα, αλλά τις επόμενες μέρες το κάλυψε με επιτόπια ρεπορτάζ.
Ο απεσταλμένος της εφημερίδας έφθασε στη Λαμία και δημοσίευσε δήλωση του Περικλή Κλάρα, αδελφού του Άρη, δικηγόρου στην πόλη που φέρεται να λέει:
«Τέτοιος που ήταν, καλά να πάθει». Ταυτόχρονα στο κύριο άρθρο της εφημερίδας θεωρεί, περίπου, υποκριτική την αποκήρυξη του Βελουχιώτη από το ΚΚΕ.
Ο ίδιος πάντως, ο δικηγόρος Περικλής Κλάρας, την επόμενη μέρα διέψευσε το δημοσίευμα. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με την «Ελεύθερη Ελλάδα» του Μιχάλη Κύρκου
Σύμφωνα με το άγριο έθιμο της εποχής τα κεφάλια των δύο κόπηκαν και κρεμάστηκαν για τέσσερις μέρες σε φανοστάτες της κεντρικής πλατείας των Τρικάλων. Τα ακέφαλα σώματα τα περιέφεραν στα χωριά της περιοχής συνοδεία λαϊκών οργάνων!
Ενδιαφέρον έχει η αναφορά του θανάτου του Βελουχιώτη από τον «Ριζοσπάστη». Η είδηση αποτελείται από λίγες λέξεις στη 2η σελίδα της εφημερίδας. Δέχεται ότι αυτοκτόνησε, αλλά θεωρεί υπεύθυνους την ΕΘνοφυλακή και τους Άγγλους.
Πλέον υπάρχουν ανταποκρίσεις. Η «Ακρόπολις» έχει στην περιοχή εκείνες τις μέρες έναν έμεπιρο συντάκτη τον Ευάγγελο Θωμόπουλο. Έχει πάει για ρεπορτάζ στα ελληνοαλβανικά σύνορα και σπεύδει στην Άρτα για να δώσει λεπτομέρειες
Μιλά ο καπετάν Δράκος, ο άνθρωπος που έκοψε τα κεφάλια των Βελουχιώτη και Τζαβέλλα και μια 20χρονη γυναίκα από τα Τρίκαλα, η μόνη γυναίκα που ακολουθούσε τους αντάρτες του Βελουχιώτη την οποία παρουσιάζει ως ερωμένη του.
Η αριστερή εφημερίδα «Ελεύθερη Ελλάδα» που διευθύνει ο Μιχάλης Κύρκος δεν διστάζει τις επόμενες μέρες να αφήσει αιχμές για την απόφαση του ΚΚΕ να διαγράψει τον Άρη Βελουχιώτη…
ενώ αρχίζει και μια σειρά ιστορικών αναφορών για τη δράση του. Δημοσιεύει μάλιστα κι ένα ποίημα του Κώστα Βάρναλη για τον Άρη και τους άνδρες του
Το «Βήμα» παρουσιάζει την είδηση, αλλά στην προμετωπίδα του υπάρχει ένα σχόλιο
Η άλλη εφημερίδα του συγκροτήματος Λαμπράκη, «Τα Νέα» δίνουν ασχολίαστη την είδηση
Το «Ελληνικό Αίμα», υπερσυντηριτική εφημερίδα, αλλά και με αντιστασιακές δάφνες, στέκεται στη δράση του
Η κεντρώα «Ελευθερία», με αντιστασιακές δάφνες κι αυτή, αφού κάνει κριτική στο ΚΚΕ και την πολιτική του καταλήγει στο συμπέρασμα ότι όσοι αγωνίστηκαν στη διάρκεια της Κατοχής είναι πολίτες πρώτης κατηγορίας σε αντίθεση με αυτούς που… λούφαξαν και πολύ περισσότερο όσοι υπηρέτησαν τους κατακτητές.
Διαφορετική προσέγγιση έχει μια ακόμα εφημερίδα του συντηρητικού χώρου, το «Εμπρός». Στο κύριο άρθρο του με τίτλο «Σχολή» που υπογράφει ο «Β» (Νίκος Βεντήρης) υποστηρίζει ότι υπό άλλες συνθήκες ο Βελουχιώτης θα ήταν εθνικός ήρωας, εάν δεν είχε υπηρετήσει το ΚΚΕ και προχωρά σε παραλληλισμούς με γεγονότα της πρόσφατης, τότε, ιστορίας, όπως ο Μακεδονικός Αγώνας ή οι Βαλκανικοί Πόλεμοι.
Στην ίδια εφημερίδα ο Σπύρος Μελάς ως Φορτούνιο, στάζει χολή, είναι η εποχή που ο κορυφαίος χρονογράφος της εποχής αντιμετωπίζει προβλήματα για τα δημοσιεύματά του στη διάρκεια της Κατοχής και είχε τιμωρηθεί από την ΕΣΗΕΑ
Η «Καθημερινή» τέλος επιμένει την διατύπωση των πληροφοριών χωρίς σχολιασμούς
