Μπορεί οι δημοσκοπήσεις να φουσκώνουν τα φτερά του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος ετοιμάζεται να επανέλθει στην πρώτη γραμμή της πολιτικής, φαίνεται όμως ότι η όποια αυτοκριτική του γίνεται σε τελείως λάθος κατεύθυνση.
Όταν ένας πολιτικός αρχηγός γνωρίζει την συντριβή σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, το πρώτο που θα έπρεπε να κάνει θα ήταν να αναλύσει τις αιτίες της ήττας.
Ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται ότι δεν έχει καταλάβει ακόμα γιατί διαλύθηκε απέναντι σε μία κυβέρνηση η οποία δεν θα έπρεπε να έχει κατακτήσει δεύτερη φορά την αυτοδυναμία.
Μία απλή αντιστοίχιση εάν έκανε της δημοσκοπικής κατάρρευσης με τις πολιτικές αποφάσεις που έλαβε, θα έβγαζε ένα πολύτιμο συμπέρασμα: Ότι όσο είχε επικεφαλής στο τμήμα τεκμηρίωσης τον Παύλο Πολάκη, η διαφορά του με τον Μητσοτάκη ήταν μονοψήφια. Αυτό διότι ο Κρητικός μπορεί να είναι «αψύς», δεν είναι όμως λαμόγιο και δεν έκανε συμβιβασμούς σε θέματα διαφθοράς. Ήταν μάλιστα ο άνθρωπος που οδήγησε στην πολιτική αποστρατεία τρεις τουλάχιστον βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, ενώ έβαζε τα στήθια του στη φωτιά με τεράστιο προσωπικό κόστος.
Με το που αντικατέστησε τον Πολάκη, εκεί άρχισε και η κατάρρευση του ΣυΡιζΑ, καθώς δεν είχε πλέον κανένα αφήγημα απέναντι σε μία κυβέρνηση που βουτούσε στα σκάνδαλα.
Σήμερα λοιπόν στην μεγάλη επιστροφή, ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει να κάνει το ίδιο λάθος. Να «ξεφορτωθεί» τον Πολάκη. Το δις εξαμαρτείν όμως, ουκ ανδρός σοφού.
Εκτός εάν ισχύει αυτό που ισχυρίζονται κάποιες κακές γλώσσες, ότι δηλαδή οι όψιμοι υποστηρικτές της επανόδου Τσίπρα, έχουν βάλει βέτο στην παρουσία Πολάκη… Τότε το αμάρτημα, γίνεται προπατορικό.
Ο Τσιπρας τρεμει τον Πολακη γιατι ξερει οτι ο Πολακης ειναι ικανος ενω αυτος ειναι ανικανος. Κανει νεο κομμα γιατι μετα τον Φαμελλο ερχεται ο Πολακης και δεν θελουν να αφησουν στον Πολακη ενα κομμα του 10% -15% . Ο Φαμελλος θα παει με τον Τσιπρα γιατι ειναι ανθρωπος του συστηματος .
Επειδή ξεφορτώθηκε τον Πολάκη έπεσαν τόσο τα ποσοστά ή επειδή έγινε νοθεία όπως προφητέψατε με πολύ συγκεκριμένο τρόπο λίγο πριν τις εκλογές; Αφήστε το… Ξέρετε τόσα και δεν λέτε τίποτα, και το αποτέλεσμα είναι ο απόλυτος ευτελισμός της ελληνικής πολιτικής ζωής.