Προσφάτως περίπου 200 Αφρικανοί έποικοι έκαναν πορεία από το τουριστικό ξενοδοχείο στο οποίο διαμένουν έως το Πόρτο Χέλι, διαμαρτυρόμενοι για την καραντίνα.
- Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά
Η αμετροέπεια των εποίκων βεβαίως δεν αποτελεί είδηση, επειδή αντίστοιχα γεγονότα αποτελούν πλέον κανονικότητα στην Ελλάδα.
Αντιθέτως, ενδιαφέρουσες είναι οι θέσεις και οι αντιλήψεις των κατοίκων της περιοχής στο πρόβλημα του εποικισμού. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι και οι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης απαιτούν να μεταφερθούν οι έποικοι σε άλλες περιοχές της χώρας, με το επιχείρημα ότι «η περιοχή τους αποτελεί τουριστικό προορισμό επισκεπτών υψηλών εισοδημάτων». Οι κάτοικοι έχουν εν μέρει δίκιο, επειδή ο τουρισμός είναι πρωτίστως «εικόνα και αισθητική» και δευτερευόντως «ήλιος και θάλασσα», θέση που οι οξυδερκείς πολιτικοί της Ν.Δ. αγνοούν.
Τα γεγονότα όμως αναδεικνύουν το γεγονός ότι η πλειονότητα των Ελλήνων δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι εντός μίας προσεχούς χρονικής στιγμής το σύνολο των κατοίκων της χώρας θα κληθεί να αντιμετωπίσει τη φωτιά που εδώ και πέντε χρόνια το πολιτικό σύστημα άναψε στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Δυστυχώς, το τελευταίο στα εθνοκτόνα σχέδιά του έχει ως συμμάχους την αντικοινωνική συμπεριφορά και την ακραία ατομοκρατία των θυμάτων, επειδή οι Νεοέλληνες αρχίζουν να «βλέπουν και να ακούν» μόνο τη στιγμή που «η φωτιά θα αρχίσει να καίει στην αυλή τους».
Οι κάτοικοι της Ελλάδος μάλλον δεν έχουν ακούσει τις «καμπάνες» που εδώ και πέντε χρόνια χτυπάνε στη Λέσβο και τη Χίο. Ιδίως οι κάτοικοι των δημοφιλών τουριστικών περιοχών δεν φαίνεται να έχουν αντιληφθεί ότι η Λέσβος και η Χίος βρίσκονται σε μικρή απόσταση από τις γειτονιές τους, επειδή, μέχρι τη στιγμή που το πολιτικό σύστημα μετέτρεψε τα δύο νησιά σε παγκοσμίου φήμης κολαστήρια, και αυτά αποτελούσαν επίγειους παραδείσους.
Οι Νεοέλληνες, επειδή αδυνατούν να αντιληφθούν τον περίγυρό τους, παραμένουν παγερά αδιάφοροι στο πρόβλημα του ισλαμικού εποικισμού της χώρας, πιστεύοντας ότι το πρόβλημα θα αγγίξει μόνο τους γείτονές τους. Οι κάτοικοι των τουριστικών περιοχών δεν έχουν επίσης αντιληφθεί ότι αυτό που θα τους συμβεί στο εγγύς μέλλον δεν θα είναι διαφορετικό από αυτό που έχει συμβεί στους κατοίκους της Μαλακάσας, οι οποίοι υποδέχτηκαν αρχικά τους εποίκους με τρόφιμα, δώρα και λουλούδια.
Στο ίδιο μήκος κύματος και οι κάτοικοι στο Πόρτο Χέλι, αφού πρώτα δήλωσαν τα απαραίτητα προαπαιτούμενα, δηλαδή ότι «δεν είναι ρατσιστές», ζήτησαν να εγκατασταθεί στην περιοχή τους μόνο «το ποσοστό του 1% που τους αναλογεί» και «οι υπόλοιποι να μεταφερθούν σε άλλες περιοχές της Ελλάδος».
Προφανώς οι κάτοικοι της περιοχής, όπως και οι κάτοικοι των άλλων περιοχών, μεταξύ άλλων, αγνοούν ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. έφερε προς ψήφιση στη Βουλή νομοσχέδιο σχετικό με την «επανένωση των οικογενειών των προσφύγων και μεταναστών». Επειδή όμως οι Αφρικανοί και οι μουσουλμάνοι, σε αντίθεση με τους Ελληνες, είναι εξαιρετικά καρπεροί, οι «αγανακτισμένοι» κάτοικοι δεν φαίνεται να έχουν αντιληφθεί ότι εντός ενός πολύ μικρού χρονικού διαστήματος θα αναγκαστούν να φιλοξενούν και συνεπώς να συντηρούν εξ ιδίων πόρων ένα όλο μεγαλύτερο πλήθος νεοεισαχθέντων αδελφών και συζύγων των ήδη αφιχθέντων και, συνεπώς, το 1% στο μέλλον μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε 2%, 10%, 50% (http://www.opengov.gr/immigration/?p=758).
Αν οι κάτοικοι της περιοχής ήταν λίγο πιο προσεκτικοί, θα έβλεπαν ότι το εκλογικό πρόγραμμα της Ν.Δ. στην Αργολίδα δεν περιελάμβανε ούτε μια λέξη για το μείζον θέμα της παράνομης μετανάστευσης. Συνεπώς, τα μεγάλα εκλογικά ποσοστά που έλαβε η Ν.Δ. στην περιοχή εύκολα μπορούν να ερμηνευθούν ως επιδοκιμασία της εποικιστικής πολιτικής του κόμματος και συνεπώς οι κάτοικοι δεν θα έπρεπε να διαμαρτύρονται.
Αν οι κάτοικοι της περιοχής, όπως βεβαίως και οι κάτοικοι άλλων περιοχών της χώρας μας, είχαν έστω και τα ελάχιστα ψήγματα πολιτικής σκέψης, θα είχαν αντιληφθεί ότι το πρόβλημα του εποικισμού της χώρας είναι αποκλειστικά και μόνο θέμα πολιτικής βούλησης και αποφάσεων. Συνεπώς, δεν θα απαιτούσαν το ανθρώπινο πλεόνασμα του 1% που τους «αναλογεί» να μεταφερθεί σε άλλη περιοχή (άραγε από πού αλίευσαν την έννοια της «αναλογίας» και το ποσοστό;). Αν οι κάτοικοι της περιοχής, όπως βεβαίως και όλοι οι υπόλοιποι Νεοέλληνες, είχαν έστω και ελάχιστα ψήγματα πολιτικής σκέψης, θα είχαν αντιληφθεί ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης όπου το επάγγελμα του πολιτικού είναι μία καθαρά οικογενειακή υπόθεση.
Ίσως τότε οι κάτοικοι να είχαν επίσης αντιληφθεί πού τους οδηγεί η κοινωνική και πολιτική νεοελληνική συμπεριφορά «να πετούν τα σκουπίδια τους στην αυλή του γείτονα».
*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
